Mensen met autisme krijgen de diagnose autismespectrumstoornis. Zoals uit de naam blijkt, is het echter een spectrumstoornis. Dit betekent dat een persoon autistisch kan zijn op verschillende niveaus, variërend van mild tot ernstig.

Naast de ernst kunnen mensen met autisme ook andere symptomen vertonen dan de kernsymptomen. Geen twee mensen met autisme zijn hetzelfde.

Veel mensen met autisme hebben ook extra gerelateerde symptomen zoals taalstoornissen naast de veelzeggende, kernsymptomen van ASS.

Om zowel de clinici als andere professionals en individuen in staat te stellen individuele gevallen van autisme beter te beschrijven, ontwikkelden de makers van de 5e editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) drie niveaus van ondersteuning.

Door de richtlijnen van de DSM-5 te volgen, diagnosticeren clinici mensen met autisme op niveau 1, niveau 2 of niveau 3.

Verschillende niveaus van ASS

De ondersteuningsniveaus in DSM-5 geven het vermogen van het individu aan om te communiceren, hun dagelijks leven te beheren, en hun beperkte interesses. Terwijl mensen op niveau 1 een leven kunnen leiden met weinig ondersteuning, kunnen mensen op niveau 3 veel ondersteuning nodig hebben.

De diagnose van autismespectrumstoornis in de DSM is in de loop der jaren veranderd. Met deze veranderingen kwamen ook de ondersteuningsniveaus van ASS.

Verschillende niveaus van ASS beschrijven verschillende niveaus van ernst van sociale vaardigheden en gedrag.

Hoe is de diagnose van autisme veranderd?

Door de jaren heen zijn er verschillende diagnoses voor autisme geweest, nu bekend als autismespectrumstoornis.

Hoewel het geen wettelijke status heeft, heeft de DSM van de American Psychiatric Association, die psychiatrische en ontwikkelingsstoornissen definieert, een grote invloed op de diagnose van autisme.

Door de richtlijnen van de DSM begrijpen de clinici, scholen en verwante dienstverleners hoe ze over autisme moeten denken en het moeten behandelen.

De DSM beschreef het autismespectrum als een stoornis die vijf verschillende diagnoses omvatte. In die tijd werden mensen met “hoog functionerend autisme” beschouwd als mensen met het syndroom van Asperger. In dezelfde diagnose betekende autistische stoornis bijna hetzelfde als “ernstig autisme”.

De vorige versie van de DSM beschreef ook mensen met niet alle symptomen van autisme als Pervasieve Ontwikkelingsstoornis – Niet Anderszins Gespecificeerd (PDD-NOS). Daarnaast werden ook het Rett-syndroom en het Fragiele X-syndroom tot de ASS gerekend.

In 2013 werd het nieuwe handboek DSM-5 gepubliceerd. In tegenstelling tot de vorige editie, definieert DSM-5 autisme als een enkele spectrumstoornis. Deze stoornissen hebben een reeks criteria die de symptomen aangeven op het gebied van gedrag, sociale communicatie, flexibiliteit en sensorgevoeligheid.

Waarom is het belangrijk om de niveaus van autisme te begrijpen?

Autismespectrum is vrij breed. Terwijl sommige mensen met autisme complexe taken kunnen uitvoeren en briljant zijn in bepaalde onderwerpen, kunnen anderen intellectueel uitgedaagd zijn of zelfs niet spreken.

Veel mensen met autisme hebben ernstige communicatieproblemen in hun dagelijks leven. Aan de andere kant groeien sommige mensen met autisme op tot uitzonderlijke sprekers in het openbaar of succesvolle bedrijfseigenaren.

De ondersteuningsniveaus voor autismespectrumstoornis zijn ontwikkeld om deze kwestie van variëteit aan te pakken. De diagnostische criteria van de DSM-5 omvatten drie functionele niveaus.

Elk van deze niveaus wordt bepaald op basis van de hoeveelheid ondersteuning die een individu met autisme nodig heeft om in hun leven te kunnen functioneren.

Het toekennen van een functioneel niveau aan een autismespectrumdiagnose kan een duidelijker beeld geven van de capaciteiten en behoeften van een individu.

Dit geeft ook de gezinnen en verzorgers van het individu met autisme een gevoel van richting over wat ze vervolgens moeten doen om de autistische persoon het meest comfortabele leven te bieden.

Wat betekenen de niveaus van ASS?

De niveaus van autismespectrumstoornis zijn geïntroduceerd door DSM-5. Deze niveaus stellen clinici in staat een nauwkeuriger diagnose van ASS te stellen in termen van hun plaats in het spectrum.

Niveaus van ondersteuning voor ASS beschrijven in wezen de ernst van de symptomen. De niveaus variëren van milde tot ernstige symptomen.

Niveaus van ASS worden toegewezen aan twee van de symptomen in de ASS-diagnose, namelijk de sociale vaardigheden en gedragingen. Ze maken het mogelijk om symptomen in sociale vaardigheden en beperkt en repetitief gedrag te identificeren.

Het volgende zijn de niveaus van ondersteuning voor ASS:

Level 1 ASS: Requiring Support

Dit niveau is het minst ernstige van de drie. Het kan worden beschouwd als mild autisme. Mensen die in dit niveau vallen, kunnen worstelen in sociale situaties en vertonen beperkt en repetitief gedrag.

Mensen die in aanmerking komen als niveau 1 ASS hebben echter slechts minimale ondersteuning nodig om in hun dagelijks leven te functioneren. Zij kunnen verbaal communiceren en zijn mogelijk in staat relaties aan te gaan.

Dit betekent niet dat mensen met niveau 1 ASS helemaal niet worstelen. Zij kunnen moeite hebben met het onderhouden van een gesprek. Het kan voor hen moeilijk zijn om op natuurlijke wijze vrienden te maken en te houden.

Zonder enige ondersteuning kunnen tekortkomingen in de sociale communicatie merkbare beperkingen veroorzaken. Ze hebben moeite met het initiëren van sociale interacties. Hun inflexibele gedrag veroorzaakt ook problemen en ze raken van streek als hun routines worden verstoord.

Een persoon met autisme op niveau 1 kan in volzinnen spreken. Zij kunnen echter moeite hebben om gesprekken aan te gaan en te onderhouden.

Level 2 ASS: Requiring Substantial Support

Mensen op niveau 2 ASS worden beschouwd als middelmatig in termen van ernst van de symptomen voor autisme. Vergeleken met mensen met niveau 1 ASS, hebben mensen die worden gekwalificeerd als mensen met niveau 2 ASS meer ondersteuning nodig.

Individuen met niveau 2 ASS hebben verhoudingsgewijs meer moeite met hun sociale vaardigheden. In vergelijking met mensen die worden gekwalificeerd als mensen met niveau 1 ASS, is hun worsteling met sociale situaties meer zichtbaar voor andere mensen in de buurt.

Op niveau 2 kunnen mensen met autisme duidelijke tekorten vertonen in verbale en non-verbale communicatievaardigheden. Hun sociale stoornissen worden duidelijk ondanks dat ze ondersteuning krijgen. Zij kunnen non-verbale signalen van anderen, zoals de toon van spraak of gezichtsuitdrukking, niet begrijpen.

Mensen met autisme van niveau 2 kunnen al dan niet verbaal communiceren. Als ze communiceren, kunnen ze uitgebreide ondersteuning nodig hebben om deel te nemen aan sociale interacties. Hun zinnen kunnen kort zijn en gesprekken kunnen beperkt blijven tot bepaalde onderwerpen.

Hun inflexibele gedrag of ander beperkt en repetitief gedrag komt vaak genoeg voor om duidelijk te zijn voor de mensen om hen heen. Vergeleken met niveau 1 ASS, worstelen mensen met niveau 2 ASS meer met hun beperkte en repetitieve gedrag.

Routines en gewoonten kunnen voelen als een must-do voor mensen met niveau 2 ASS. Als deze worden onderbroken, raken ze van streek en voelen zich ongemakkelijk.

Een persoon met ASS niveau 2 kan iemand zijn die in eenvoudige zinnen spreekt, een vreemde non-verbale communicatie heeft, en geïnteresseerd is in beperkte, smalle onderwerpen van interesse.

Level 3 ASS: Requiring Very Substantial Support

Dit niveau is de meest ernstige vorm van autismespectrumstoornis. Mensen op niveau 3 vertonen aanzienlijke moeilijkheden met sociale communicatie en sociale vaardigheden.

Mensen met niveau 3 ASS hebben ook beperkt en repetitief gedrag in die mate dat het hen in de weg staat om onafhankelijk te functioneren in hun dagelijks leven en activiteiten. Zij hebben grote moeite om met veranderingen om te gaan. Veranderingen veroorzaken grote stress en moeilijkheden.

Sommige mensen met niveau 3 ASS kunnen met woorden communiceren. Velen van hen communiceren echter niet verbaal of gebruiken niet veel woorden in de communicatie. Zij kunnen over- of ondergevoelig zijn voor bepaalde zintuiglijke inputs.

Individuen met niveau 3 ASS spreken met weinig woorden, zij initiëren zelden interactie. Als ze wel interactie initiëren, is dit beperkt tot het voldoen aan behoeften. Ze houden zich bezig met beperkt en repeterend gedrag, zoals echolalie, heen en weer schommelen of dingen ronddraaien.

Diegenen op niveau 3 ASS hebben zeer substantiële ondersteuning nodig om vaardigheden te verwerven die hen helpen in hun dagelijks leven.

Wat ontbreekt er in de ondersteuningsniveaus van ASS?

De ondersteuningsniveaus van ASS zijn een nuttige gids bij het bepalen van de plaats van de persoon in het spectrum. Maar deze niveaus roepen ook veel vragen op naast de vragen die ze beantwoorden.

Hoewel het idee van ASD-niveaus van ondersteuning logisch is, hebben clinici het nog steeds moeilijk bij het toekennen van een niveau. Deze niveaus kunnen in zekere zin subjectief zijn. Bovendien, als de vaardigheden van het individu en andere zaken in de loop van de tijd verbeteren, kan het mogelijk zijn dat het niveau van het individu verandert.

Het is niet altijd duidelijk wat voor soort ondersteuning de American Psychiatric Association in gedachten had toen zij deze functionele niveaus ontwikkelden. Dit kan variëren van een persoonlijke verzorgingsassistent tot een college adviseur, maar het is niet echt duidelijk. Hier is onze definitieve autismegids waar u meer informatie kunt vinden over DSM-5 en nog veel meer.

Mensen met autisme, vooral degenen die hoog functioneren, kunnen angstig zijn. Dit kan leiden tot problemen in typische omgevingen, ondanks het feit dat deze mensen helder en verbaal zijn. Wanneer mensen met ASS depressief of angstig zijn, kunnen zij aanzienlijke steun nodig hebben om te functioneren in het dagelijks leven. Dit maakt het ingewikkeld om deze mensen in een bepaald niveau in te passen.

Zo ook doen sommige mensen met ASS het thuis prima, maar hebben ze op school uitgebreide hulp nodig. Er wordt van hen verwacht dat ze aan specifieke eisen voldoen. Sommigen doen het goed op school, maar hebben het thuis moeilijk. De steun die mensen op verschillende niveaus nodig hebben, wordt vaag.

Vragen als deze zijn valide en kunnen verwarring veroorzaken bij ouders en verzorgers. Het is waarschijnlijk dat de American Psychiatric Association meer informatie zal verzamelen van de betrokken partijen zoals de clinici, ouders en autistische zelfpleiters om een beter gevoel te krijgen of dit systeem werkt en op welke manier.

Met deze nieuwe verkregen informatie is het waarschijnlijk dat toekomstige edities van de DSM-5 op termijn aanvullingen en veranderingen van de functionele niveaus zullen bevatten.