Heeft u wel eens een onderzoeksartikel opgepakt, om het vervolgens weer neer te leggen voordat u de eerste pagina hebt gelezen? Het onderzoek is interessant, maar het manuscript is niet goed geschreven. Deze problemen kunnen de impact van uw eigen gepubliceerde werk beïnvloeden. We begrijpen allemaal hoe belangrijk correct taalgebruik is. Een slecht geschreven manuscript zal waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor peer-review of geaccepteerd worden voor publicatie. Goede leesbaarheid gaat echter verder dan technisch correct Engels.

Wetenschappelijke tekst is gemakkelijker te lezen als de informatie op een precieze en beknopte manier wordt gepresenteerd. Dit betekent dat woorden en zinnen zorgvuldig moeten worden gekozen om het beoogde argument met maximale impact over te brengen. Overbodige zinnen dragen niet bij aan de betekenis, en door ze te verwijderen verbetert de leesbaarheid.

Voorbeelden van overbodige zinnen

Het kan moeilijk zijn overbodige informatie in uw eigen manuscript op te merken, vooral als u het vele malen hebt gelezen en herlezen. Kijk eens naar de volgende zinnen, die in een onderzoekmanuscript kunnen voorkomen:

• De resulterende vloeistof was paars van kleur
• Verschillende modificaties van de procedure zijn onlangs ontwikkeld
• De verbinding vertoonde concurrentie met het ligand voor binding
• Antibody werd toegevoegd aan elk individueel monster voor labelin

Op het eerste gezicht denkt u misschien dat er niets mis is met deze zinnen. Je weet wat ze betekenen, dus wat is het probleem? Vergelijk ze nu eens met de volgende alternatieven:

• De vloeistof was paars
• De procedure is onlangs gewijzigd
• De verbinding concurreerde met het ligand voor binding
• De monsters werden gelabeld met antilichaam

De zinnen in de tweede lijst hebben meer impact omdat ze geen overbodige informatie bevatten. Het is bijvoorbeeld niet nodig om de lezer te vertellen dat paars een kleur is. Als u te veel woorden gebruikt om uw punt te maken, verliest de lezer de aandacht.

Tips over het vermijden van redundantie

• Benadruk met zorg. Vermijd uitdrukkingen als ‘precies hetzelfde’, ‘absoluut essentieel’, ‘uiterst belangrijk’, en ‘zeer uniek’. Gebruik alleen intensiveringen die betekenis toevoegen, bijv. ‘CO is verantwoordelijk voor verreweg de meeste vervuiling’.
• Zeg niet twee keer hetzelfde, bijv. ‘volledig elimineren’, ‘eindresultaat’, ‘basisbenodigdheden’.
• Vermijd dubbele ontkenningen, b.v. ‘niet onwaarschijnlijk’, ‘niet onbeduidend’.
• Wees precies, niet vaag, b.v. gebruik specifieke getallen in plaats van ‘veel’, ‘een aantal’, ‘verscheidene’, enz. Vermijd ook het gebruik van ‘dit’ en ‘dat’, maar specificeer waarnaar u verwijst, zelfs als het voor de hand lijkt te liggen.
• Vermijd overbodige woorden en zinnen, bijv. ‘vanwege het feit dat’ of ‘om vast te stellen’.

Versterk de leesbaarheid met een goede structuur van het manuscript

Een goede structuur van het manuscript helpt de lezer bij de les te houden. Hoe kunt u ervoor zorgen dat uw manuscript goed gestructureerd is?

Zorg er ten eerste voor dat één zin één feit weergeeft. Het uitleggen van veel punten in één lange zin kan verwarrend en moeilijk werk zijn voor de lezer. Zinnen kunnen kort, dynamisch en interessant worden gehouden door de actieve stem te gebruiken.

Ten tweede, controleer of elke alinea een ander onderwerp behandelt. Probeer het onderwerp te introduceren, het uit te diepen en een conclusie te trekken binnen dezelfde alinea. Uw manuscript zal beter vloeien als er een logische overgang is van de ene paragraaf naar de volgende.

De meeste manuscripten bestaan uit een samenvatting, inleiding, methoden, resultaten en discussie. De samenvatting is een beknopte samenvatting van het werk, meestal met een maximale lengte van 300 woorden. De inleiding beschrijft de achtergrondinformatie die nodig is om de studie te begrijpen, en hoe het werk werd uitgevoerd wordt uitgelegd in de sectie methoden. De bevindingen van de studie worden beschreven in de resultatensectie en het belang van de bevindingen wordt benadrukt in de discussie. Om redundantie te vermijden, is het belangrijk dat de informatie in het relevante deel wordt gepresenteerd. Methodologische informatie moet bijvoorbeeld niet worden beschreven in de resultatensectie, en resultaten moeten niet worden herhaald in de discussie. Individuele tijdschriftrichtlijnen zullen meer specifieke instructies geven met betrekking tot de structuur van het manuscript.

Het belangrijkste om in gedachten te houden bij het schrijven van uw manuscript is de lezer. U moet relevante informatie verstrekken die duidelijk uitlegt waarom, hoe, en wat u hebt gedaan, met de nadruk op de belangrijkste conclusies. Het vermijden van redundantie met behulp van de tips in dit artikel zal u helpen de betekenis effectiever over te brengen aan de lezer.