Neil Leslie Diamond werd op 24 januari 1941 geboren in een Joodse familie die afstamde van Russische en Poolse immigranten. Hij werd geboren uit zijn moeder Rose en zijn vader Akeeba “Kieve” Diamond die werkte als een handelaar in droge goederen. Diamond werd geboren in Coney Island in New York City, maar zijn familie verhuisde tijdelijk naar Cheyenne, Wyoming vanwege de militaire dienst van zijn vader tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Wyoming ontwikkelde Diamond een passie voor “zingende cowboy”-films en matineevoorstellingen in de plaatselijke bioscoop.

Toen de Tweede Wereldoorlog eindelijk was afgelopen, keerde de familie Diamond terug naar de buitenwijken van Brooklyn in New York City. Als jonge jongen groeide Diamond’s passie voor muziek toen hij als verjaardagscadeau een akoestische gitaar van 9 dollar kreeg. Op 15-jarige leeftijd schreef Diamond zijn eerste liedje dat hij “Hear Them Bells” noemde. Hij ging naar de middelbare school op de Erasmus Hall High School waar hij zong in het 100 leden tellende vaste koor. Een van zijn klasgenoten was Barbra Streisand, die later een beroemde Amerikaanse zangeres, songwriter, actrice en filmmaker zou worden. Diamond verliet Erasmus toen hij terug verhuisde naar Brighton Beach en ging naar Lincoln High Sschool. Daar werd hij lid van het schermteam.

Ironiek genoeg zouden Diamond en Streisand elkaar pas meer dan 20 jaar later formeel ontmoeten. In 1958 studeerde hij af aan de Abraham Lincoln High School, waar Diamond een beurs verdiende om te schermen aan de New York University’s pre-med programma waar hij studeerde om dokter te worden. Hij deed zijn uiterste best, maar geneeskunde was gewoon niet zijn passie op dezelfde manier als muziek dat deed. Diamond stopte met zijn studie aan de New York University in zijn eerste jaar, 10 studiepunten te kort om af te studeren.

Carrière:

Neil Leslie Diamond is een Amerikaanse liedjesschrijver en zanger die zich ook aan acteren waagde. Hij is vooral bekend door zijn werk in “Cracklin’ Rosie”, “Song Sung Blue”, “America” en “Heartlight”. Hij en een vriend genaamd Jack Packer vormden een duo zanggroep genaamd “Neil & Jack”. Ze traden op in Long Island’s Little Neck Country Club en namen zelfs een single op voor Shell Records. Helaas werd de debuutplaat van het duo niet verkocht en het tweetal ging al snel uit elkaar. Hoewel zijn eerste jaren als muzikant niet succesvol waren, zou hij een van ’s werelds best verkopende artiesten aller tijden worden.

Na zijn mislukte eerste poging om in de muziekindustrie door te breken, ging Diamond werken voor Sunbeam Music in Manhattan’s beroemde Tin Pan Alley, waar hij slechts $50 per week verdiende met het aanpassen van liedjes aan de behoeften en capaciteiten van de B-klasse artiesten van het bedrijf. Neil vond het werk niet lonend en stopte al snel met werken voor Sunbeam Music om zijn passies weer na te jagen. Hij huurde een opslagruimte in een drukkerij boven de beroemde nachtclub Birdland op Broadway en begon daar te wonen. Hij installeerde zelfs een piano van $30 en een telefooncel en begon op zijn eigen manier liedjes te schrijven.

Bij toeval zou Diamond in contact komen met het songwriting en platen producerende duo Jeff Barry en Ellie Greenwich. De samenwerking zou Diamond uiteindelijk een contract opleveren bij Bang Records. In 1966 nam hij zijn eerste solo-album op, dat verschillende hitsingles bevatte, waaronder “Solitary Man” en “Cherry, Cherry”. In datzelfde jaar verscheen Diamond twee keer in Dick Clark’s “American Bandstand” TV muzikale variété show. Daarna zou hij de muziek gaan schrijven voor verschillende nummers voor “The Monkees” waaronder “I’m a Believer”, een nummer dat een hitsingle werd in 1967.