Obesitas is een volksgezondheidscrisis geworden in de Verenigde Staten. De medische aandoening, waarbij sprake is van een overmatige hoeveelheid lichaamsvet, is gekoppeld aan ernstige chronische ziekten, waaronder diabetes type 2, hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk en kanker. Het veroorzaakt elk jaar ongeveer 1 op de 5 sterfgevallen in de VS – bijna net zoveel als roken, volgens een studie gepubliceerd in het American Journal of Public Health.

De financiële kosten van obesitas zijn ook hoog. Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention: “De geschatte jaarlijkse medische kosten van obesitas in de Verenigde Staten bedroegen $ 147 miljard in Amerikaanse dollars van 2008; de medische kosten voor mensen met obesitas waren $ 1.429 hoger dan die van mensen met een normaal gewicht.”

Terwijl onderzoekers zeggen dat de obesitasepidemie in de VS in de jaren tachtig begon, is er in het afgelopen decennium een sterke toename van obesitaspercentages in de VS geweest. Bijna 40% van alle volwassenen ouder dan 20 jaar in de VS – ongeveer 93,3 miljoen mensen – zijn momenteel zwaarlijvig, volgens gegevens gepubliceerd in JAMA in 2018. Elke staat in de VS heeft meer dan 20% van de volwassenen met obesitas, volgens de CDC – een aanzienlijke opleving sinds 1985, toen geen enkele staat een obesitaspercentage hoger dan 15% had. Bepaalde staten hebben hogere percentages dan andere: er wonen meer zwaarlijvige mensen in het Zuiden (32,4%) en Midwesten (32,3%) dan in andere delen van het land.

Suikerbelastingen en andere inspanningen om obesitas terug te dringen

De federale, staats- en lokale overheden hebben op verschillende manieren actie ondernomen om obesitas aan te pakken. Op federaal niveau werken verschillende programma’s – zoals het Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP), het programma voor vrouwen, baby’s en kinderen (WIC), het voedselprogramma voor kinderen en volwassenen (CACFP) en het Healthy Food FInancing Initiative – en de Amerikaanse ministeries van Landbouw en Volksgezondheid en Human Services eraan om gezonder voedsel betaalbaar en beschikbaar te maken in achtergestelde gemeenschappen. Om obesitas bij kinderen in het bijzonder te voorkomen, zijn er ook school- en vroege kindertijdbeleidsmaatregelen, zoals Head Start – een uitgebreid onderwijsprogramma voor jonge kinderen – lichamelijke opvoeding op school en Safe Routes to School, dat lopen en fietsen van en naar school bevordert en gezond eten en lichaamsbeweging verhoogt, terwijl het risico op obesitas wordt verminderd.

In maart hebben de American Academy of Pediatrics en de American Heart Association verschillende beleidsaanbevelingen gedaan, waaronder het verhogen van de prijs van suikerhoudende dranken, het aanmoedigen van federale en staatsoverheden om de marketing van suikerhoudende dranken aan kinderen en tieners te beperken, het hebben van automaten die water, melk en andere gezonde dranken aanbieden, het verbeteren van de voedingswaarde-informatie op etiketten, restaurantmenu’s en advertenties, en het ondersteunen van ziekenhuizen bij het vaststellen van beleid om de aankoop van suikerhoudende dranken in hun faciliteiten te ontmoedigen.

Ondertussen hebben staten wetten geïmplementeerd, grotendeels via voorschoolse onderwijsinstellingen, om de toegang tot gezonde voeding te verbeteren en fysieke activiteit te verhogen om een gezond gewicht te bevorderen. Dit beleid strekt zich uit van borstvoeding, het verstrekken van beschikbaar drinkwater en dagelijkse lichaamsbeweging tot beperkte schermtijd, evenals maaltijden en snacks die voldoen aan de normen voor gezond eten die zijn vastgesteld door de USDA of CACFP.

Stadsregeringen hebben zogenaamde “zondebelastingen” overwogen en in sommige gevallen ingevoerd, die tot doel hebben potentieel ongezonde voedselkeuzes minder aantrekkelijk en toegankelijk te maken. Steden zoals Philadelphia, Boulder, Colorado, en Berkeley, Californië, heffen een belasting op met suiker gezoete dranken; De American Public Health Association merkte in 2016 op dat de belasting alleen al in Berkeley leidde tot een daling van 21% in de consumptie van suikerhoudende dranken. (Een voorstel om het uit te breiden naar heel Californië stagneerde dit jaar.) In Philadelphia steeg de prijs van suikerhoudende dranken verkocht in supermarkten, mass merchandisers en apotheken – en daalde de verkoop – nadat de stad een belasting op die producten had ingevoerd, maar een studie wees uit dat de verkoop in steden grenzend aan Philadelphia steeg.

Sommige onderzoekers zeggen dat er weinig bewijs is dat het belasten van voedsel of drank keuzes echt gedrag verandert. Ondanks belastingen en waarschuwingen over de gezondheidseffecten van het drinken van suikerhoudende dranken, koopt acht van elke 10 Amerikaanse huishoudens elke week frisdrank en andere suikerhoudende dranken, die optellen tot 2.000 calorieën per huishouden per week, blijkt uit nieuw onderzoek.

“Grote gezaghebbende systematische reviews van de peer-reviewed wetenschappelijke literatuur hebben geen overtuigend bewijs aangetoond dat economische interventies effectief zijn in het bevorderen van elk type dieetgedragsverandering,” zegt Taylor Wallace, directeur en CEO van de Think Healthy Group en een adjunct-professor in de afdeling voeding en voedselstudies aan de George Mason University.

Maar anderen beweren dat het duurder maken van het kopen van suikerhoudende dranken een stap in de goede richting is.

“We moeten ervoor zorgen dat mensen de bedreiging van deze producten voor hun gezondheid begrijpen, zodat ze hun consumptie willen verminderen,” zegt Sandra Mullin, senior vice-president van beleid, belangenbehartiging en communicatie voor Vital Strategies, een organisatie die werkt aan de uitvoering van gezondheidsinitiatieven, en een voormalige volksgezondheidsambtenaar in New York City “En de prijs is een aansporing voor hen om dat te doen.”

Lees meer over obesitas:

Wat is obesitas?

Obesitas is een chronische ziekte. Deze ontstaat wanneer een te grote hoeveelheid lichaamsvet de algehele gezondheid van een persoon aantast.

Hoe wordt obesitas gediagnosticeerd?

Volgens de Obesity Action Coalition kan een zorgverlener bij een patiënt obesitas vaststellen als zijn of haar body mass index, of BMI, 30 of hoger is. BMI is een waarde die wordt afgeleid van het gewicht en de lengte van een persoon; een normale BMI varieert van 20 tot 25. Er bestaat geen laboratoriumtest, bloedonderzoek of andere diagnostische methode om obesitas vast te stellen.

Wat is morbide obesitas?

De diagnose morbide obesitas wordt gesteld wanneer een persoon een BMI van 40 of meer heeft. Mensen kunnen ook worden gediagnosticeerd met morbide obesitas als hun BMI 35 is en ze ook gezondheidsproblemen hebben zoals hoge bloeddruk of diabetes.

Hoe verschilt overgewicht van obesitas?

Obesitas heeft te maken met het hebben van te veel lichaamsvet en een Body Mass Index, of BMI, van 30 of meer. Overgewicht kan te maken hebben met te veel lichaamsvet, aldus het Department of Health and Human Services, maar ook extra spieren, botten of water kunnen een rol spelen.

Wat veroorzaakt obesitas?

Obesitas treedt op wanneer iemand meer calorieën binnenkrijgt dan hij of zij verbrandt met normale dagelijkse activiteiten en lichaamsbeweging, aldus de Mayo Clinic. Het is niet gewoon een kwestie van te veel eten of een gebrek aan zelfbeheersing, zei obesitasonderzoeker Dr. George Bray op de eerste jaarlijkse U.S. News Combating Childhood Obesity-top, gehouden in het Texas Children’s Hospital in mei.

“Obesitas is geen ziekte van wilskracht – het is een biologisch probleem,” zei hij. “Genen laden het geweer, en de omgeving haalt de trekker over.”

Zekere wetenschappelijke en maatschappelijke factoren – waaronder genetica, de toegenomen consumptie van bewerkte voedingsmiddelen en met suiker gezoete dranken, en sommige medicijnen en medische aandoeningen – kunnen het risico van een persoon om zwaarlijvig te worden verhogen. Leeftijd en zwangerschap kunnen ook leiden tot gewichtstoename.

Dieet heeft een belangrijk verband met obesitas. Uit studies blijkt dat de hoeveelheid sojaolie die Amerikanen consumeren in de jaren zestig en zeventig een piek bereikte, waarschijnlijk toen sterk bewerkte voedingsmiddelen populair werden, en Amerikaanse volwassenen en kinderen rond die tijd meer gewicht begonnen te krijgen, aldus Bray.

“De vetten in onze voedselvoorziening kunnen heel goed een rol spelen in ons onvermogen om” voedselinname te reguleren, zei Bray op de obesitas-top. De consumptie van suikerhoudende frisdranken is tussen 1950 en 2000 ook omhooggeschoten, wees hij erop, toen Amerikanen de hoeveelheid zoete dranken die ze elk jaar dronken verdrievoudigden.

Kunstmatige zoetstoffen zijn ook in verband gebracht met obesitas. Een studie gepresenteerd op de 2018 Experimental Biology bijeenkomst suggereert dat kunstmatige zoetstoffen veranderen hoe lichamen vet verwerken en energie verkrijgen.

“Ondanks de toevoeging van deze niet-calorische kunstmatige zoetstoffen aan onze dagelijkse voeding, is er nog steeds een drastische toename van obesitas en diabetes,” zei een van de auteurs van de studie, Brian Hoffmann, assistent-professor in de afdeling biomedische techniek aan het Medical College of Wisconsin en Marquette University. “In onze studies lijken zowel suiker als kunstmatige zoetstoffen negatieve effecten te vertonen die verband houden met obesitas en diabetes, zij het via zeer verschillende mechanismen van elkaar.”

Wat zijn enkele van de risicofactoren voor obesitas?

Genetische factoren zijn onder meer: de hoeveelheid lichaamsvet die iemand opslaat, waar het is verdeeld en hoe efficiënt zijn of haar lichaam voedsel metaboliseert in energie.

Medische aandoeningen omvatten: Prader-Willi-syndroom, het syndroom van Cushing, artritis en andere ziekten die kunnen leiden tot verminderde activiteit. Bepaalde medicijnen – sommige antidepressiva, anti-seizuur, diabetes, antipsychotische medicijnen, steroïden en bètablokkers – kunnen ook gewichtstoename veroorzaken.

Lifestyle en gedragsfactoren omvatten: een gebrek aan fysieke activiteit waarmee calorieën worden verbrand, roken, gebrek aan slaap (wat kan leiden tot een verhoogd verlangen om calorieën te consumeren), het eten van een ongezond dieet.

Sociale en economische factoren zijn onder meer: geen veilige ruimte om te bewegen, niet genoeg geld om gezonder voedsel te betalen, voedselwijken waar kruidenierswinkels met vers fruit en verse groenten niet beschikbaar zijn, gebrek aan vervoer om toegang te krijgen tot gezonde voedselopties.

Kunnen kinderen zwaarlijvig zijn?

Obesitas kan op elke leeftijd worden vastgesteld. De prevalentie van obesitas onder kinderen en adolescenten tussen 2 en 19 jaar werd tussen 2015 en 2016 geschat op 18,5% – meer dan een op de zes – met 13,7 miljoen getroffen, volgens het National Center for Health Statistics van de CDC.

Kinderen die zwaarlijvig zijn, lopen het risico om vroegtijdige hartziekten te ontwikkelen, meldt de American Heart Association. Uit een studie van bijna 2,3 miljoen mensen die in de loop van 40 jaar werden gevolgd, bleek dat het risico om aan hartaandoeningen te overlijden twee tot drie keer hoger was als ze als tiener overgewicht of obesitas hadden gehad.

Obesitas is ook in andere landen een probleem. Een studie gepubliceerd in de Lancet in 2017 ontdekte dat het aantal zwaarlijvige 5- tot 19-jarigen wereldwijd steeg van 11 miljoen in 1975 en tot 124 miljoen in 2016. De onderzoekers voorspelden dat het aantal kinderen en adolescenten met obesitas tegen 2022 het aantal met matig of ernstig ondergewicht zal overtreffen.

Hoeveel volwassen mannen en vrouwen zijn zwaarlijvig?

De prevalentie van obesitas onder volwassenen in de VS tussen 2015 en 2016 was bijna 40% – ongeveer 93,3 miljoen mensen, volgens de CDC. Het hoogste percentage (42,8%) was onder volwassenen tussen de 40 en 59 jaar; de prevalentie onder volwassenen van 20 tot 39 jaar was 35,7%, en 41% onder volwassenen van 60 jaar en ouder. Er was geen significant verschil tussen mannen en vrouwen in het algemeen of per leeftijdsgroep, aldus de data brief.

Welke te voorkomen ziekten en gezondheidsproblemen worden in verband gebracht met obesitas?

Mentale en fysieke gezondheidsproblemen die gepaard gaan met obesitas omvatten:

• Diabetes type 2
• Hoge bloeddruk
• Hartziekten
• Beroerte
• Galblaasaandoeningen
• Kanker (waaronder borst-, lever-, alvleesklier-, endometrium-, colorectale, prostaat en nieren)
• Hoog cholesterol
• Artrose van gewichtdragende gewrichten
• Slaapapneu
• Ademhalingsproblemen
• Gastro-oesofageale refluxziekte
• Urinaire stressincontinentie
• Onvruchtbaarheid
• Depressie
• Seksuele disfunctie
• Lichamelijke handicap
• Lagere arbeidsprestatie
• Sociaal isolement

Wat zijn de financiële kosten van obesitas in de V.S.?S.?

Onderzoekers van de University of Cincinnati schatten in 2008 de kosten van medische zorg voor de diagnose en behandeling van obesitas en de daarmee samenhangende gezondheidsproblemen op ongeveer $147 miljard per jaar.

De CDC schat de indirecte kosten van obesitas-gerelateerde gezondheidsproblemen – waaronder absenteïsme, vroegtijdige arbeidsongeschiktheid, afname van de productiviteit en vroegere sterfte – op $3 miljard tot $6.4 miljard dollar per jaar.

Hebben bepaalde rassen meer kans om zwaarlijvig te worden dan andere?

Met 25,8% hadden Latijns-Amerikaanse kinderen en adolescenten tussen 2 en 19 jaar de hoogste prevalentie van obesitas tussen 2015 en 2016, volgens het National Center for Health Statistics. Ondertussen was de prevalentie van obesitas ongeveer 22% onder zwarte jongeren; 14,1% onder niet-Hispanic blanken; en 11% onder niet-Hispanic Aziaten. Hoewel het rapport opmerkt dat er geen significante verschillen waren in de prevalentie van obesitas tussen jongens en meisjes naar ras en Hispanic afkomst, hadden Hispanic jongens in het bijzonder een hogere prevalentie van obesitas dan niet-Hispanic zwarte jongens.

Zo ook hebben niet-hispanic zwarte (46,8%) en Hispanic (47%) volwassenen in de VS hogere obesitaspercentages dan niet-Hispanic blanke (37,9%) en niet-Hispanic Aziatische (12,7%) volwassenen, volgens de NCHS. Het percentage zwaarlijvigen was vooral hoog onder zwarte en Latijns-Amerikaanse vrouwen, volgens het rapport, met meer dan 50%.

Hoe wordt zwaarlijvigheid behandeld?

De behandeling van zwaarlijvigheid bestaat voornamelijk uit het veranderen van het gedrag van een patiënt, maar een operatie om de grootte van de maag van een patiënt te verkleinen of het spijsverteringskanaal te veranderen en medicatie kunnen ook opties zijn voor mensen die moeite hebben om op eigen kracht gewicht te verliezen.

Het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases zegt dat veel voorkomende behandelingen bestaan uit het eten van meer gezonde voedingsmiddelen, het opnemen van meer fysieke activiteit en het veranderen van andere gewoonten, zoals het nemen van de trap in plaats van de lift. Het ontwikkelen van een gezond eetplan met minder calorieën, het stellen van realistische en meetbare doelen, het deelnemen aan formele gewichtsbeheersingsprogramma’s en het zoeken van hulp van familie, vrienden, gezondheidswerkers en steungroepen kan het gemakkelijker maken om gezondere gewoonten te ontwikkelen, hoewel het federale agentschap waarschuwt dat tegenslagen voorkomen en mensen moeten worden voorbereid.

Deskundigen zeggen dat zwaarlijvige patiënten die 5% tot 10% van hun lichaamsgewicht verliezen – ongeveer 10 tot 20 pond voor een persoon van 200 pond met een BMI die op zwaarlijvigheid wijst, bijvoorbeeld – zijn of haar risico op aan zwaarlijvigheid gerelateerde gezondheidsproblemen zoals diabetes type 2 kunnen verminderen, evenals de bloeddruk en het cholesterolgehalte kunnen verlagen.

Kan obesitas worden voorkomen?

Wanneer het gaat om suggesties over hoe obesitas kan worden voorkomen, komen gemeenschappelijke principes naar voren in lokale, staats- en federale richtlijnen:

• verhoog fysieke activiteit
• verbeter voeding door verhoogde consumptie van fruit en groenten
• stimuleer borstvoeding
• stimuleer mobiliteit tussen werk, school en gemeenschappen.

Sommige onderzoekers zeggen ook dat de voedingsindustrie een rol te spelen heeft in het oplossen van de obesitascrisis: Het veel duurder maken van sterk verwerkt en snel voedsel zou de consumptie kunnen beteugelen en het obesitascijfer in de VS op den duur kunnen verlagen.

“Mijn voormalige broeders in de frisdrankbusiness vochten al vroeg tegen het probleem van obesitas in plaats van op te staan en te zeggen: ‘OK, we willen niet volledig de schuld krijgen voor dit probleem, maar we kunnen nog steeds iets doen,'” zei Hank Cardello, een voormalig leidinggevende van een levensmiddelenbedrijf die nu werkt als een analist voor voedselbeleid bij het Hudson Institute, een denktank in Washington, D.C., tijdens de U.S. News Combating Childhood Obesity-top in mei. “Grotere porties, het hele supersize-fenomeen – het is eigenlijk bewezen dat dat meer geld voor hen opleverde”, terwijl het de nationale obesitasepidemie hielp veroorzaken, legde hij uit.

Wat zijn de meest-obese staten in Amerika?

Volgens de CDC zijn vanaf 2017 (de meest recente beschikbare gegevens) de meest-obese staten in Amerika:

• West Virginia (38.1% van de volwassenen)
• Mississippi (37,3%)
• Oklahoma (36,5%)
• Iowa (36,4%)
• Alabama (36,2%)
• Louisiana (36,2%)
• Arkansas (35%)
• Kentucky (34.3%)
• Alaska (34,2%)
• South Carolina (34,1%)

Wat zijn de minst-obese staten in Amerika?

Deze staten hebben de laagste obesitaspercentages in de V.S., volgens de CDC:

• Colorado (22,6% van de volwassenen)
• Hawaii (23,8%)
• California (25,1%)
• Utah (25,25%)
• Montana (25,27%)
• New York (25.7%)
• Massachuestts (25,9%)
• Nevada (26,7%)
• Connecticut (26,9%)
• New Jersey (27,3%)

Is zwaarlijvigheid een probleem in andere landen?

De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat 39% van de vrouwen en 39% van de mannen van 18 jaar en ouder te zwaar is, met de hoogste prevalentie van obesitas op het eiland Nauru, namelijk 61%. (De VS stond wereldwijd op de 12e plaats, met 36,2%).

Van de 20 dichtstbevolkte landen ter wereld hadden de Verenigde Staten het hoogste niveau van leeftijdsgestandaardiseerde obesitas bij kinderen, met 12,7%, terwijl China en India in 2015 de hoogste aantallen zwaarlijvige kinderen hadden, volgens een onderzoek van de Universiteit van Washington uit 2017. Verder hadden de Verenigde Staten en China het hoogste aantal zwaarlijvige volwassenen, zo bleek uit de studie. Datzelfde jaar stelden de onderzoekers vast dat overgewicht geassocieerd is met ongeveer 4 miljoen sterfgevallen en 120 miljoen verloren disability-adjusted life-years.

De percentages zwaarlijvigheid bij volwassenen onder de 36 landen in de Organisatie voor Economische Samenwerking waren het hoogst in de VS, Mexico, Nieuw-Zeeland en Hongarije. Ze waren het laagst in Japan en Zuid-Korea in 2017, volgens een OESO-rapport “Obesity Update”.