Francisco Vázquez de Coronado
(1510-1554)
Hoewel hij faalde in zijn zoektocht naar schatten om het Spaanse rijk te verrijken, leidde Francisco Vázquez de Coronado een van de meest opmerkelijke Europese verkenningen van het Noord-Amerikaanse binnenland.
Coronado werd geboren in een adellijke familie in Salamanca, Spanje, in 1510. Hij kwam op vijfentwintigjarige leeftijd naar de Amerika’s als assistent van de eerste onderkoning van Nieuw-Spanje.
Binnen drie jaar na zijn aankomst in Mexico was Coronado getrouwd met de dochter van de koloniale thesaurier (wat hem een enorm landgoed opleverde), had hij een grote slavenopstand neergeslagen en was hij gouverneur van een belangrijke Mexicaanse provincie geworden. Maar hij wilde meer. Geïnspireerd door geruchten over zeven goudsteden en de reizen van Cabeza de Vaca, leidde Coronado een koninklijke expeditie van ongeveer 300 Spaanse soldaten, meer dan 1000 Tlaxcalan Indianen, en enorme kuddes vee naar het noorden in wat nu het Amerikaanse Westen is.
In juli 1540 stuitten Coronado en zijn voorhoede van Spaanse cavalerie op een Zuni pueblo, Hawikuh, die al enige ervaring had met de Spanjaarden. Estevan, een van de overlevenden van Cabeza de Vaca’s expeditie, had ongeveer een jaar eerder een klein verkenningsdetachement naar de Zuni geleid en de Zuni hadden hem gedood, zo legden zij later aan Coronado uit, vanwege zijn aanmatigendheid met Zuni-vrouwen.
Coronado kwam bij de pueblo aan tijdens het hoogtepunt van de Zuni-zomerceremonies. Het is begrijpelijk dat zij niet ontvankelijk waren voor zijn recitatie van de requirimiento, de standaard Spaanse vermaning aan inheemse volken, die begon met het bevel om “de Kerk te erkennen als de heerser en overste van de hele wereld, en de hogepriester die Paus wordt genoemd, en in zijn naam de Koning en Koningin” van Spanje. Het volgende deel van de requirimiento waarschuwde de Zuni dat als zij de bevelen niet gehoorzaamden “wij met de hulp van God… met geweld… oorlog tegen u zullen voeren… u en uw vrouwen en kinderen zullen nemen en tot slaven van hen zullen maken”. Niet onder de indruk, maar misschien wel woedend, begonnen de Zuni pijlen op de Spanjaarden af te vuren, waarbij Coronado op een gegeven moment bijna zelf gedood werd. De beter bewapende en bereden Spanjaarden drongen snel de pueblo binnen en dwongen de Zuni te vluchten.
Coronado en zijn mannen vonden geen goud in de pueblo’s van de Zuni, wat hen ertoe aanzette nog zwaardere tochten te maken. Coronado zond troepen uit die helemaal tot aan de Colorado rivier reikten, op de huidige grens tussen Californië en Arizona, en verkende de Grand Canyon en een groot deel van wat nu New Mexico is. Coronado zelf leidde een groep op zoek naar de stad Quivira en haar mythische rijkdommen, in wat nu Kansas is, maar vond slechts een klein dorp van waarschijnlijk Wichita Indianen.
Teleurgesteld keerde Coronado terug naar huis in Mexico, waar de onderkoning zijn expeditie als een mislukking bestempelde. Coronado slaagde erin zijn gouverneurschap te hervatten, maar binnen enkele jaren werd hij schuldig bevonden aan talrijke wreedheden tegen Indianen die onder zijn gezag stonden. Hij werd in 1544 uit zijn ambt ontheven en verhuisde naar Mexico Stad om daar een bescheiden functie in het stadsbestuur te bekleden. Hij stierf in 1554, tientallen jaren voordat de kroniek van zijn expeditie uiteindelijk werd gepubliceerd.