By Michael Hurley, CBS Boston

ATLANTA (CBS) – Hoe kan er in hemelsnaam nog steeds een Tom Brady/Joe Montana debat zijn? Hadden we dat niet een paar jaar geleden geregeld?

Dat is tenminste wat ik dacht, totdat ik op donderdagochtend in Atlanta naar “Good Morning Football” (geweldige show) keek en een echt live debat zag over de vraag of het Brady’s erfenis in de GOAT-discussie zou schaden als hij zondagavond een vierde Super Bowl zou verliezen. En dat is slechts een paar weken nadat Mike Francesa zei op diezelfde show dat Montana is meer koppeling dan Brady.

Nu, normaal gesproken heb ik niet vloeken, en normaal gesproken hou ik graag een koel hoofd te houden, maar op dat ik heb slechts een antwoord.

Wat krijgen we nou?

Serieus.

Wat krijgen we nou?

Nu de scheldwoorden en godslastering uit de weg zijn, kunnen we het hier eerlijk over hebben? Als je statistieken vergelijkt, moet je natuurlijk altijd rekening houden met de verschillende tijdperken. Heck (daar ga ik weer met het vloeken), kijk maar naar Brady’s eigen carrière, die echt twee tijdperken overspant. Hij leidde de competitie in 2002 in touchdown passes … met 28. Patrick Mahomes leidde dit seizoen … met 50. Brady gooide 29 touchdowns en stond op de 10e plaats. Het is een heel andere competitie.

Toch, op een bepaald punt, zelfs wanneer gecorrigeerd voor de statistische inflatie, is er gewoon geen vergelijking tussen de twee spelers. Tom Brady heeft meer gedaan en blijft meer doen.

REGULAR SEASON

BRADY

267 gestarte wedstrijden
207-60 record (.775 win percentage)
64.0% completion rate
70,514 yards
262.1 yards per wedstrijd, 7.5 yards per poging
517 TDs, 171 INTs
3.02 TD-to-INT ratio
97.6 rating

MONTANA
164 gestarte wedstrijden
117-47 record (.713 win percentage)
63.2% completion rate
40,551 yards
211.2 yards per wedstrijd, 7.5 yards per poging
273 TDs, 139 INTs
1.96 TD-to-INT ratio
92.3 rating

Playing through age 41, and experiencing a late-career renaissance the way Brady has, certainly brings with it some statistical benefits.

Als er echter één teken is dat er ongerept en glanzend uitziet op Montana’s record, dan is het zijn werk in Super Bowls. In de grootste wedstrijd ter wereld, is Montana ongeslagen, 4-0. Hij heeft 11 touchdowns gegooid en nul intercepties. Het is, zonder twijfel, magnifiek indrukwekkend.

En voor een tijdje werd het boven Brady’s zaak gehouden, terug toen Brady een drievoudig kampioen was met twee Super Bowl-verliezen op zijn cv. Hoewel het gebruik ervan als troefkaart in het argument zijn gebreken had (het maken van vijf Super Bowls is beter dan het maken van vier Super Bowls, objectief gezien), was het niettemin een zeer waardige zaak.

Maar nu? Als je dat nu gebruikt, zie je over het hoofd:

-Brady won vijf Super Bowls (Montana won er vier)
-Brady bereikte negen Super Bowls in 17 seizoenen als starter (Montana bereikte er vier)
-Brady won 29 playoff-wedstrijden en had een record van 29-10 (Montana werd 16-7)
-Brady gooide 73 postseason touchdowns en 33 intercepties, voor een 2.21 TD-to-INT ratio (Montana had een 2,14 TD-to-INT ratio met 45 touchdowns en 21 interceptions)
-Brady werd nooit op de bank gezet tijdens een playoff-start (Montana werd op de bank gezet nadat hij 12-uit-26 had gegooid met een pick tegen Minnesota in 1987)

Het is dat laatste punt dat echt werd vergeten in het “4-0, geen Super Bowl-picks”-argument. Hoe kan het een nadeel voor Brady zijn dat hij in de play-offs meer wedstrijden in de divisie- en conferentiekampioenschapsrondes heeft gewonnen? Is het eervoller en beter voor de erfenis voor een speler om te verliezen in de divisieronde? Waarom was het beter voor Joe Montana om drie opeenvolgende one-and-dones op zijn postseason cv te hebben, juist in de bloei van zijn carrière? (Brady heeft slechts twee one-and-dones, terwijl Montana er vier had.)

POSTSEASON

BRADY
39 gestarte wedstrijden
29-10 record (.744 winning percentage)
63.3% completion rate
10.917 yards
279.9 yards per wedstrijd, 7.0 yards per poging
73 TDs, 33 INTs
2.21 TD-to-INT ratio
90.9 rating

MONTANA
23 gestarte wedstrijden
16-7 record (.696 winnend percentage)
5.772 yards
251 yards per wedstrijd, 7.9 yards per poging
45 TDs, 21 INTs
2.14 TD-to-INT ratio
95.6 rating

“Montana op het grote podium was perfect. Brady is dat niet geweest,” zei Francesa op “Good Morning Football.” “Montana struikelde nooit in deze wedstrijden, en dat is het grote verschil. Montana, op het grote podium, was de meest perfecte quarterback, beste speler die ik in die wedstrijden zag. Nooit struikelde hij in die wedstrijden.”

Er is geen twijfel over Montana’s Super Bowl prestaties, maar hier is het ding: andere playoff wedstrijden doen er ook toe. Als je verliest in een eerdere ronde van de playoffs, eindigt je seizoen. Het podium in playoff-wedstrijden is groots.

Hier is wat Joe Montana deed in de playoffs van het postseason van 1985 tot en met het postseason van 1987: 46-voor-88 (52,3%), 168 yards per spel, 0 TDs, 4 INTs.

Kind van neemt de glans van dat perfecte Super Bowl-record, nietwaar?

Bedenk dit: Brady heeft in zijn carrière 10 play-off wedstrijden verloren. Drie daarvan kwamen nadat hij zijn team naar de Super Bowl had gebracht. Montana heeft zeven playoff-wedstrijden verloren. Alle zeven van die seizoenen eindigden met zijn team te kort in een zoektocht naar de Super Bowl. Als winnen belangrijk is, dan moet winnen belangrijk zijn.

SUPER BOWLS

BRADY
8 gestarte wedstrijden
5-3 record (.625 winning percentage)
65.8% completion rate
2,576 yards
322 yards per wedstrijd, 7.2 yards per poging
18 TDs, 5 INTs
98.0 rating

MONTANA
4 gestarte wedstrijden
4-0 record (1.000 winning percentage)
68% completion rate
1,142 yards
285.5 yards per wedstrijd, 9.4 yards per poging
11 TDs, 0 INTs
127.8 rating

Montana’s Super Bowl-statistieken zijn natuurlijk onberispelijk, maar ze worden ook opgepompt door een komisch optreden tegen de verdediging van de Broncos in Montana’s laatste Super Bowl-optreden. In die wedstrijd, Super Bowl XXIV, ging Montana 22-voor-29 voor 297 yards, vijf touchdowns en nul picks. De Niners wonnen met 55-10.

Vóór die stoeipartij had Montana 65,6 procent van zijn Super Bowl-passes voltooid voor 281,7 yards per wedstrijd met twee touchdowns per wedstrijd. Vergelijk dat met Brady’s eerste drie Super Bowls: 65,7% completion rate, 245 yards per game, twee touchdowns per game, één totale pick.

Brady zat er niet ver naast. Natuurlijk krijgt Montana krediet voor wat hij deed tegen de topverdediging van Denver in die lachwekkende Super Bowl, maar het volstaat te zeggen dat Brady meer dan genoeg terrein heeft goedgemaakt. In zijn laatste vijf Super Bowl starts heeft Brady 65,8 procent van zijn passes voltooid, met een gemiddelde van 368,2 yards, 2,4 TDs, en 0,8 INTs per wedstrijd. In zijn laatste drie Super Bowl starts, is hij gegaan van 328 passerende yards, naar 466 passerende yards, naar 505 passerende yards.

De man wordt steeds beter met de leeftijd, en als hij zondag kan winnen, zal zijn cv alleen maar groeien tot nieuwe absurde lengtes.

Toch, dat argument voor Montana had enige verdienste. Voor een tijdje. Nu dat Brady vijf Super Bowls heeft gewonnen en negen heeft bereikt? Er is geen weg meer terug. Zelfs als Brady zondagavond een vierde Super Bowl verliest, zal hij kunnen zeggen dat hij de Super Bowl haalde in negen van de 17 jaar als starter. Geen enkele andere quarterback haalde er ooit meer dan vijf. Hij heeft bijna de hele NFL geschiedenis verdubbeld.

Probeer als ze kunnen, degenen wier taak het is om te debatteren en debatteren en debatteren tot ze niet meer kunnen debatteren kunnen gewoon niet zeggen dat de grootste quarterback aller tijden iemand anders is dan Thomas Edward Patrick Brady Jr. De zaak is lang geleden beslecht.

Win of verlies, Brady is voorbij het punt van het zijn in een positie waar zijn “erfenis” of all-time standing of enige andere maatstaf een klap kan krijgen. Er is gewoon geen weg terug op al die prestaties.

U kunt Michael Hurley e-mailen of hem vinden op Twitter @michaelFhurley.