Voor deze post, ga ik de basisprincipes van het knopen van een borsttuigje bespreken, wat een vrij geweldige stropdas is. Ik gebruik ze VEEL, voor verschillende doeleinden.

De post zal behandelen

• waarvoor ze worden gebruikt
• beperkingen van het harnas
• en de belangrijke principes van hoe ze te binden.

Waarvoor ik het zou gebruiken

Borsttuigjes zijn eigenlijk goed voor een heleboel verschillende dingen.

Gebruik de eerste:

Shibari stijl borsttuigjes zijn decoratief als de hel. De eerste keer dat ik zag een in persoon was ik op een feestje, en ik keek met ontzag als deze schaars geklede chick wandelde langs me, licht glimlachend, op zoek mysterieus als de hel in dit blijkbaar ingewikkelde, decoratieve stuk van buitenlandse bondage.

En natuurlijk, ze benadrukken de borst. Genoeg gezegd.

Ze zijn geweldig voor foto’s.

Gebruik de tweede:

Een borstharnas is eigenlijk beperkend. Individuele billen kunnen meer of minder moeite hebben om er uit te komen; ik vind dat mensen met kortere armen het makkelijker vinden om er uit te komen. Echter, goed vastgebonden en goed gekneld, zullen mensen ze behoorlijk beperkend vinden en niet zo gemakkelijk om eruit te komen.

Een goed borsttuig is ook effectief om iemand zich hulpeloos te laten voelen en dat gevoel van gebonden zijn echt te benadrukken; met al dat touw dat over de borst en andere plaatsen gaat, voel je je echt verstrikt in touw. Als een man, is het een interessant gevoel proberen te buigen tegen al die beperking; er is een duidelijk gevoel van de gebruikelijke mannelijke kracht (kracht van het bovenlichaam) wordt opgesloten.

Gebruik De Derde:

Een borstharnas zorgt voor een echt stevig verankeringspunt. Je kunt er heel gemakkelijk andere dingen aan vastbinden, en al dat touw verdeelt de belasting of druk over het bovenlichaam in plaats van het op één plek te concentreren. Als je bijvoorbeeld geen borsttuig kunt doen dat begint met de armen, dan kun je er een doen die begint met een enkele kolomband rond de torso en dan de armen er later ergens aan vastmaken.

Ditzelfde principe van spreiding van de last en het maken van een goed verankeringspunt maakt borsttuigjes ook zeer nuttig voor gedeeltelijke of volledige ophanging van het lichaamsgewicht van de grond. Dat is een riskante onderneming, met een verhoogd risico; maar het is nog steeds erg leuk, vooral gedeeltelijke ophangingen.

Ik heb in het verleden ook borsttuigjes gebruikt met een veiligheidslijn om iemand overeind te houden zonder bang te hoeven zijn om te vallen. Handig als je iemand geblinddoekt hebt staan en je zijn polsen niet kunt belasten vanwege een eerdere blessure – het harnas zorgt voor een veel veiliger ankerpunt dan het vastbinden van zijn polsen boven zijn hoofd, bijvoorbeeld.

Note: Het hieronder getoonde borstharnas is een “floor play” harnas. Om het beter te maken voor ophanging, zijn er een aantal verfijningen die daarvoor zouden moeten worden toegevoegd, zoals besproken onderaan de post.

Gebruik de Vierde:

Als je een van die mensen bent die touw gebruikt als een middel voor interactie in plaats van het alleen te gebruiken voor beperking -waarmee ik bedoel dat je aan connectieve bondage doet- dan zijn borstharnassen iets voor jou. Het duurt een behoorlijke tijd om ze vast te binden, gedurende welke je VEEL gelegenheid hebt om te communiceren met degene die je vastbindt. Het touw in een strelende beweging over de huid laten glijden, een frictie met een krachtige beweging dichttrekken, het lichaam van je billen dwingen te bewegen naar jouw wil terwijl je ze vastbindt… het zorgt voor een hoop plezier. En tegen de tijd dat je klaar bent met het vastbinden, is de persoon in je touw al zeer, zeer beïnvloed door het bindproces, en ze zijn al goed in die “spel” hoofdruimte.

Beperkingen

• Touwgordels met beperkte flexibiliteit kunnen problemen hebben om hun handen/armen achter hun rug te houden om de hier afgebeelde stijl van borsttuig te doen.
• Omwille van de plaatsing van de banden over de armen, moet ervoor gezorgd worden dat er niet te veel druk op de radiale zenuw komt te staan. Raadpleeg de Safety Series Part 2: Solving Problems Before They Happen voor meer informatie hierover. Zie ook de video van IPCookieMonster op de pagina “Bronnen”.

Hoe maak je het borsttuig

(Opmerking: als je moeilijkheden hebt met sommige van de terminologie hier, raadpleeg dan de verklarende woordenlijst)

De basisprincipes van borsttuigen gaan als volgt

1. Begin met een enkele kolomband – meestal rond de polsen achter de rug, maar soms op de torso.
2. Omhoog, maak wikkels of banden die rond de hele torso gaan, meestal inclusief de armen.
3. Gebruik fricties om je wikkels/banden op hun plaats te houden tegen de stengel
4. Gebruik cinches tussen torso en armen om het geheel meer restrictief te maken en te stoppen dat je wikkels over de schouders omhoog gaan.
5. Zoek een decoratieve manier om af te werken en af te binden.

Hier ziet u hoe u het in foto’s moet doen

Begin met de enkele kolomstropdas rond beide polsen. Zie De eerste stropdas die je moet leren – zoals je zult zien, beginnen de meeste stropdassen met een enkele kolom stropdas. Probeer ervoor te zorgen dat de binnenkant van de polsen naar elkaar wijzen; dat is veel veiliger voor de bloedsomloop, pezen, enz.

Breng het touw op de rug; je wilt het een paar centimeter onder de bovenkant van de armen hebben. Breng het dan in een rechte hoek naar de voorkant van het lichaam.

Haal het touw terug naar achteren, ik ga rond de steel, en keer dan om en ga terug zoals ik gekomen ben. Dat is een persoonlijke voorkeur; sommigen raden aan om rond te blijven gaan om de tweede wikkel te maken, maar ik vind dat dit handiger is om mijn spanning te behouden en alles op zijn plaats te houden.

Ik ga nu terug rond de voorkant om mijn band van touw een beetje dikker te maken; zoals met elke stropdas, hoe meer wikkelingen, hoe dikker de band, en hoe comfortabeler en ondersteunender het is.

Okee, ik heb het tot de achterkant gehaald; nu heb ik opnieuw rond mijn stang gewikkeld om mijn spanning uit te balanceren, en ik sta op het punt om mijn eerste frictie te vormen. Fricties zijn geweldig; ze houden alles op zijn plaats en zijn later toch gemakkelijk los te maken.

Werkend uiteinde gaat voor de stengel, dan onder de band.

Werkend uiteinde wordt naar één kant omlaag getrokken.

Daarna weer omhoog en over de stengel heen, om achter de stengel neer te komen.

En tenslotte weer horizontaal om de stengel heen te wikkelen om de spanning in evenwicht te brengen alvorens naar één kant te gaan. Opmerking: Dit is niet de enige manier om een frictie te doen, maar het is waarschijnlijk wel mijn favoriet vanwege de symmetrie. Alles wat je spanning vergrendelt en je het touw in de juiste richting laat nemen zal werken. Deze fricties zijn stevig, maar niet zo strak als ze zouden kunnen zijn; voor het dragen van belasting wil je ze strakker aandrukken. Ik sta nu op het punt om mijn eerste cinch te maken.

Dit is mijn eerste cinch. Ik heb het touw dat opzij ging tussen de arm en de borst genomen, en voorzichtig onder de band van touw getrokken, en vervolgens weer naar beneden over de band getrokken. Dit is om de band op zijn plaats te houden en te voorkomen dat hij over de schouder omhoog glijdt. Door een duim onder de band te schuiven, kon ik de opening creëren waardoor ik het touw kon doortrekken met een minimum aan ongemak voor de mooie dame hier.

Ik heb het touw teruggebracht door de opening tussen arm en torso, en onder de steel (om het redelijk netjes te houden) terwijl ik terug naar de andere kant ga om mijn tweede cinch te maken. Zoals u ziet, is de tweede cinch precies hetzelfde als de eerste.

Okee, nu heb ik dus de cinch rond de steel gewikkeld en nu ga ik de tweede band over het onderste deel van de armen maken.

Opnieuw rond de voorkant, onder de borsten.

En dan weer met behulp van de steel om de spanning te handhaven als ik terug ga. Ja, het vervormt mijn steel een beetje; dat is geen ernstig probleem, en het kan worden verholpen door de spanning aan te passen als ik deze wikkelingen afmaak.

Het proces voor het maken van de tweede wrijving is precies hetzelfde als de eerste. Dit ben ik halverwege; ja, het vergt oefening. Maar als je klaar bent, ziet het er mooi uit en ligt het redelijk plat tegen de rug.

Wederom, als de frictie klaar is, is het tijd om de band aan te snoeren. Precies hetzelfde proces als de eerste keer. Deze cinch voegt meer restrictie toe aan de band, waardoor de armen minder ruimte hebben om te wiebelen.

Zelfde proces als de bovenste, dan terug over de rug onder de steel om je andere te doen.

Voor alle doeleinden hebben we nu een functioneel (niet-geveerd) speel- of decoratief harnas. We hebben twee stevige banden, die een goede begrenzing bieden. We hebben bovensluitingen die voorkomen dat de bovenband over de schouders afglijdt, en ondersluitingen om de beweging van de armen te beperken. We zitten goed. Het enige wat we nog moeten doen is de band op de een of andere manier vastbinden; een slipknoop of een vining of een Cow-Hitch (zie 3 manieren om de look van je bondage te verbeteren) en we zijn klaar.

Maar dan missen we een kans om iets moois te maken.

Hier heb ik mijn laatste cinch teruggebracht, rond de basis van de steel gewikkeld en onder een hoek naar boven gebracht. Ik heb een Munter Hitch (3 manieren om het uiterlijk van je bondage te verbeteren) gebruikt om het touw aan de bovenste band vast te maken (ik had ook gewoon een twist kunnen gebruiken, maar ik ben een pietluttige francypants) en nu breng ik het over de schouder naar boven.

Ik heb het touw over de schouder naar beneden gebracht en om de onderste band tussen de borsten heen gebogen, zodat er een V ontstaat. Want hé, borsten. En ik veronderstel dat het de onderste band ook op zijn plaats houdt… maar eigenlijk is het gewoon leuk om borsten en borsten verder te benadrukken.

Nadat ik mijn V heb gemaakt, heb ik het touw nu terug over de schouder gebracht en dan langs de andere schouder naar beneden. Ik heb nog een haak gemaakt voor de symmetrie. Ook hier zou ik gemakkelijk kunnen afhechten om de band af te maken, maar er is een handige truc die V-vormige harnassen comfortabeler maakt, door te voorkomen dat ze in de nek graven.

Door het touw terug onder de arm te nemen, sta ik op het punt een soort cinch te creëren.

>

Door de zijkanten van de V onder een lichte hoek weg te trekken, verminder ik het risico dat de V in de nek graaft. Je hoeft niet ver te trekken. Vervolgens laat je het touw achter de rug lopen, weer achter de steel, en doe je hetzelfde aan de andere kant.

Hier is de andere kant gedaan.

Nou, ik ben eigenlijk vergeten om een foto te maken van de voltooide das vanaf deze kant. Het was een drukke middag, oké? Dus heb ik een vriend uitgenodigd om de das na te maken en ervoor te zorgen dat jullie allemaal een goed beeld hebben van het uiteindelijke patroon. Jullie krijgen er zelfs twee, want ik voel me aardig. Mooi, toch? En heel praktisch en comfortabel. Ik hou echt van borsttuigjes. Zowel om praktische als voor de hand liggende redenen.

Het afwerken aan de achterkant is niet moeilijk. Je kunt het touw naar de steel brengen en afknopen met een soortgelijke methode als de derde in Tying People To Things. Het is in feite een slipknoop, die veilig is, omdat hij alleen aan touw wordt geknoopt.

Of je kunt iets soortgelijks doen als in How To Tie A Rope Armbinder, waarbij je het touw naar boven brengt en tussen de riemen door lus.

Er zijn veel leuke manieren om borsttuigjes af te maken. Ik zal er van tijd tot tijd nog een paar toevoegen, en op een gegeven moment laten zien hoe je er een maakt zonder de armen te gebruiken.

Edit: Nu, met betrekking tot de ophanging:

Er zijn een paar belangrijke opmerkingen toe te voegen (hoera voor voortdurend leren); en ik wil de lezers bedanken die hebben bijgedragen aan dit bericht. Jullie rock!

Een deel van de reden waarom ik online post is om mijn informatie te testen; en als jullie toevoegen aan die informatie, je bent niet alleen doen me een goede beurt, je bent ook het helpen van iedereen die deze site leest.

Dingen die dit harnas zou meer nuttig voor ophanging of ondersteuning lading omvatten:

• Het verlagen van de bovenste band, zodat de bovenkant van het lager rust; idealiter net ongeveer het niveau van de oksel. Dit vermindert de kans dat het touw de cinches omhoog trekt in de oksel, die ook een belangrijk zenuwknooppunt herbergt dat bekend staat als de plexus brachialis. Er zijn een heleboel verschillende zenuwen die daar uit ontspringen. Dat gezegd hebbende, vergeet niet om de band op de top van de spieren te houden, niet ertussen, om die radiale zenuw te beschermen.
• Het compacter maken van de fricties om er verdomd zeker van te zijn dat er geen touw wegglijdt onder spanning.
• Het afgrendelen van zowel de bovenste als de onderste cinches tegen de steel met extra fricties; wanneer de bands onder spanning worden gezet via een ophanglijn, zullen ze dan de cinches niet strakker trekken. Dit betekent minder verandering en minder aanscherping binnen het harnas.
• Het iets verder boven de elleboog brengen van de onderste band. Nogmaals, raadpleeg de video op de pagina Resources met betrekking tot de plaatsing van de radiale zenuw. Belangrijker nog, laat je leiden door de feedback van je touwbodem; als het slecht aanvoelt, neem dan de druk weg en verplaats het touw.

Phew, dat was weer een lange. Ik hoop dat jullie het nuttig vonden!

Veel dank gaat uit naar Davion voor het maken van de foto’s, en 32Bit en TieMeDownKitty voor het zijn van de modellen voor deze tutorial.

Extra dank gaat uit naar __S__ en Luke voor het bijdragen aan dit bericht.