Het hoofdstuk bespreekt de gevestigde stoichometrische koperoxiden, koperoxide, Cu20 en koperoxide, CuO, die kubische en monoklinische eenheidscellen vormen in hun respectievelijke evenwichtskristalvormen. Het Cu-O fasediagram is sterk drukafhankelijk, zodat een CuO-laag verandert in Cu20 en uiteindelijk in metallisch koper wanneer het in vacuüm wordt geplaatst. Koperoxide is een halfgeleider met een directe bandkloof van 2,17 eV. Het is het onderwerp van verschillende fundamentele studies betreffende: de absorptie van de optische bandkloof, de temperatuurafhankelijkheid ervan, en de interpretatie van het spectrum van absorptielijnen bij lage temperatuur onder de kloof als overgangen naar excitonische niveaus. Het gedeeltelijk ionische karakter van de binding veroorzaakt structuren in de optische functies in het infrarode spectrale gebied. De sterkste infrarood-actieve modus, die overeenkomt met het residu-straalgebied, bevindt zich bij 609 cm-1. De recente ontdekking van de hoge-temperatuur supergeleiders koperoxide speelt een sleutelrol bij de vorming van cooper paren.