Vroeg levenEdit

Haar ouders waren Quintus Pompeius Rufus, een zoon van een voormalig consul, en Cornelia, de dochter van de Romeinse dictator Sulla.

HuwelijkEdit

Caesar huwde Pompeia in 67 v.C., nadat hij als quaestor in Hispania had gediend; zijn eerste vrouw Cornelia was in 69 v.C. gestorven. Caesar was de neef van Gaius Marius, en Cornelia was de dochter van Lucius Cornelius Cinna, zodat zij verwant waren aan de leiders van de verliezende volkspartij in de burgeroorlog van de jaren 80 v.C.

In 63 v.C. werd Caesar gekozen tot Pontifex Maximus, de opperpriester van de Romeinse staatsgodsdienst, waaraan een ambtswoning aan de Via Sacra was verbonden. In 62 v. Chr. organiseerde Pompeia in dit huis het festival van de Bona Dea (“goede godin”), dat door geen enkele man mocht worden bijgewoond. Een jonge patriciër, Publius Clodius Pulcher genaamd, slaagde er echter in zich als vrouw vermomd toegang te verschaffen, kennelijk met het doel Pompeia te verleiden. Hij werd betrapt en vervolgd voor heiligschennis. Caesar leverde geen bewijs tegen Clodius tijdens zijn proces, en hij werd vrijgesproken. Niettemin scheidde Caesar van Pompeia, met de woorden: “Mijn vrouw zou zelfs niet verdacht mogen zijn”. Dit gaf aanleiding tot een spreekwoord, soms uitgedrukt als: “Caesars vrouw moet boven alle verdenking staan”.

Later levenEdit

Niets specifieks is bekend over haar leven na de scheiding, maar er is geopperd dat zij mogelijk is getrouwd met Publius Vatinius.