Big Mac smack
In de eerste plaats zegt McDonald’s dat het niet langer het “vleesvulmiddel” in kwestie gebruikt.
Deze bewering is sinds 2011 talloze keren ontkracht, en McDonald’s heeft er ook meerdere keren op gewezen. In een FAQ over zijn vlees erkent de fastfoodgigant dat het ooit “roze slijm” gebruikte – of de door de industrie geprefereerde term, “mager, fijn gestructureerd rundvlees” – in zijn producten, maar is sindsdien gestopt met de praktijk:
“McDonald’s USA was begonnen met het proces om het uit onze toeleveringsketen te verwijderen voordat er wijdverspreide media-aandacht was over het gebruik ervan en het werd in 2011 volledig uit onze toevoer verwijderd. Hoewel select lean beef trimmings veilig zijn, hebben we besloten om te stoppen met het gebruik van het product om onze wereldwijde normen voor rundvlees over de hele wereld op één lijn te brengen.”
Over wat er precies in de pasteitjes zit, schrijft McDonald’s: “Onze hamburgers in de VS worden gemaakt met alleen 100 procent USDA-inspectie rundvlees. Er zijn geen conserveringsmiddelen, geen vulstoffen, geen extenders en geen zogenaamde ‘roze slijm’ in ons rundvlees. Het enige wat aan onze hamburgers wordt toegevoegd is een beetje zout en peper tijdens het grillen.”
Het “roze slijm” gerucht sijpelde ook naar Down Under, waardoor McDonald’s Australië een video vrijgaf en een bezorgde klant vertelde: “Wees gerust, Dana, het is niet waar. Onze rundvlees patties zijn allemaal 100 procent export kwaliteit Aussie rundvlees, vrij van conserveringsmiddelen, additieven, vulstoffen en bindmiddelen.”
Ondanks de stijgende kosten van rundvlees, McDonald’s heeft geen plannen om mager, fijn gestructureerd rundvlees (de voorkeur industrie term voor wat critici noemen “roze slijm”) opnieuw in te voeren, zei McDonald’s woordvoerster Lisa McComb.
Primer op “vleesvuller”
Maar wat is mager, fijn getextureerd rundvlees precies, en wordt het beschouwd als “echt rundvlees”?
Toen Beef Products Inc, begon met het maken van het product in 1991, juichte de industrie het toe als revolutionair.
In wezen is het doel om elk stukje vlees van het bot te krijgen, en het dan te ontsmetten, zodat het veilig is om te eten. Hier is hoe het proces werkt:
Bijna 25 procent van het karkas blijft over na het nemen van hele spierstukken (entrecôte, briskets, ribben, enz.). De resterende vetafsnijdsels met stukjes vlees er nog aan, worden vervolgens door een hitte- en centrifugeproces gevoerd, dat het vet scheidt en 93 tot 97 procent mager vlees oplevert, volgens BPI.
Omdat de afsnijdsels vaak gevoeliger zijn voor besmetting, wordt het vlees vervolgens behandeld met ammoniumhydroxidegas om ziekteverwekkers te doden, zoals salmonella en E. coli. Het Amerikaanse ministerie van Landbouw eist niet dat ammoniumhydroxide in de ingrediënten wordt opgenomen, omdat het wordt beschouwd als onderdeel van het proces en niet als onderdeel van het vlees.
