Richtlijnen voor lichaamsbeweging na een buikwandcorrectie

Veel patiënten die een buikwandcorrectie laten uitvoeren, doen dat om een slankere, fittere taille te krijgen. Ongeacht of mijn patiënten een probleem willen aanpakken of hun lichaam na gewichtsverlies willen modelleren, ik benadruk altijd de noodzaak van een gezonde levensstijl na de operatie.

Dit roept natuurlijk een belangrijke vraag op: hoe snel kunnen patiënten na een buikwandcorrectie hun trainingsroutine weer oppakken? Hoewel regelmatige lichaamsbeweging uiteraard een zeer positieve levensstijlkeuze is, kan een te snelle terugkeer in een rigoureuze routine na een buikwandcorrectie – of welke ingreep dan ook – het herstel bemoeilijken.

Dus, hoewel ik het belang van terugkeer in een bewegingsroutine benadruk, benadruk ik ook de noodzaak om langzaam te beginnen en naar het lichaam te luisteren. Hoewel elke patiënt anders is, heb ik ondervonden dat het altijd nuttig is om vóór de ingreep een schema van lichamelijke activiteit voor te leggen.

Hier heb ik de algemene activiteitsrichtlijnen uiteengezet die ik aan al mijn patiënten geef voorafgaand aan hun buikwandcorrectie, zodat ze beter kunnen begrijpen hoe hun herstelproces eruit zal zien en dienovereenkomstig kunnen plannen.

2 weken na de operatie

Als de pijn is verdwenen, kan worden begonnen met lichte activiteiten zoals wandelen op een vlakke ondergrond. Dit geeft uw patiënten de gelegenheid om hun lichaam weer in beweging te krijgen en helpt tevens bij het herstelproces.

4 weken na de operatie

Voor degenen die graag gewichtheffen als onderdeel van hun persoonlijke fitnessroutine, kan deze activiteit met mate worden hervat. Zelfs na dit punt moeten lichte gewichten worden gebruikt om te voorkomen dat de incisiezone wordt verergerd. Na verloop van tijd kunnen uw patiënten beginnen met het toevoegen van meer gewicht en herhalingen aan hun routines.

6-8 weken na de operatie

Wanneer het gaat om buikspieroefeningen zoals crunches, zullen patiënten tot 6 maanden of langer moeten wachten om deze activiteit weer in hun oefenroutine op te nemen. Hoewel de spiergroepen in de buik tegen die tijd voor bijna 90% zijn genezen, moeten ze 100% zijn voordat ze worden onderworpen aan zware, spier-specifieke oefeningen.

Zelfs al kunnen uw buikwandcorrectie patiënten het gevoel krijgen dat ze goed genoeg zijn om hun dagelijkse activiteiten te hervatten, betekent dit niet dat ze dat moeten doen. Ik kan de patiënten niet genoeg duidelijk maken hoe belangrijk het is dat zij zich aan deze richtlijnen voor lichaamsbeweging houden. De richtlijnen zijn er tenslotte om ervoor te zorgen dat patiënten de optimale postoperatieve resultaten behalen.

Wanneer patiënten te vroeg doorgaan met een inspannende oefenroutine, brengen ze zichzelf om verschillende redenen in gevaar:

  • Medicijnen die worden toegediend om de pijn na een buikwandcorrectie te verlichten, kunnen bij een persoon reageren als een teveel aan cocktails, en dit gebrek aan coördinatie en spiercontrole kan workouts zeer gevaarlijk maken.
  • Tijdens een goede workout stijgen de hartslag en bloeddruk van een patiënt, wat bloedingen kan veroorzaken op de plaats van de operatie en kan leiden tot verdere complicaties, waaronder de mogelijke noodzaak van een heroperatie of minder-dan-ideale buikwandcorrectie resultaten.
  • Zware oefeningen zoals buik crunches kunnen de buikspieren en de sluiting van de huid beschadigen.

Zodra een patiënt de beslissing heeft genomen om verder te gaan met een buikwandcorrectie procedure, beschouw ik het proces als een partnerschap. Nadat ik de ingreep heb uitgevoerd, is het de taak van de patiënt om naar zijn of haar lichaam te luisteren, de juiste tijd te nemen om te genezen, en vervolgens het voorgestelde schema voor lichaamsbeweging te volgen. Door met onze patiënten samen te werken, kunnen we chirurgische resultaten boeken die hen in staat stellen er op hun best uit te zien en zich zo goed mogelijk te voelen.

Robert T. Grant, MD, MSc, FACS, is hoofd van de gecombineerde afdelingen Plastische Chirurgie van het New York-Presbyterian Hospital-Columbia University Medical Center en het New York-Presbyterian Hospital-Weill Cornell Medical Center. Hij is tevens universitair hoofddocent chirurgie aan het College of Physicians and Surgeons van Columbia University en universitair hoofddocent klinische chirurgie aan het Weill Cornell Medical College. Voor meer informatie over Dr. Grant of om contact met hem op te nemen, bezoek zijn website op www.robertgrantmd.com.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.