What Is Impulse Control Disorder?

Impulscontrolestoornissen omvatten verschillende psychiatrische aandoeningen die sociale, juridische, beroepsmatige en financiële nadelen kunnen veroorzaken. Impulscontrole stoornissen volgen een cyclus. Eerst is er de opbouw van spanning in afwachting van een gedrag. Vaak gaat dit gepaard met een positief gevoel tijdens de daad of een gevoel van bevrijding na de daad.

Occasioneel wordt deze euforie gevolgd door gevoelens van schaamte en spijt. Wanneer een persoon lijdt aan een impulscontrolestoornis, hebben ze steeds minder controle over hun gedrag en zullen ze doorgaan met negatieve patronen, zelfs als ze als gevolg daarvan negatieve gevolgen ervaren.

Goede impulscontrole kan u helpen verstandige beslissingen te nemen en u veilig te houden. In plaats van het verkeer in te rennen, tegen je baas te schreeuwen, of een artikel te kopen dat je je niet kunt veroorloven, vertrouw je op gezond verstand en houd je je acties onder controle. Impulscontrole kan ook belangrijke implicaties hebben in de maatschappij. Sommige impulsen zijn sociaal onaanvaardbaar, en mensen die deze regels regelmatig overtreden, worden vaak gemeden of gearresteerd.

Er zijn een aantal verschillende soorten impulscontrolestoornissen, variërend van huid plukken tot hageltrekken en riskant seksueel gedrag. Gokken, obsessief winkelen en stelen zijn ook voorbeelden van impulscontrolestoornissen.

Impulscontrolestoornissen manifesteren zich bij verschillende mensen op verschillende manieren. Er zijn echter enkele overeenkomsten, ongeacht het type impulscontroleaandoening. Deze omvatten het volgende:1

• Een drang vlak voor het toegeven aan het problematische gedrag.
• Een gevoel van plezier tijdens het gedrag.
• Afgenomen zelfbeheersing over het vermogen om het gedrag te beheersen.
• Herhaalde deelname, zelfs als er negatieve gevolgen zijn.

Sommige mensen kunnen hun impulsen uitleven vanwege drugsgebruik of onvolwassenheid, maar anderen hebben een gebrekkige impulscontrole. Deze mensen willen zich beheersen, maar kunnen dat niet. In deze gevallen wordt vaak de diagnose impulscontrolestoornis gesteld.

Oorzaken

De wetenschap is er nog niet uit wat de oorzaak is van het ontstaan van een impulscontrolestoornis. Er zijn maar weinig factoren die consistent lijken te zijn bij alle mensen die deze aandoening hebben – bestaande psychische problemen, genetica en medicijngebruik.

Dubbele psychische aandoeningen, zoals obsessieve-compulsieve stoornis of bipolaire stoornis, kunnen soms gepaard gaan met impulscontrolestoornis. Dubbele geestelijke gezondheidsproblemen kunnen heel gewoon zijn. Meer onderzoek is nodig, maar het is mogelijk dat er een verband is tussen chemische onevenwichtigheden en structurele problemen in de hersenen.2

Genetica kan een factor spelen bij de ontwikkeling van deze aandoening. Als een ouder het heeft, is het waarschijnlijk dat het aan het kind wordt doorgegeven. Sommige onderzoeken suggereren dat in gezinnen met tweelingen er een grotere kans is op het ontwikkelen van een haartrekstoornis.3

Medicijnen die zijn ontworpen om dopamine onevenwichtigheden in de hersenen te corrigeren, kunnen ook van invloed zijn op delen van de hersenen die het gedrag controleren. Voor mensen die de ziekte van Parkinson hebben, kan dit hen in gevaar brengen voor het ontwikkelen van impulscontrolestoornissen.4,5

Behandeling

Voor degenen die aan deze aandoening lijden, is het erg moeilijk om het op eigen kracht te beheren. Onthoud dat deze stoornis een medische aandoening is die kan worden behandeld; er zijn tal van professionele behandelingsmogelijkheden die u kunnen helpen een leven te leiden dat vrij is van dwangneuroses. De behandeling verschilt per persoon, maar kan bestaan uit gewoonte-omkeringstherapie, medicatiebeheer, of klinische behandeling in een instelling.

Habit Reversal

Habit reversal is een techniek die in de jaren zeventig is ontwikkeld. Het helpt bij de behandeling van tics, stotteren en huid plukken.6

Het idee is dat een persoon kan identificeren wanneer de actie zich voordoet en dan leert om die dwang te vervangen door iets dat minder schadelijk is. Het omkeren van gewoonten is nuttig omdat het een persoon een alternatief biedt wanneer de dwang zich voordoet. Ademhalingsoefeningen zijn vaak een onderdeel van de gewoonte-omkeringstherapie om gespannen spieren te kalmeren en driften onder controle te houden. Journaling is ook nuttig gebleken, zodat een persoon kan beginnen met het begrijpen van triggerende sensaties en omgevingen.

Medication Management

Medicatie kan helpen deze stoornis met succes onder controle te houden, hetzij door de invoering van een nieuwe medicatie of het veranderen van een huidige medicatie. Voor degenen die impulscontrolestoornis hebben als gevolg van Parkinson-medicatie, is het zorgvuldig bespreken van behandelingsopties met uw arts van essentieel belang om deze aandoening te helpen minimaliseren.

Nieuwe medicijnen kunnen helpen bij de behandeling van impulscontrolestoornis. Deze omvatten enkele van de volgende:7

• Er is meer onderzoek nodig om te bepalen hoe effectief deze medicijnen zijn voor de behandeling van deze aandoening.
• Glutamatergische middelen. N-acetylcysteïne (NAC) is een glutamatergisch middel dat potentieel voordeel heeft aangetoond voor mensen die lijden aan impulscontrolestoornis.
• Opioïde antagonisten. Opioïde antagonisten zoals naltrexon hebben de sterkste belofte getoond voor het succesvol behandelen van impulscontrolestoornissen.

Dubbele Diagnose Impuls Controle Behandelingsfaciliteiten

Het is mogelijk dat je bent gediagnosticeerd met impulscontrolestoornis terwijl je worstelt met middelenmisbruik. Een behandelingsprogramma ontworpen om beide voorwaarden aan te pakken kan een manier zijn om deze uitdagingen te overwinnen en beginnen met het leven je beste leven. Er zijn drie verschillende soorten behandelcentra beschikbaar.

Terwijl de kwaliteit van duaal gediagnosticeerde stoornis in het gebruik van middelen en impulscontrolebehandeling vergelijkbaar zal zijn tussen faciliteitstypen, bieden sommige meer comfortvoorzieningen dan andere.

1. Standaardfaciliteiten bieden vaak zowel residentiële als niet-residentiële behandelingsstructuren. Hoewel er niet hetzelfde bereik van comfort voorzieningen als worden aangeboden door luxe of executive faciliteiten, standaard programma’s bieden meestal de meest betaalbare prijs voor mensen met een beperkt budget.
2. Luxe faciliteiten bieden residentiële behandeling in de context van vele high-end, resort-achtige voorzieningen ontworpen om uw herstelproces zo aangenaam mogelijk te maken.
3. Executive faciliteiten bieden ook residentiële behandeling met high-end voorzieningen – hoewel ze ook tegemoet te komen aan drukke professionals door het verstrekken van de middelen en het programma structuur die hen in staat stelt een actieve betrokkenheid op de werkplek te behouden tijdens het herstel.

U kunt impulscontrole overwinnen

Impulscontrole stoornissen kunnen storend, verontrustend en gevaarlijk zijn, maar ze zijn te behandelen. Met de juiste therapie en toewijding aan de behandeling, kunt u impulsen op afstand houden. Voor velen, het moeilijkste deel van het proces is praten met uw arts. Wie wil immers toegeven dat hij zich niet kan beheersen? Het is belangrijk om te onthouden dat je lijdt aan een medische aandoening en niet aan een persoonlijke zwakte. Je hebt het recht om je te laten behandelen en je bent het aan jezelf verplicht om een manier te vinden om je beste leven te leiden.

Wanneer je klaar bent om deze aandoening met je arts te bespreken, kan het nuttig zijn om belangrijke punten van tevoren op te schrijven. Op die manier onthoudt u alles wat u wilt bespreken. Een vriend meenemen kan ook nuttig zijn, als die persoon uw gedrag uit de eerste hand heeft meegemaakt.

Steungroepen, in persoon of online, bieden vaak het kader voor het bouwen van een solide basis van begrip en acceptatie. Het combineren van een steungroep met de juiste soort behandeling kan u op weg helpen naar welzijn.

Bronnen

1. Grant, J. E., Odlaug, B. L., Kim, S. W. (2007). Impulscontrolestoornissen: klinische kenmerken en farmacologische behandeling. Psychiatric Times, 24(10), 64-9.
2. Karakus, G., Tamam, L. (2011). Impulscontrole stoornis comorbiditeit bij patiënten met een bipolaire I stoornis. Compr Psychiatry, 52(4), 378-85.
3. Chattopadhyay, K. (2012). De genetische factoren die de ontwikkeling van trichotillomanie beïnvloeden. J Genet, 91(2), 263.
4. Marsh, L., Callahan, P. (2005). Gokken, seks, en…de ziekte van Parkinson? Stichting Ziekte van Parkinson.
5. Stenberg, G. (2016). Impulscontrole stoornissen – de continuüm hypothese. J Parkinsons Dis, 6(1), 67-75.
6. OCD Action. (n.d.). Informatiebronnen.
7. Schreiber, L., Odlaug, B. L., Grant, J. E. (2011). Impulse control disorders: updated review of clinical characteristics and pharmacological management. Front Psychiatry, 2: 1.