De cactusvijg is een cactusvrucht die eigenlijk een bes is. Het vruchtvlees van de cactusvijg is zoet en vochtig met een aroma en smaak die lijkt op een combinatie van de lekkerste tropische en subtropische vruchten, aardbei, watermeloen, honingmeloen, vijg en banaan.

Het zalm- of roze tot magentakleurige vruchtvlees van de cactusvijg kan in plakjes of blokjes worden gesneden en rauw worden gegeten als de harde zwarte zaden zijn verwijderd. Het vruchtvlees kan worden gepureerd en aan yoghurt, sorbets of ijs worden toegevoegd of als smaakstof voor dranken worden gebruikt. In Mexico staat de cactusvijg bekend als “cactussnoepje.”

De cactusvijgvrucht is meestal 2 tot 4 cm lang en ei- of tonvormig, ongeveer zo groot als een kiwi of een kleine guave. De schil is dik en ruw en kan in kleur variëren van groen tot geel tot oranje of roze of rood, of een beetje van dit alles. De kleur van de vrucht en het vruchtvlees wordt voorafgegaan door bloesems van dezelfde kleur.

De schil van de cactusvijg is in wezen de schil van de vrucht en is bedekt met stijve stekels die voorzichtig moeten worden verwijderd. Nopales zijn de bladeren van de cactusvijg die ook kunnen worden gegeten. Ook zij zijn bedekt met stekelige stekels of haren.

Seizoen. Het hoogseizoen voor cactusvijgen is van de nazomer tot het begin van de winter, van september tot december op het noordelijk halfrond.

Selecteer. Kies kleine, gladde, ongeschonden, diepgekleurde cactusvijgen die stevig maar niet hard zijn. Het fruit geeft mee als er zachtjes op wordt gedrukt wanneer het rijp is. De schil moet glanzend zijn. Vermijd fruit dat beschimmeld of gebroken is. Cactusvijgen zijn ongeveer een week rijp.

Bewaren. Cactusvijgen kunnen in een plastic zak 2 tot 3 dagen in de koelkast worden bewaard. Stevige cactusvijgen rijpen en worden bij kamertemperatuur in een paar dagen zacht.

Voorbereiden. Wees voorzichtig bij het voorbereiden van de cactusvijg voor het koken, een paar dikke leren handschoenen wordt aanbevolen. Verwijder de scherpe stekels met een tang, snijd de uiteinden van de peer af, maak een ondiepe spleet in de schil over de lengte van de vrucht en schil met een scherp mes zowel de binnenste als de buitenste schil van boven naar beneden. De cactusvijg kan kleine, prikkende, bijna onzichtbare haartjes hebben. U kunt deze haartjes verwijderen door de vrucht door een open vlam te halen. Om de pitten te verwijderen, drukt u de vrucht door een zeef of voedselmolen. Zorg ervoor dat u de zaden vóór het koken verwijdert, anders verharden ze tijdens het koken.

Koken. Kook schijfjes cactusvijg met water en suiker gedurende 15 minuten of tot ze zacht zijn, mix, zeef en koel af. U kunt deze puree combineren met witte wijnazijn of ciderazijn om een sladressing te maken.

Opdienen. Serveer cactusvijgen in hun geheel, in blokjes of in dunne plakjes in fruitbakjes of salades of besprenkel ze met citroen- of limoensap. Het gezeefde vruchtvlees kan worden geserveerd in punches en cocktails of als smaakmaker voor sorbets en yoghurts. Cactusvijgpuree kan worden gebruikt als vulling voor taarten en gebak of om jam of sap van te maken.

Smaakpartners. Cactusvijg heeft een smaakaffiniteit met banaan, honingmeloen, citroen, limoen, sinaasappel, tequila, en watermeloen.

Voeding. Cactusvijgen zijn een goede bron van magnesium en kalium en bevatten ook calcium, vitamine C, en natrium. De cactusvijg bevat weinig calorieën.

Feitjes en weetjes over cactusvijgen. De cactusvijg wordt ook wel tonijnpeer of tonijnvijg, cactuspeer, Indische vijg of Indische peer genoemd. In Groot-Brittannië wordt de cactusvijg de Barbarijse vijg of peer genoemd. In Israël wordt de cactusvijg Sharon’s fruit genoemd. In Spanje staat de cactusvijg bekend als tonijn en in Italië wordt de cactusvijg fichi d’india genoemd.

Cactusvijgen komen oorspronkelijk uit de tropische streken van Amerika en worden al sinds de oudheid door de inheemse volkeren gegeten. De cactusvijg is lid van de Optunia-cactusfamilie met meer dan 300 soorten. De meeste zijn afkomstig uit het noordwesten van Mexico of het zuidwesten van de Verenigde Staten. De bekendste variëteiten zijn ‘Cardona’ met een grote paarsrode bloem en vrucht en ‘Amarilla’ die meestal geel is.

De botanische naam van de cactusvijg is Optunia ficus-indica.