Begin van de carrière (1994-1995)Edit
Tijdens de productie van Vitalogy uit 1994 ging Pearl Jam-gitarist Mike McCready afkicken van drugs en alcohol in de Hazelden-kliniek in Minnesota, waar hij bassist John Baker Saunders ontmoette. In 1994, toen de twee terugkeerden naar Seattle, Washington, vormden ze een zijband met drummer Barrett Martin. McCready speelde in bands als Pearl Jam en Temple of the Dog, Martin met Skin Yard en de Screaming Trees en Saunders met blues talenten als Little Pat Rushing, Hubert Sumlin, Sammy Fender, en The Lamont Cranston Band. Onmiddellijk stelde het trio samen repetitietijd in en schreef de muziek voor twee nummers die later Mad Season’s “Wake Up” en “River of Deceit” zouden worden, die beiden later op het album Above van de band zouden verschijnen. McCready haalde vervolgens zijn vriend en Alice in Chains frontman Layne Staley erbij om de line-up te vervolledigen. McCready hoopte dat het omringen van nuchtere muzikanten Staley ertoe zou aanzetten om zelf ook nuchter te worden.
Hoewel McCready nog geen enkel nummer volledig voorbereid had (alleen beginnummers, volgens Martin) en zelfs nog geen naam voor de band had, plande hij een onaangekondigde show in het Crocodile Cafe op 12 oktober 1994, die een groot succes bleek te zijn. Het nummer “Artificial Red”, dat ook op het album zou verschijnen, kwam eigenlijk tijdens de show zelf tot stand. Er werden nog twee optredens gepland (6 & 20 november 1994) in dezelfde zaal, waarbij de band zich The Gacy Bunch noemde, naar zowel de beruchte seriemoordenaar John Wayne Gacy uit Chicago als de jaren ’70 sitcom The Brady Bunch. Op 8 januari 1995 was de band te horen op Pearl Jam’s Self-Pollution satelliet radio-uitzending, een vier en een half uur durende piratenuitzending vanuit Seattle die beschikbaar was voor alle radiostations die het wilden uitzenden, met optredens van “Lifeless Dead” en “I Don’t Know Anything”.
Above (1995)Edit
Nadat de band meer populariteit kreeg, nam het zijn enige album op en veranderde het zijn naam in Mad Season, wat een Engelse term is voor de tijd van het jaar waarin psilocybine paddestoelen in volle bloei staan, en een term die McCready in verband bracht met “de seizoenen van drank- en drugsmisbruik”. Het album, Above, dat werd opgenomen in Seattle, Washington in Bad Animals Studio (mede-eigendom van Ann en Nancy Wilson van Heart) en gecoproduceerd door de band en Pearl Jam geluidstechnicus Brett Eliason, bevatte tien nummers. Het bevatte ook gastvocalen en extra teksten van Screaming Trees frontman en soloartiest Mark Lanegan. McCready zei: “We deden alle Mad Season muziek in ongeveer zeven dagen. Het kostte Layne slechts een paar dagen meer om zijn zang af te maken, wat intens was omdat we slechts twee keer repeteerden en vier shows deden.” Het album werd uitgebracht op 14 maart 1995 via Columbia Records tot kritisch en commercieel succes. In de loop van 1995 bereikte Above de Billboard 200, piekte uiteindelijk op nummer 24 en bracht twee singles voort: “River of Deceit” (#2 Mainstream Rock Tracks, No. 9 Modern Rock Tracks) en “I Don’t Know Anything” (#20 Mainstream Rock Tracks). Above werd goud gecertificeerd op 14 juni 1995.
Dormancy, Disinformation, and dissolution (1996-1999)Edit
De band bleef shows spelen tijdens de lente van 1995 voordat ze op hiatus gingen zodat de leden weer aan het werk konden met hun hoofdbands. Gedurende deze tijd bracht de band de Live at the Moore concert film uit, wat een live optreden was opgenomen in Seattle’s Moore Theatre op 29 april 1995. Gedurende deze tijd droeg de band ook bij aan een cover van John Lennon’s “I Don’t Wanna Be a Soldier” op het 1995 John Lennon tribute album, Working Class Hero. In 1996 dook een live versie van “River of Deceit” op op de compilatie Bite Back: Live at Crocodile Cafe compilatie-album, hoewel Mad Season tegen die tijd al lang geen live-werk meer deed omdat McCready en Martin weer aan de slag gingen met hun respectieve bands en Saunders zich aansloot bij The Walkabouts.
In 1997 werden pogingen ondernomen door McCready, Saunders en Martin om Mad Season nieuw leven in te blazen, hoewel tegen die tijd Staley’s gezondheid was verslechterd als gevolg van ernstige drugsverslaving; hij zou nooit meer optreden na een Alice in Chains show in juli 1996. Het resultaat was dat Mad Season zonder zanger zat. Met Staley nu uit beeld, recruteerde de band zanger Mark Lanegan (van de Screaming Trees), die al eerder te gast was geweest op het Above album (en ook bij live shows) als de nieuwe vaste zanger. Met de wisseling van frontman veranderde de groep ook van naam en werd eind 1997 Disinformation.
Naar verluidt begon het werk in 1998 aan wat Disinformation’s debuutalbum zou worden, hoewel het door ieders drukke agenda’s moeilijk werd om samen in de studio te komen. In de loop van het jaar groeide het kwartet geleidelijk uit elkaar, waardoor een Disinformation-album des te onwaarschijnlijker werd. In januari 1999 kreeg het project een nieuwe klap te verwerken met de dood van bassist John Baker Saunders aan een overdosis heroïne. De groep (vooral Saunders’ oude vriend Mike McCready) was diep bedroefd toen ze het nieuws van zijn dood hoorden. Hoewel er nooit een officiële aankondiging door de band werd gegeven, bevestigde Staley in juli 1999 (tijdens een Alice in Chains interview) dat de groep was ontbonden.
Post-breakupEdit
Na Saunders’ dood, ging McCready weer werken en toeren met Pearl Jam en vormde later ook een nieuw zijproject, The Rockfords. Martin werkte kortstondig weer met Screaming Trees voordat de band in 2000 uit elkaar ging. Sindsdien werkte Martin af en toe als tourende drummer voor R.E.M. en treedt hij op met R.E.M gitarist Peter Buck in de band Tuatara. Staley kwam eind jaren negentig weer even samen met Alice in Chains voordat hij voorgoed uit de publiciteit verdween. Zijn lichaam werd op 19 april 2002 gevonden in zijn flatgebouw, het slachtoffer van een overdosis cocaïne en heroïne ongeveer twee weken daarvoor. Lanegan heeft een relatief succesvolle solocarrière, werkte samen met Queens of the Stone Age, en trad op met Isobel Campbell op het voor de Mercury Prize genomineerde album Ballad of the Broken Seas uit 2006, en als deel van een duo met Greg Dulli onder de naam The Gutter Twins.
Op 28 februari 2010 trad McCready op tijdens de Hootenanny For Haiti in de Showbox at the Market in Seattle samen met o.a. Velvet Revolver, Loaded en voormalig Guns N’ Roses bassist Duff McKagan, Fastbacks bassist Kim Warnick, en voormalig Alien Crime Syndicate, Sirens Sister en Vendetta Red bassist Jeff Rouse, evenals Truly en voormalig Screaming Trees drummer Mark Pickerel. Een aantal nummers werden gecoverd tijdens de show, waaronder Belinda Carlisle’s “Heaven Is a Place on Earth”, Hank Williams’ “I’m So Lonesome I Could Cry”, en de Rolling Stones’ “Dead Flowers” onder anderen, maar een van de meer opmerkelijke momenten kwam toen McCready voor het eerst sinds het uiteenvallen van Mad Season “River of Deceit” uitvoerde met Jeff Rouse als zanger op het nummer.
Gedeeltelijke reünieEdit
Op 23 mei 2012 kwamen de overlevende leden van Mad Season (Mike McCready en Barrett Martin) weer bij elkaar in het Showbox Theatre in Seattle voor Mike’s jaarlijkse benefietconcert voor de ziekte van Crohn. Ze werden vergezeld door Loaded zanger Jeff Rouse en The Rockfords bassist Rick Friel.
In 2012 werkten Barrett Martin, Mike McCready en Duff McKagan, samen met zanger Jeff Angell en toetsenist Benjamin Anderson samen aan een album genaamd Walking Papers. Aangespoord door deze samenwerking, namen Martin, McCready en McKagan het onuitgebrachte Mad Season materiaal opnieuw onder de loep. In juli 2012 bevestigde Barrett Martin dat Mark Lanegan verschillende nummers zou zingen op een nieuwe Mad Season-release.
In oktober 2012 kondigde Barrett Martin een Mad Season-boxset aan, die op 12 maart 2013 zal worden uitgebracht. In het interview zei Martin dat:
Om onze overleden broeders te eren, hebben Mike en ik een Mad Season-box samengesteld, die op 12 maart 2013 uitkomt. Het bevat het geremasterde Above-album, het Moore-concert op dvd met surround sound, en een heleboel live-opnamen die we nooit hebben uitgebracht. Het meest opwindende materiaal: drie nummers die Mark Lanegan schreef en zong, nummers die we begonnen op te nemen voor het tweede album maar nooit afmaakten door het overlijden van Baker en Layne. Eén van de songs heeft Peter Buck met ons geschreven, en de andere twee zijn van mij en Mike. Het zijn drie van de zwaarste en mooiste nummers die Mad Season heeft gemaakt, en ik weet dat Layne en Baker ze geweldig zullen vinden.
Legacy Recordings bracht in april 2013 een uitgebreide deluxe editie van Above uit. Het is een boxset van drie cd’s, bestaande uit twee cd’s en een dvd, met een digitaal geremasterde versie van het studioalbum, de John Lennon-cover “I Don’t Wanna Be a Soldier”, een aantal onuitgebrachte tracks van het onvoltooide tweede album van de band met teksten en zang van Mark Lanegan, het optreden van de band “Live at the Moore” op 29 april 1995 op CD, DVD en vinyl, en een niet eerder uitgebrachte volledige concertvideo van het optreden van de band op oudejaarsavond in de nu ter ziele gegane club RKCNDY in Seattle.
Mad Season kwam weer bij elkaar voor een speciaal concert getiteld “Sonic Evolution” met het Seattle Symphony Orchestra op 30 januari 2015 in Benaroya Hall in Seattle. Bij deze show viel Chris Cornell in voor Staley op zang, en Duff McKagan viel in voor Saunders op bas. Kim Virant van Lazy Susan en Jeff Angell van Walking Papers verzorgden ook de vocalen tijdens het optreden. Het concert werd opgenomen voor het live-album Mad Season & The Seattle Symphony – Sonic Evolution / January 30, 2015 / Benaroya Hall en werd uitgebracht op 28 augustus 2015. Het album debuteerde op nummer vier in de Billboard Top Classical Crossover Albums chart.
Nieuw materiaalEdit
In juli 2015 kondigde Barrett Martin op Facebook aan dat hij nieuw Mad Season materiaal aan het opnemen was met Mike McCready en Duff McKagan. De vruchten van de samenwerking resulteerden in een project genaamd The Levee Walkers, dat in 2016 de nummers “Freedom Song” en “Tears for the West” uitbracht met zangeres Jaz Coleman en in 2017 het nummer “All Things Fade Away” met zanger Ayron Jones.