Het schrijven van een scenario is een hele onderneming. In niet veel meer dan 100 pagina’s moet een scenarioschrijver duidelijk en beknopt een samenhangend en aangrijpend verhaal presenteren, compleet met rijke personages en interessante dialogen en actie, en dat alles volgens het standaardscenarioformaat.

Geef een gevoel voor hoe ze werken.

Screenplays zijn geen op zichzelf staande stukken literair materiaal. Als je een scenario schrijft, ben je een film aan het schrijven. Voordat je begint met het schrijven van je eerste scenario, moet je een idee krijgen van hoe woorden zich vertalen van de pagina naar het scherm. Om je te helpen dit te bereiken, lees scenario’s van een aantal van je favoriete films, of zoek scenario’s van films waar je minder bekend mee bent, en lees en bekijk ze tegelijkertijd of achter elkaar.

Een eenvoudige zoekopdracht op het web zal je naar een aantal online script databases leiden, maar je wilt er zeker van zijn dat wat je leest de echte scenario’s van de films zijn en niet slechts transcripties. Hoe meer scripts je leest, hoe beter je zult zijn in het uitzoeken welke authentiek zijn, maar een goede startplaats is op de bibliotheek pagina op johnaugust.com, waar scenarioschrijver John August heeft gepost meerdere versies van de scripts voor zijn films Big Fish, Go, The Nines, en anderen.

Leer het formaat.

Je zult merken dat alle scripts delen een gemeenschappelijk formaat. Dit is een industriestandaard. U kunt de opmaak zelf nabootsen, maar dat hoeft niet: tekstverwerkers als Final Draft, Celtx, Movie Magic Screenwriter en andere zijn speciaal gemaakt voor het schrijven van scenario’s, en hebben de opmaak ingebouwd. Laat ze het zware opmaakwerk doen, zodat jij je kunt concentreren op je verhaal.

Kies je idee.

Nu je weet hoe een scenario eruitziet en aanvoelt, heb je een idee voor je film nodig. Kies iets waar je gepassioneerd over bent. Je zult veel tijd doorbrengen met welk verhaal je ook kiest, en je zult hoogstwaarschijnlijk door hoogte- en dieptepunten moeten vechten. Je wilt geen stoom verliezen.

Werk je verhaal uit.

Wanneer je idee is gestold, ga je het begin, midden en einde helemaal uitdokteren, zodat je eventuele grote plotproblemen kunt uitwerken voordat ze ontstaan. Dit proces wordt “verhaal breken” genoemd.

Twee hulpmiddelen die schrijvers gebruiken om hun gedachten te ordenen, en om dit te bereiken en uit te drukken, zijn behandelingen en schetsen. Een behandeling is in wezen een proza-versie van je verhaal, van begin tot eind. In tegenstelling tot een treatment wordt een outline meestal niet in alinea’s geschreven, maar wordt het verhaal verteld door middel van lijsten of opsommingstekens. Een schets kan meer of minder gedetailleerd zijn dan een behandeling, afhankelijk van het doel ervan.

Als je worstelt met het samenvatten van je verhaal, zijn er tal van boeken die je kunt raadplegen die je door het proces kunnen helpen. Een favoriet is Blake Snyder’s Save the Cat!

Als je eenmaal de hoofdpunten van je verhaal op een rijtje hebt, kun je ervoor kiezen om nog gedetailleerder te worden en een scène-voor-scène uitsplitsing te maken van hoe de film eruit zal zien. Voor sommigen neemt dit de vorm aan van een schets. Sommige schrijvers doen dit op een krijtbord of op notitiekaartjes, met een kaartje voor elke scène.

Nu is het tijd om te schrijven.

Er is geen vaste manier waarop een scenarioschrijver een scenario schrijft; iedereen is anders.

Sommige beginnende schrijvers schrijven een jaar lang elke dag na het werk om een scenario af te maken; andere fulltime schrijvers kunnen een concept afmaken door elk wakker uur te werken tot het klaar is. Professionele speelfilmdeals staan vaak een schrijfperiode van 12 weken toe voor het eerste ontwerp.

Maar elke schrijver is anders. Neem zoveel tijd als je nodig hebt, vooral voor je eerste scenario. Schrijf tijdens de lunch, als je voor het eerst wakker wordt, midden in de nacht, of al het bovenstaande. Open je laptop in cafés, je iPad in het vliegtuig, of je notebook in bed. Zorg er wel voor dat je tijd overlaat om te herschrijven. Want zoals het cliché luidt, schrijven is herschrijven.