Sylvester eindigt altijd met een zwartgeblakerd lichaam nadat hij op de landmijnen of explosieven is gestapt die door Tweety zijn geplaatst. Tekenfilms zijn echter niet bedoeld om realistisch te zijn, en dat is zeker niet het resultaat van op een landmijn stappen. In werkelijkheid zijn deze explosieven veel gevaarlijker. Je eindigt met iets veel ergers dan een zwartgeblakerd lichaam.

Wat is een landmijn?

Een landmijn is een explosief dat net onder het grondoppervlak verborgen is, en is ontworpen om tot ontploffing te worden gebracht door druk of de nabijheid van een voertuig of persoon. Deze mijnen zijn ontworpen om vijandelijke doelen te vernietigen of uit te schakelen, variërend van individuele strijders tot voertuigen en tanks wanneer zij over of in de buurt van deze begraven explosieven passeren. Landmijnen zijn een van de dodelijkste erfenissen van de 20e eeuw, aangezien zij op grote schaal in de oorlogsvoering werden gebruikt. De meeste landmijnen werden geplant tijdens de wereldoorlog. Soms werden er duizenden geplant in zeer kleine gebieden (<2 acres). Het probleem is dat antipersoneelmijnen jaren na een veldslag nog steeds tragische, onbedoelde gevolgen hebben, zelfs als de oorlog al voorbij is. De strijdkrachten hebben verzuimd de locaties van de mijnen bij te houden, zodat in de loop der jaren veel mijnen in de vergetelheid zijn geraakt. Deze mijnen blijven functioneren, zelfs na zoveel jaren, en veroorzaken schade, verwondingen en de dood bij onbedoelde slachtoffers.

Volgens OneWorld International zijn er momenteel ongeveer 100 miljoen actieve landmijnen in 70 landen. Bovendien zijn dit slechts degenen die zijn geïdentificeerd. Veel van de ontmijnde gebieden moeten nog worden ontdekt of gedocumenteerd.

Basiscategorisering van landmijnen

Deze vernietigers zijn gemakkelijk te maken, goedkope en effectieve wapens die zeer snel over grote gebieden kunnen worden verspreid. Zij worden of met de hand op de grond geplaatst of met behulp van mechanische mijnenleggers, die kunnen worden geprogrammeerd om het land om te ploegen en de mijnen op specifieke intervallen te plaatsen.

Landmijnen kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën:

1. Antipersoneel (AP) mijnen
2. Antitank (AT) mijnen

Het basisprincipe voor de twee soorten mijnen blijft hetzelfde, de verschillen zijn de intensiteit van de schade die wordt aangericht en de druk die nodig is voor detonatie. Een antitankmijn is in staat hele tanks of vrachtwagens op te blazen, samen met de mensen die erin zitten. Dit type mijn vereist aanzienlijk meer druk om tot ontploffing te brengen. Antipersoonsmijnen daarentegen zijn ontworpen om schade toe te brengen aan legers te voet.

Antipersoonsmijnen (AP)

Deze mijnen zijn speciaal ontworpen om voetsoldaten van hun routes af te houden. AP mijnen zijn in staat om hun doelen onmiddellijk uit te schakelen of te doden. Deze mijnen worden geactiveerd door druk, struikeldraden of afstandsontstekers.

AP-mijnen worden onderverdeeld in 3 categorieën…

1) Ontploffingsmijn

Deze zijn niet meer dan enkele centimeters onder de grond ingegraven. Zij worden gewoonlijk geactiveerd wanneer iemand op de drukplaten stapt. Deze mijnen eindigen met het desintegreren van de ledemaat van de persoon in fragmenten.

–2) Bounding mine

Deze mijnen zijn begraven met een klein deel van een ontsteker (een metalen staaf die uit de grond steekt). Een kleine voortdrijvende lading lanceert het lichaam van de mijn 3 tot 4 meter de lucht in, waar de hoofdlading ontploft en fragmenten verspreidt op ongeveer taillehoogte, wat kan leiden tot verwondingen aan hoofd en borst van een persoon.

3) Fragmentatiemijn

Dit specifieke type mijn laat fragmenten in alle richtingen los en kan ook zo worden afgesteld dat de fragmenten in één algemene richting worden losgelaten. De fragmenten zijn meestal stukjes metaal of glas.

Er zijn over de hele wereld nog enkele honderden soorten antipersoneelmijnen begraven.

Werking van enkele veelgebruikte antipersoneellandmijnen

1) M14-ontploffingsmijn

Dit was een kleine, cilindervormige mijn in plastic omhulsel met een hoogte van 40 mm en een diameter van 56 mm. Hij werd in de jaren 1950 door de Verenigde Staten ontwikkeld. Dit specifieke type mijn bevat slechts ongeveer 31 gram Tetryl (een explosief). De M14 heeft een U-vormige veiligheidsclip die rond de druk-getriggerde plaat is aangebracht. De clip heeft twee standen: A voor gewapend en S voor veiligheid. De operator hoeft de clip alleen maar in de A-stand te draaien om de mijn te activeren. Zodra hij op scherp staat, kan elke druk van 9 kg hem doen ontploffen.

Zodra de vereiste druk wordt uitgeoefend, wordt de Belleville-veer ingedrukt. Deze veer duwt de slagpin naar beneden op de detonator, die de hoofdlading van Tetryl-explosief ontsteekt.

2) S-mine of Bouncing Betty

Dit was een type gebonden mijn die door het Duitse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt. Het was een stalen cilinder ongeveer 15 centimeter (5.9 in) hoog zonder de sensor en ongeveer 10 centimeter (4 in) in diameter. Een stalen staaf die uit de top naar voren kwam, hield de hoofdzekering vast, waaraan de trekker was bevestigd. De standaard equivalente ontstekingsdruk was ongeveer 7 kilogram. Voor de hoofdlading (die het grootste deel van de springstof bevat) van de mijn werd TNT als springstof gebruikt; voor de voortdrijvende lading (een kleine hoeveelheid springstof die onderaan de mijn werd geplaatst om de mijn in de lucht voort te stuwen) werd zwart buskruit gebruikt. Voor de ontsteker werd een slaghoedje gebruikt, zodat hij ontplofte na een minimale druk te hebben uitgeoefend. De hoofdlont was zo ingesteld dat de detonatie 4 seconden na de ontsteking werd uitgesteld. Door de explosie van de voortdrijvende lading ging de mijn omhoog de lucht in en schoot over een aanzienlijke hoogte pellets uit alvorens te exploderen.

Anti-Tank (AT) mijnen

Anti-tank mijnen werden ontwikkeld als tegenmaatregel tegen de eerste tanks die door de Britten tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog werden ingevoerd. Deze zijn vergelijkbaar met antipersoneelmijnen, behalve dat ze veel groter van formaat zijn. De meeste AT-mijnen vereisen een drukequivalent van 158 tot 338 kg.

M15-tankmijn

De M15-mijn is een grote cirkelvormige Amerikaanse antitankontploffingsmijn die voor het eerst werd ingezet tijdens de Koreaanse Oorlog. De meeste antitankmijnen zijn van het ontploffingstype, aangezien hun belangrijkste doel is het voertuig volledig te vernietigen, samen met het personeel binnenin.

De mijn bestaat uit een grote, ronde stalen behuizing met een centrale drukplaat. Hij heeft een diameter van 13,27 inch (337 mm) en een hoogte van 4,92 inch (125 mm).De hoofdlading is een mengsel van TNT en cyclotrimethyleen trinitramine (RDX). Net als de M14 heeft hij twee standen voor bewapening en veiligheid. De cilindrische lont is gemaakt van ijzer en is met een koperen omhulsel aan de drukplaat bevestigd. Wanneer de tank contact maakt met de mijn, wordt deze geactiveerd, omdat de drukplaat naar beneden wordt gedrukt. Hierdoor wordt de Belleville-veer naar beneden gedrukt, die aan de onderkant is voorzien van een slagpin. De slagpin activeert de detonator, waardoor het explosief in de hoofdlading tot ontploffing wordt gebracht.

Landmijnen vormen ook vandaag nog een grote bedreiging voor ons. Ze houden nog lang nadat tragische conflicten zijn beëindigd de wacht en blijven zonder genade of discriminatie doden en verminken. Zolang naties landmijnen blijven gebruiken, zullen deze apparaten een gevaar blijven vormen voor burgers en soldaten. Behalve voor mensen vormen ze ook een enorme bedreiging voor andere landdieren. Misschien is dat de reden waarom het voltooien van een spelletje Minesweeper altijd zo moeilijk was…. de kansen zijn gewoon opgestapeld tegen ons!