Ondanks uitgebreide gegevens die de werkzaamheid en veiligheid van stimulant medications op korte termijn ondersteunen bij de behandeling van kinderen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), is er slechts beperkte informatie beschikbaar over de langetermijneffecten van deze middelen. Enerzijds is het onduidelijk of behandeling van ADHD met amfetamineachtige stimulantia gedurende langere perioden tijdens de ontwikkeling van het kind negatieve gevolgen kan hebben, zoals een toename in het gebruik van illegale drugs, een hogere incidentie van manie, psychose, of andere uitingen van psychopathologie. Aan de andere kant is het niet bekend of de gunstige effecten van stimulerende middelen verder reiken dan acute verlichting van de symptomen en invloed hebben op belangrijke uitkomstvariabelen, zoals latere psychopathologie, leerprestaties, antisociaal gedrag, en sociale of beroepsstatus. Gegevens van naturalistische follow-up van klinische steekproeven zijn beperkt door gebrek aan geschikte controles en moeilijk te bepalen en te controleren biases bij de zelfselectie. Deze studies hebben tegenstrijdige conclusies opgeleverd, hoewel in de meeste geen blijvende negatieve effecten van chronische behandeling met stimulerende middelen werden gevonden. Studies bij dieren, voornamelijk knaagdieren, wijzen uit dat herhaalde blootstelling aan stimulerende middelen leidt tot gedragssensibilisatie voor de psychomotorische effecten van deze medicijnen. Extrapolatie van deze gegevens naar therapeutisch gebruik bij de mens is moeilijk gezien de verschillen tussen de soorten en de relatief hoge doses en parenterale toedieningsweg die gewoonlijk bij dieren worden gebruikt. Dit rapport is gebaseerd op het verslag van een workshop die in december 1999 door het National Institute of Mental Health werd georganiseerd om mogelijke onderzoeksbenaderingen te bespreken voor het bestuderen van de langetermijneffecten van stimulerende middelen bij kinderen met ADHD. Zowel klinische als neurowetenschappelijke basisgegevens worden besproken, en mogelijkheden voor toekomstig onderzoek worden belicht.