Courtesy Diane Atterson

Kijk lang genoeg naar vogels die door een achtertuin komen en gaan, en uiteindelijk zul je er een zien die gedeeltelijk witte of helemaal witte veren heeft waar kleur hoort te zijn. Deze vogels hebben een genetische aandoening die bekend staat als leucisme of, wat zeldzamer is, albinisme, wat hun kleur beïnvloedt en ook hun vermogen om in het wild te overleven. De volgende keer dat u een van deze fascinerende vogels ziet, weet u hoe u kunt zien of het een leucistische of albinovogel is.

Courtesy David Jones

Albinovogels

Vogels die het kleurpigment melanine missen, hebben een genetische mutatie die albinisme wordt genoemd. Deze vogels zijn vaak zuiver wit, maar in sommige gevallen kan een albinovogel toch gele of oranje veren hebben. Deze warmere kleuren zijn carotenoïde pigmenten, en geen melanine pigmenten, dus zijn ze nog steeds aanwezig bij albino vogels. De echte test of een vogel een albino is, zijn de ogen. Het gebrek aan melanine laat bloedvaten doorschijnen, waardoor hun ogen er helder roze of rood uitzien.

Courtesy Benjamin Sunne

Leucistische vogels

Een minder bekende genetische aandoening heet leucisme, waarbij niet alleen het melanine, maar ook andere kleurpigmenten verminderd zijn. In tegenstelling tot albinisme, schakelt leucisme het pigment niet volledig uit. Leucistische vogels lijken lichter dan normaal, maar zijn niet helemaal wit. Soms zijn deze vogels bleek, met een algehele oplichting van hun kleur. In andere gevallen kan leucisme ertoe leiden dat een vogel bont of piëtair is, met witte vlekken over zijn hele lichaam. Omdat ze niet volledig melanine missen, hebben leucistische vogels normaal gekleurde ogen in plaats van de roze of rode ogen van albino’s.

Melanisme bij Vogels

Aan de andere kant van het kleurenspectrum bevindt zich een genetische aandoening die melanisme wordt genoemd, waarbij een vogel extra melaninepigmentatie heeft. Deze vogels lijken donkerder dan de typische kleur voor hun soort.

Effecten van albinisme

Albinovogels zijn in het nadeel omdat hun witte veren opvallen tegen de vegetatie. Zonder camouflage zijn albino’s gemakkelijker te herkennen door roofdieren. Hun veren bieden wel enige bescherming in de sneeuw, maar helaas verminderen ze ook het vermogen van een vogel om warmte vast te houden. Donkere kleuren absorberen warmte, lichte kleuren weerkaatsen die, wat bij vriestemperaturen leven of dood kan betekenen.

Bovendien hebben albinovogels last van zwakke veren door een gebrek aan melanine. Hun veren breken en verslechteren na verloop van tijd. Albino vogels hebben ook een slecht gezichtsvermogen – een andere belemmering om te overleven. Als gevolg daarvan overleven deze vogels zelden na het uitvliegen.

Leucistische vogels hebben iets betere kansen, omdat ze nog enige pigmentatie behouden. Dat betekent dat de lichtgekleurde vogel die u in uw tuin ziet eerder leucistisch dan albino is. Hoe dan ook, het is een zeldzaam en opwindend gezicht als zo’n unieke vogel op bezoek komt!

Vijf feiten over verkleuring bij vogels

1. Genetica bepaalt echte albino vogels: Beide ouders moeten de zeldzame recessieve genen dragen die zeldzame zuiver witte nakomelingen voortbrengen.
2. De leucistische veren van een bonte of bontgekleurde vogel zijn zelden in een symmetrisch patroon.
3. Typisch heeft leucisme alleen invloed op donkere veren, zodat sommige vogels met leucisme witte veren hebben, terwijl ze toch de heldere kleuren van hun rode, oranje of gele veren behouden.
4. Een vogel is een echte albino als zijn poten, poten, snavel en ogen lichtroze of rood zijn.
5. Vogels met verkleuring kunnen moeite hebben tijdens de balts. Veel vogels gebruiken de kleur van hun verenkleed als een manier om potentiële partners te vinden en te herkennen.