Je baby of peuter in je bed leggen om te slapen is niet veilig of aanbevolen, vooral niet voor de leeftijd van 1 jaar. Toch vallen sommige gezinnen in co-sleeping – een term die vaak door elkaar wordt gebruikt met bed-sharing – als het lijkt alsof het de enige manier is waarop iedereen daadwerkelijk wat vaste slaap kan krijgen.
En als je je eenmaal in die positie bevindt, kan het moeilijk zijn om eruit te komen. Hoewel je misschien hunkert naar wat privacy (of gewoon niet krijgen van een voet in je gezicht in het midden van de nacht), is de kans groot dat je tot is meer dan blij om door te gaan met uw huidige regeling.
Dus hoe kun je je kleintje aan boord brengen met het slapen in haar eigen ruimte – en de bedtijd tranen tot een minimum beperken?
De waarheid is dat stoppen met co-sleeping met een oudere baby of peuter niet altijd gemakkelijk is, en het is onwaarschijnlijk dat je in staat zult zijn om de verandering van de ene op de andere dag te maken. Je kunt het echter nog steeds laten gebeuren.
Hier is wat je moet weten over hoe je kunt stoppen met co-sleeping, of er een juist (of verkeerd) moment is om het te doen en hoe je de overgang zo soepel mogelijk kunt maken.
Wanneer stoppen met co-sleeping
Is co-sleeping een slechte gewoonte die moet stoppen wanneer je kind een bepaalde leeftijd bereikt?
Als de meeste ouders co-sleeping horen, denken ze waarschijnlijk aan bed-sharing – waarbij je baby of peuter in hetzelfde bed slaapt als jij.
En hoewel sommige gezinnen het doen, is het geen veilige of aanbevolen praktijk voor baby’s. Het is bekend dat het delen van een bed met baby’s jonger dan 1 jaar het risico op wiegendood (SIDS) verhoogt, en de American Academy of Pediatrics (AAP) en de Consumer Product Safety Commission (CPSC) raden het allebei sterk af.
(Room-sharing – uw baby in uw kamer laten slapen in haar eigen wieg of wieg – wordt ook wel co-sleeping genoemd. Experts raden aan om de eerste zes maanden en eventueel een jaar samen op de kamer te slapen, omdat dit het risico op SIDS kan verkleinen. Maar ouders hoeven zich niet schuldig te voelen als ze niet de volledige 12 maanden halen, want eerder verhuizen is prima en een jaar lang een kamer delen werkt misschien niet voor alle gezinnen.)
Meer over peuters en slapen
Er zijn niet zoveel zorgen meer over de veiligheid van co-sleeping in hetzelfde bed als je kind eenmaal de peuterleeftijd heeft bereikt, omdat je liefje na de leeftijd van één jaar niet langer het risico loopt op SIDS. Maar onderzoek toont wel aan dat het kan leiden tot minder slaap van slechtere kwaliteit voor ouders en dat het in verband kan worden gebracht met een slechtere geestelijke gezondheid van kinderen. Met andere woorden, het is meestal nog steeds niet de juiste keuze.
Bottom line: Je bed delen met je baby is niet veilig, en deskundigen raden het in de eerste plaats af. Dus als je lieverd jonger is dan 1 en ze heeft in je bed gesnoezeld, is het de moeite waard om haar zo snel mogelijk naar haar eigen slaapruimte te verplaatsen.
Hoe een peuter van co-sleeping te spenen
Je bent je er waarschijnlijk terdege van bewust dat je peuter een gewoontedier is. Dus als ze haar hele leven binnen handbereik van jou heeft geslapen, zal het verhuizen naar haar eigen bed en kamer een grote aanpassing zijn. Maar het kan absoluut worden gedaan, zolang je een plan maakt en je eraan houdt – en veel geduld oefent.
Hier zijn enkele slimme strategieën om de overgang van co-sleeping gemakkelijk te maken (of in ieder geval gemakkelijker) voor iedereen.
Set podium voor je liefje.
Praat van tevoren over de verandering om je kind mentaal te helpen voorbereiden. Voor peuters ouder dan 2, vooral vanaf 2 1/2, speel op het feit dat je schatje nu een groot kind is dat klaar is om de nacht door te brengen in haar eigen bed en kamer.
Het is ook goed om erop te wijzen dat ouders tijd voor zichzelf nodig hebben. Help je tot zich zelfverzekerd te voelen door haar te vertellen dat je weet dat ze het geweldig zal doen, en stel haar gerust dat ze aan haar bed en kamer zal wennen, zelfs als de verandering in het begin moeilijk aanvoelt.
Je zult niet in staat zijn om hetzelfde soort gesprek te voeren met een jongere peuter, vooral een jonger dan 18 maanden. Maar je kunt nog steeds uitleggen wat er gebeurt op een nuchtere manier door tegen je tot te zeggen: “Dit is jouw slaapkamer. Dit is waar je slaapt.”
Vind het juiste moment.
Kies een periode waarin het leven relatief rustig is en er geen andere grote veranderingen – zoals een nieuwe baby, nieuwe school of verzorger, spenen of potjestraining – plaatsvinden. Als je je kind naar een nieuwe kamer verhuist op hetzelfde moment dat ze met andere grote gebeurtenissen te maken krijgt, kan ze zich overweldigd of zelfs bang voelen.
Kies een plan – en wees consequent.
Terwijl slaaptrainingsmethoden effectief kunnen zijn voor baby’s, zal uw peuter het waarschijnlijk gemakkelijker hebben om de overstap geleidelijk te maken in tegenstelling tot van co-sleeping naar slapen in haar eigen bed en kamer cold turkey.
Van de hele nacht naast je doorbrengen naar de hele nacht alleen doorbrengen in één klap zou, begrijpelijk, behoorlijk moeilijk zijn!
Wat voor plan je ook kiest, het belangrijkste is dat je je eraan houdt. Als u toegeeft of van koers verandert door uw kleintje weer in uw bed te laten, al is het maar voor een nacht of twee, verlengt u de overgang alleen maar en maakt u het voor iedereen moeilijker.
En welke geleidelijke aanpak is het beste? Er is geen goede of foute manier om de overgang van co-sleeping te maken, en uw kinderarts kan zeker meewegen wat goed zou kunnen werken voor uw kind. Maar hier zijn enkele ideeën die het overwegen waard zijn:
- Als uw kind in uw bed heeft gelegen, brengt u het wiegje of bedje naar uw kamer. In plaats van uw peuter in haar eigen kamer vanaf het begin, zet haar wieg in uw slaapkamer met u om te beginnen. Als ze eenmaal gewend is om volledig in haar eigen ruimte te slapen, verplaatst u het wiegje terug naar haar kamer, waardoor ze in de loop van de tijd één overgang kan maken.
- Geef een logeerpartijtje. Zodra je liefje het slapen in haar eigen wiegje of bedje onder de knie heeft (of ze deed dat al vanaf het begin in jouw kamer), verplaats je haar bedje naar haar kamer en slaap je bij haar in de kamer. Zet een wiegje of een slaapzak op de grond en breng daar een paar nachten in door om haar gerust te stellen. U kunt geleidelijk dichter bij de deur gaan staan, elke nacht een beetje vroeger weggaan, of een combinatie van beide proberen. Een andere variatie is de stoelmethode: Ga in een stoel naast het wiegje of bedje zitten om je baby rustig te troosten terwijl hij zich installeert. Verplaats de stoel de volgende nacht geleidelijk aan een beetje verder weg – en de volgende – totdat je de deur uit bent en ze op zichzelf is.
- Begin met dutjes. Ben je niet zo gek op in de kamer blijven tot je kleintje ’s nachts in slaap valt? Een andere optie is om haar eerst in haar kamer te laten slapen, en als ze daar eenmaal aan gewend is, haar ’s nachts in haar bed te laten slapen.
Meer tips om te stoppen met co-sleeping
Naast het geven van een aan de leeftijd aangepaste waarschuwing aan je kind en een geleidelijke maar consequente aanpak, is er nog iets anders dat je kunt doen om je liefje voor te bereiden op een succesvolle slaap? Hier is wat meer solide, door deskundigen ondersteund advies.
Kijk naar uw bedtijdroutine.
Een kalme, rustgevende routine voor het slapengaan helpt uw kleintje te ontspannen en bedtijd te zien als gewoon een ander deel van haar dag. Een bad, een rustgevend boek of twee en wat knuffeltijd is een gemakkelijke manier om de weg naar bed te bereiden, maar pas de routine natuurlijk aan de behoeften van uw gezin aan.
Zorg ervoor dat uw kind zich betrokken voelt – en geef haar wat controle.
Uw peuter zal misschien meer genegen zijn om in een nieuwe ruimte te slapen als ze de kamer als haar eigen ruimte kan laten voelen. Kies samen een leuk hoeslaken voor het ledikant of een laken- en dekenset voor haar peuterbed, en maak de ruimte persoonlijk met een paar geliefde knuffeldieren.
Begint u voor het slapengaan, spreek dan van tevoren af wat kan schuiven en wat niet. Als je peuter twee keer hetzelfde verhaal wil lezen in plaats van twee verschillende boeken uit te kiezen of erop staat een bepaald knuffeldier mee naar bed te nemen, kan haar gang gaan voor een soepelere nachtrust.
Zorg ervoor dat uw kind moe is – maar niet oververmoeid.
Een opgewonden, energieke peuter is moeilijk in bed te krijgen – en hetzelfde geldt voor een die oververmoeid is. Zorg ervoor dat het dutje van je liefje niet zo lang uitloopt dat ze nog steeds bruist voor het slapengaan. Maar aan de andere kant, zorg ervoor dat ze ingestopt is voordat ze oververmoeid raakt – wat kan leiden tot een chagrijnige adrenalinestoot.
Vind andere manieren om dicht bij elkaar te blijven.
Vervang co-sleeping knuffels met andere activiteiten, zodat je schatje niet het gevoel heeft dat ze de één-op-één tijd met jou mist waar ze van houdt.
Geef haar een massage of aai haar haar en praat een paar minuten over haar dag zodra ze in de wieg of bed ligt voordat je haar welterusten zegt, bijvoorbeeld, of neem ’s ochtends 10 minuten om boekjes te lezen en te knuffelen voordat je aan je dag begint.
Het verplaatsen van je peuter naar haar eigen bed en kamer kan een grote mijlpaal zijn voor jullie allebei. Het is normaal dat de verandering een uitdaging is, maar zolang je consequent bent, zal je kleintje zich uiteindelijk aanpassen. En dan zullen jullie allemaal de vruchten plukken van een betere nachtrust – en een beetje meer privacy.