Een team van onderzoekers verbonden aan verschillende instellingen in de VS en Slovenië heeft een voorheen onbekend eiwit gevonden in het sterkst bekende materiaal van spinnenwebben. In hun paper, gepubliceerd in het tijdschrift Communications Biology, beschrijft de groep hun studie van Darwin’s bark spinnenzijde en de klieren die deze zijde produceren.

Mensen zijn al duizenden jaren onder de indruk van de zijde die door spinnen wordt gemaakt – zozeer zelfs dat er veel moeite is gedaan om deze zijde van spinnen te oogsten voor gebruik bij het maken van kleding – en om deze in een lab te reproduceren om nieuwe sterke materialen te maken. Bij dit nieuwe onderzoek hebben de onderzoekers zich geconcentreerd op Darwin’s schorsspinnen, hun zijde-producerende klieren en de zijde die wordt geproduceerd.

Darwin’s schorsspinnen zijn een soort orb spin, wat betekent dat zij hun spinnenwebben maken in de vorm van een wiel met spaken. Zij maken de grootste bekende cirkelwebben van alle spinnen, die zij boven het oppervlak van stromen spinnen. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de spin in feite zeven verschillende soorten zijde maakt voor gebruik in verschillende delen van haar web. Een van die zijdesoorten, dragline genaamd, wordt gebruikt om de spaken te bouwen die het wiel zijn sterkte geven. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat dit de sterkste spinnenzijde is die er bestaat. In dit nieuwe onderzoek hebben de onderzoekers de dragline zijde en de klier die het produceert nader bekeken.

De onderzoekers vonden twee bekende soorten spindroïnen-types van repetitieve eiwitten, genaamd MaSp1 en MaSp2, die in veel spinnenzijde worden aangetroffen. Maar in de dragline van Darwin’s schorsspinnen, vonden zij een andere spindroïne, die zij MaSp4a noemden. Onderzoek van dit eiwit toonde aan dat het hoge hoeveelheden bevat van een aminozuur dat proline heet, en dat volgens eerder onderzoek over het algemeen wordt geassocieerd met elasticiteit. Het eiwit bevatte ook minder van sommige andere componenten die in MaSp1 en MaSp2 werden gevonden, wat het vrij uniek maakte.

De onderzoekers ontdekten ook dat de klier die de zijde produceert – de ampullae – langer is dan bij andere spinnen, wat misschien een andere aanwijzing geeft voor de sterkte van de zijde die wordt geproduceerd.