Overheid

Middeleeuwse Woordenschat

Feodalisme: Een politiek en economisch systeem van Europa van de 9e tot ongeveer de 15e eeuw, gebaseerd op het bezit van alle grond in leen of retributie en de daaruit voortvloeiende relatie van heer tot vazal en gekenmerkt door eerbetoon, wettelijke en militaire dienst van pachters, en verbeurdverklaring.

Feodalisme was de leidende manier van politiek en economisch leven in de Middeleeuwen. Monarchen, zoals koningen en koninginnen, behielden controle en macht door de steun van andere machtige mensen, heren genaamd.

Heren waren altijd mannen die extravagante huizen, landhuizen genaamd, en landgoederen op het platteland bezaten. Deze mannen beloofden hun steun – inclusief het leveren van troepen, geld, voedsel en meer – aan de koningin. Zij leverden en financierden vaak de oorlogen van de koningin.

Heren konden een verscheidenheid van andere officiële titels hebben, waaronder graaf, markies, baron of burggraaf.

Heren verstrekten een deel van hun land aan vazallen, of pachters, in ruil voor hun steun aan de heer. Vazallen werden over het algemeen verplicht om wacht te lopen, en later betaalden zij een vergoeding om huurlingen (soldaten te huur) aan te trekken.

Vazallen waren van een iets hogere klasse dan boeren. In ruil voor bescherming, land om te werken en een plaats om te wonen, voorzagen de boeren de heer van arbeid of een deel van de opbrengst van zijn landerijen.

Het feodale systeem viel in de 13e en 14e eeuw uiteen als gevolg van grootschalig misbruik.