Garnalen en Grits zijn een favoriet gerecht in de “Low Country” van South Carolina en met name in Charleston. Al tientallen jaren worden garnalen en grutten beschouwd als een basisontbijt voor kustvissers en hun gezinnen tijdens het garnalenseizoen (mei tot december). Gewoon “ontbijtgarnalen” genoemd, bestond het gerecht uit een pot grutten met garnalen gekookt in een beetje spekvet of boter.
In de afgelopen tien jaar is dit gerecht aangekleed en meegenomen naar de stad in de meest chique restaurants. Het is niet alleen meer een ontbijtgerecht, maar wordt ook geserveerd als brunch, lunch en diner. Een van de populairste gerechten in Charleston is Creamy Grits met garnalen. Elk restaurant lijkt zijn eigen versie van dit favoriete gerecht te hebben. Het volgende recept is mijn versie van dit beroemde garnalengerecht. Dit recept is een variatie op een zeer populaire Garnalen en Grits tailgating schotel geserveerd op tailgating feesten in het hele zuiden. Het smaakt nog beter met een glas Sancerre wijn.
Geschiedenis van Grits:
Voor een zuiderling is het eten van grutten bijna een religie, en een ontbijt zonder grutten is ondenkbaar. Een echte liefhebber van grutten zou instant of snelkokende grutten niet overwegen; alleen langkokende, steengrutten zijn het eten waard. Buiten de zuidelijke staten zijn de reacties op grutten gemengd. Grits wordt geserveerd als bijgerecht bij het ontbijt of avondeten en wordt traditioneel gegeten met boter en melk. Driekwart van de in de Verenigde Staten verkochte grutten is afkomstig uit een gordel van kuststaten die zich uitstrekt van Louisiana tot de Carolina’s, bekend als de “Grits Belt.”
Grits (of hominy) waren een van de eerste echte Amerikaanse voedingsmiddelen, aangezien de Indianen een brij aten die was gemaakt van zacht geworden maïs of maïs. In 1584 ontmoetten Sir Walter Raleigh en zijn mannen tijdens hun verkenningstocht naar het huidige Roanoke, Noord-Carolina, de plaatselijke indianen en dineerden met hen. Omdat ze geen gemeenschappelijke taal hadden, namen de twee groepen al snel hun toevlucht tot eten en drinken. Een van Raleigh’s mannen, Arthur Barlowe, maakte aantekeningen over het voedsel van de Indianen. Hij maakte een speciale aantekening over maïs, die hij “zeer wit, eerlijk en goed smakend” vond. Hij schreef ook over gekookte maïs of hominy.
Toen de kolonisten in 1607 in Jamestown, Virginia, aan land kwamen, boden de Indianen hen kommen met deze gekookte maïs substantie aan. De Indianen noemden het “rockahomine”, dat later door de kolonisten werd afgekort tot “hominy”. De Indianen leerden de kolonisten hoe ze de schillen van de gedroogde gele maïs moesten dorsen. Maïs was het hele jaar door een hoofdbestanddeel en elke stam noemde het een andere naam.
In de Low Country van South Carolina en met name in Charleston worden garnalen en grutten al tientallen jaren tijdens het garnalenseizoen (mei tot en met december) beschouwd als een basisontbijt voor kustvissers en gezinnen. Het gerecht werd eenvoudigweg “ontbijtgarnalen” genoemd en bestond uit een pot grutten met garnalen gekookt in een beetje spekvet of boter. De laatste tien jaar is dit gerecht in een nieuw jasje gestoken en wordt het in de meest chique restaurants geserveerd. Het is niet alleen meer een ontbijtgerecht, maar wordt ook geserveerd als brunch, lunch en diner.
In 1976 riep South Carolina grutten uit tot het officiële staatsvoedsel:
Waarom, door de geschiedenis heen, het zuiden van zijn grutten heeft genoten, waardoor het een symbool van zijn dieet, zijn gewoonten, zijn humor en zijn gastvrijheid is geworden, en overwegende dat, elke gemeenschap in de staat Zuid-Carolina vroeger de plaats van een gristmolen was en elke lokale economie in de staat vroeger afhankelijk was van zijn product; en overwegende dat gries altijd deel heeft uitgemaakt van het leven van iedere inwoner van Zuid-Carolina, ongeacht ras, achtergrond, geslacht en inkomen; en overwegende dat gries heel goed een vitale rol zou kunnen spelen in de toekomst van niet alleen deze staat, maar ook van de wereld, als, zoals de Charleston News and Courier in 1952 verkondigde: “Een goedkoop, eenvoudig, en goed verteerbaar voedsel, moet populair gemaakt worden over de hele wereld. als er genoeg van zou zijn, zouden de bewoners van de planeet Aarde niets hebben om over te vechten. Een man vol van is een man van vrede.
- 1 pond extra grote garnalen (21 tot 25 per pond), gepeld en ontdaan van zaadlijsten*
- 1 kop zware room
- 2 koppen water
- 1 1/2 kop bouillon (garnalen, kip, of groente)
- 1/4 kop boter
- Zout en zwarte peper naar smaak
- 1 kop met stenen gemalen grutten**
- 3 eetlepels citroensap,vers geperst
- 6 baconslices
- 2 eetlepels ui, fijngehakt
- 1 teentje knoflook, fijngehakt
- 2 eetlepels groene of rode belletjespeper,
-
Vergiet in een grote pan op middelhoog vuur de room, het water en de hete bouillon; Breng zachtjes aan de kook. Voeg boter, zout en peper toe. Voeg langzaam en onder voortdurend roeren grutten toe (zodat de grutten niet naar de bodem zakken en verbranden), totdat alle grutten zijn toegevoegd Verlaag het vuur tot matig-laag. Laat 20 minuten koken, af en toe roeren (pas op dat het mengsel niet aanbrandt), of tot de grutten gaar zijn.
-
De grutten moeten alle vloeistof hebben opgenomen en zacht zijn geworden en moeten dezelfde consistentie hebben als havermout (vochtig, niet droog). Als de grutten te dik worden, voeg dan warme bouillon of water toe om ze te verdunnen. Haal de pan van het vuur.
-
Besprenkel de garnalen met citroensap en zout en peper naar smaak; zet apart.
-
Bak in een grote koekenpan op middelhoog vuur het spek bruin, maar niet knapperig. Haal van het vuur en dep droog met keukenpapier; zet apart tot het afkoelt. Hak het spek grof wanneer het is afgekoeld.
-
Houd 4 eetlepels spek over in de koekenpan. Voeg ui, knoflook en groene of rode paprika toe; sauteer 10 minuten of tot de ui transparant is. Voeg garnalenmengsel en spek toe; sauteer ongeveer 3 tot 5 minuten of tot de garnalen roze worden en ondoorschijnend zijn in het midden (snijd om te testen). Haal de pan van het vuur.
-
OPMERKING: Garnalen moeten altijd snel worden gekookt om hun zoete, delicate smaak te behouden. Garnalen zijn zeer snel gaar en de smaak kan gemakkelijk worden verpest door ze te gaar te maken. De meeste garnalen zijn in slechts 3 minuten gaar – als ze omkrullen en roze worden, zijn ze gaar. Goed gekookte garnalen zijn stevig en hebben een lichte kromming (zoals de letter “C”).
-
Om te serveren schept u hete grutten op afzonderlijke serveerborden en legt u het garnalenmengsel erop.
* Garnalen kopen, ontdoen van zaadlijsten, pekelen en koken
Om de garnalen op smaak te brengen, legt u de schalen van de garnalen in een pan en overgiet u ze met water. Laat ongeveer 7 tot 10 minuten sudderen op laag vuur. Haal van het vuur en zeef de bouillon, gooi de schelpen weg. Voeg de garnalenbouillon toe aan de hete bouillon.
** Als u snelkookgrutten gebruikt (geen instantgrutten), vermindert u de room tot 1/2 kopje en de bouillon tot 1 kopje.