Ah, het grote zakgelddebat. Dit is de laatste jaren een veelbesproken onderwerp geworden, en niet voor niets. Het is een van de meest impactvolle manieren om kinderen over geld te leren. Het is ook de eerste blootstelling van onze kinderen aan het verdienen van geld, en het kan hun houding rond geld vormen. Het is dus begrijpelijk dat dit onderwerp in het middelpunt van de belangstelling en van het debat staat. We zijn gepassioneerd door onze kinderen en willen er zeker van zijn dat we doen wat het beste voor hen is. En laten we eerlijk zijn… iedere ouder is doodsbang om die ene fout te maken die onze kinderen voor het leven zal verwoesten! Wat zakgeld betreft: als we ons kind betalen om klusjes te doen, verandert het dan in een gerechtigd beest? Als we kinderen zakgeld geven dat niet gekoppeld is aan klusjes, worden ze dan nog meer gerechtigd door te denken dat ze gratis geld krijgen? Wat moet een ouder doen?

Voreerst, sla jezelf niet op de borst. Het maakt niet uit wat iedereen zegt, er is geen bevestigde “juiste” manier om een toelage te geven. Het hangt af van het kind, van de financiën van het gezin, en van uw persoonlijke opvattingen. Zolang je je kind geen werkweken van 40 uur opdringt, of vergoedingen van zes cijfers betaalt… veroorzaak je waarschijnlijk geen onherstelbare schade.

De onderstaande vergelijking komt uit mijn aanstaande boek, Beyond Piggy Banks and Lemonade Stands: How to Teach Young Kids about Finance. Er zijn twee algemene scholen van denken over de toelage structuur, beide ondersteund door financiële professionals.

1. Op klusjes gebaseerde toelage: Het is simpel: uw kind doet klusjes en krijgt betaald. Geen klusjes doen betekent geen mula. Er zijn verschillende positieve punten aan deze aanpak. Uw kind leert al vroeg dat ze moeten werken om geld te verdienen. Het helpt hen keuzes te maken en consequenties te leren. Als ze er bijvoorbeeld voor kiezen de afwas niet te doen, krijgen ze geen geld om een nieuw stuk speelgoed te kopen. Er zitten echter ook een aantal nadelen aan deze aanpak. Het leert kinderen dat ze geen klusjes hoeven te doen; dat klusjes een keuze zijn. Het kan worden gezien als een beloning voor dingen die je kind toch al zou moeten doen: zijn bed opmaken, zijn afwas opruimen en zijn eigen troep opruimen. Dit leidt dan tot de vraag waar je ze voor betaalt. Betaal je ze als ze hun vuile sokken in de was doen? Hoe zit het met papa helpen met het harken van de bladeren? Wat doe je als ze zeggen: “Ik doe het alleen als jij me betaalt”? Of wat als je kind besluit dat hij deze week geen geld nodig heeft en weigert klusjes te doen? Hoewel het zakgeld op basis van karweitjes duidelijk waarde heeft, is er veel grijs gebied dat niet wordt aangepakt en het is niet altijd realistisch voor de echte wereld.
2. Zuiver zakgeld. Kinderen krijgen elke week zakgeld, wat er ook gebeurt. Los daarvan wordt van hen verwacht dat ze hun klusjes doen en in huis helpen, omdat ze deel uitmaken van het gezin. Er is geen verband tussen zakgeld en werk. Wat goed werkt in dit scenario is dat je kind hoe dan ook geld zal hebben. Dat is belangrijk, want uw kind kan zo uit de eerste hand ervaring opdoen met echt geld. Een ander voordeel is dat ze leren dat klusjes iets zijn wat van hen wordt verwacht omdat ze deel uitmaken van het gezin en het hun verantwoordelijkheid is… niet omdat ze er geld voor zullen krijgen. Critici van deze aanpak menen dat je het gevaar loopt kinderen op te voeden die recht hebben op geld en denken dat ze dat zomaar krijgen, en dat ze de waarde van hard werken niet zullen leren.

De hybride benadering van zakgeld

Als je net als de meeste ouders niet zeker weet wat je moet kiezen, is er nog een derde optie. Een hybride aanpak biedt het beste van beide werelden. Geef uw kind elke week een vast bedrag als zakgeld. Dit bedrag mag niet gekoppeld zijn aan een klusje of karweitje. Maak hem of haar duidelijk dat van hem of haar, als deel van het gezin, wordt verwacht dat hij of zij bepaalde dagelijkse klusjes doet, zoals het bed opmaken, de afwas doen en het speelgoed opruimen. Vertel uw kind dat als het extra geld wil verdienen, het andere klusjes in huis kan doen. Deze moeten verschillen van de dagelijkse klusjes die ze geacht worden te doen. Voorbeelden zijn ramen wassen, de hond in bad doen, de auto wassen of de bladeren harken.

De hybride aanpak geeft ouders een realistische, afdwingbare manier om hun kinderen zakgeld te geven. Het verwijdert de grijze gebieden, stelt duidelijke verwachtingen en geeft hun kind echt geld om van te leren. Als je klaar bent om een zakgeldprogramma met je kind te beginnen, wees dan zo duidelijk mogelijk. “Josh, omdat je ouder wordt en omdat er dingen zijn die je wilt kopen, ga ik je zakgeld geven. Dat betekent dat we je elke week 6 dollar geven, die je verdeelt over je drie spaarpotten.” Ik ben een grote fan van het spaarpot-systeem. Het is aan jou hoe je het geld over de drie verdeelt; voor de eenvoud verdeel ik het meestal gewoon evenredig.

Vergoedingsregels:

Ook al gebruik je de vergoedingsmethode, houd het volgende in gedachten:

• Wat is het bedrag? Hoeveel geld moet u uw kind geven? Dit is de miljoen dollar vraag. Uit een onderzoek van 2018 van allowance tracker RoosterMoney bleek dat het gemiddelde kind tussen de 4-14 jaar ongeveer $ 8,43 per week mee naar huis neemt, waarbij het bedrag toenam naarmate ze ouder werden. Hoeveel ze krijgen is aan de ouders en hangt af van hun persoonlijke financiële situatie. Een goede vuistregel is $1 voor elk jaar. Dus, uw vijfjarige krijgt $5/week, op zesjarige leeftijd krijgen ze $6/week, enzovoort.
• Wees consequent. Als u van plan bent uw kind elke week een vast bedrag te geven, zorg er dan voor dat u het geeft.
• Stel grenzen aan wat ze met hun eigen geld moeten kopen, en wat u zult betalen.
• Contant geld is koning. Geef ze altijd zakgeld in contanten en munten. Het is gemakkelijker om uw kind over geld te leren als ze met de tastbare soort werken. Ook moeten kinderen in staat zijn om hun geld fysiek te zien groeien in een spaarpot.
• Toelage moet positief zijn. Gebruik zakgeld niet als straf. Als je kind zich misdraagt, vertel hem dan niet dat je die week zijn geld afpakt. Zakgeld is voor de meeste kinderen de eerste ervaring met geld; je wilt niet dat het hen angstig maakt. Bovendien zijn er genoeg andere manieren om je kind te straffen door het privileges, elektronica en speelgoed af te nemen.