Update: Sommige hieronder vermelde aanbiedingen zijn niet meer beschikbaar. Bekijk de huidige aanbiedingen hier.

Toen we begonnen te bepalen welk internationaal business class product zou regeren voor de inaugurele TPG Awards, liepen we tegen een groot probleem aan: Er vliegen zoveel geweldige business-class producten rond, hoe kunnen we er nu één kiezen?

We hebben het veld aanzienlijk verkleind door te specificeren dat de kandidaten een suite-product moesten hebben en dat product naar de VS moesten vliegen. We zijn uitgekomen op vier: Delta One Suites, Korean Air’s Prestige Class met Apex-suites, Japan Airlines’ Apex-suites en Qatar’s Qsuites.

Hoewel deze beoordeling betrekking heeft op een vlucht tussen Toronto en Seoul, vliegt Korean met Apex-suite uitgeruste vliegtuigen (747-8’s, 787’s en sommige 777’s) naar verschillende bestemmingen in de VS. Deze vlucht Toronto (YYZ)-Seoul (ICN) werkte toevallig het beste met een strak schema en was aanzienlijk goedkoper dan de meeste opties die vertrokken vanaf de Amerikaanse gateways van Korean.

Booking

Korean Air awards gebruikt om te worden een groot gebruik van Chase Ultimate Rewards punten, totdat de twee programma’s manieren aan het einde van deze zomer scheidde. Zonder de mogelijkheid om over te dragen UR punten, is het veel moeilijker geworden om te boeken awards met Koreaanse. de enige praktische optie is Marriott Rewards punten overbrengen naar Koreaanse op een 3:1 verhouding, wat betekent dat u zou moeten een totaal van 158.000 Marriott punten overbrengen (u krijgt een 5.000-mijl bonus voor elke 60.000 Marriott punten die u overbrengen, wat betekent dat je zou verdienen een 10.000-mijl bonus op de eerste 120.000 punten overgedragen).

We geboekt zeer dicht bij vertrek, en award vluchten waren niet eens beschikbaar, dus we begonnen rond te graven voor een aanvaardbare cash tarief. Elke vlucht van een Koreaanse US gateway die vliegtuigen met Apex suites featured was exorbitant expensive.

Zodra ik mijn zoektocht, echter, verbreed naar Toronto, het nieuws werd beter. Ik was in staat om een redelijk geprijsde route van New York (LGA) naar Shanghai (PVG) via Toronto naar Seoul met het been van YYZ naar ICN uitgevoerd door Koreaanse 789 met Apex suites vinden. We betaalden een totaal van $ 2.332 voor de hele reis met de Platinum Card ® van American Express, zodat we konden verdienen 5x punten op de aankoop, dankzij die kaart bonus categorie op vliegtickets gekocht rechtstreeks via de luchtvaartmaatschappij. In totaal verdienden we 11.660 Membership Rewards punten, ter waarde van ongeveer $222 volgens TPG’s laatste waarderingen.

Since dit een betaalde vlucht was, kwam ik in aanmerking om te verdienen luchtvaartmaatschappij mijl voor deze reis, ook. Dankzij de recente verbetering in Delta en Korean’s relatie, verdiende ik een aanzienlijke hoeveelheid MQMs, MQDs en inwisselbare SkyMiles met Delta, die enorm geholpen in mijn zoektocht naar Diamond status te bereiken dit jaar. Ik liep weg met een totaal van 10.170 MQM’s, 2.663 MQD’s en 18.605 inwisselbare SkyMiles – niet te shabby!

Ground Experience

Ik kwam ’s ochtends heel vroeg aan op de internationale luchthaven Pearson van Toronto. Zo vroeg zelfs, dat de incheckbalies nog niet open waren. Ik liep wat rond in het presecurity vertrekgebied om een hapje te eten voordat de incheckbalie om 9.10 uur openging.

Om 9.15 uur begaf ik me naar de balie en zag dat de rij voor business class nog maar één persoon telde, maar dat de rij voor economy class al tot in de vertrekhal doorliep, omdat een schoolreisje in één keer incheckte om terug naar huis te gaan.

Ik smeekte de incheckagent me een stoel bij het raam te geven, wetende dat de middelste stoel die me was toegewezen aanzienlijk minder privé zou zijn, maar de cabine van de 789 was klein en elke stoel was bezet. Middenstoel werd het. De rest van het inchecken was kinderspel, en aangezien het nog vroeg in de ochtend was, was ik in een mum van tijd door de veiligheidscontrole en op weg naar de Air France-KLM lounge waartoe passagiers in businessclass van Korean Air toegang hadden.

Ik arriveerde iets na 9:30 uur in de lounge, met nog ongeveer twee volle uren te gaan voordat ik aan boord ging. Ik legde mijn uitnodiging van Korean Air en mijn instapkaart voor en begaf me naar de nog grotendeels lege ruimte.

Ik was blij dat ik mocht kiezen uit een aantal zitplaatsen, en ik zette het grootste deel van mijn spullen snel neer aan een tafel met voldoende stopcontacten en een prachtig uitzicht op het platform.

De ruimte zelf was fris – ik kon zien dat deze onlangs was opgeknapt. Overal in de ruimte was licht hout gebruikt, wat bijdroeg aan de moderne sfeer die ik kreeg.

Het eten en drinken stond in het midden opgesteld, met als belangrijkste attractie het standaard loungeneten. Denk aan gebak, sapjes, een paar warme gerechten en verder niet veel. Ik had de lounge net na de opening, dus dingen waren nog steeds krijgen opgezet – met inbegrip van de mousserende wijn. Ik bladerde door de selecties, maar besloot uiteindelijk alles over te slaan (behalve veel water), omdat ik wist dat ik in het vliegtuig nogal wat zou gaan eten.

Elke lounge herinnerde me eraan dat hij eigendom was van Air France-KLM, zoals de glamoureuze, op vintage geïnspireerde AF-reclame.

Over het geheel genomen was de lounge een aangename plek om wat tijd te doden voor mijn vlucht. Er waren geen verbazingwekkende kenmerken, maar er waren echter genoeg plaatsen om te zitten, en een geweldig uitzicht op het platform en de stad in de verte.

Cabine en zitplaats

Onmiddellijk, merkte ik dat de business-class cabine aan de kleine kant aanvoelde. Ik had eerder alleen op de 777 van Korean gevlogen, en toen ik door de biz-cabine van dat vliegtuig ging, voelde die enorm aan. Dit is niet per se een slechte zaak, ook niet, gewoon iets wat ik merkte meteen toen ik aan boord.

De business cabine was zeker helder en luchtig en featured Korean’s … interessante … turquoise gekleurde stoelen.

TPG’s Zach Honig was vorig jaar in staat om KE’s 789 van binnen te bekijken, dus ik wist dat de eersteklas cabine precies dezelfde stoel had als de businesscabine, maar ik heb nog steeds in mezelf gegrinnikt toen ik het in persoon zag – het leek gewoon zo dwaas. Ik vond mijn stoel – 7E – in het middelste gedeelte van de cabine. Ik was meteen jaloers op de passagiers die stoelen aan het raam hadden kunnen scoren – die hadden veel meer privacy dan de mijne en waren absoluut de beste stoelen in huis.

Mijn specifieke stoel, hoewel zeer comfortabel en meer dan voldoende voor mijn reis naar de Stille Oceaan, voelde niet zo privé aan als het had kunnen zijn. De stoel stond niet versprongen tegen de stoel ernaast, zoals de stoelen aan weerszijden van de cabine. De scheidingswand tussen de stoel van mijn buurman en de mijne hielp zeker, maar ik moest er steeds aan denken hoeveel meer afgezonderd ik had kunnen zitten bij het raam.

Ik denk dat mijn ervaring op deze vlucht drastisch anders zou zijn geweest als ik een stoel bij het raam had kunnen bemachtigen, maar zo gaat dat nu eenmaal. Het is jammer dat er zo’n groot verschil is tussen een werkelijk fantastische stoel en een stoel die je naar meer doet verlangen, ook al gaat het om hetzelfde product. Ik heb hier zeker mijn les geleerd:

Mijn andere grote probleem met mijn stoel was dat hij niet veel opbergruimte had. Naast een richel aan de zijkant van de suite en een ruimte onder de beenruimte voor mijn schoenen was er maar één ruimte waar ik spullen kwijt kon. Er waren echter al heel wat voorzieningen, dus ook daar was de ruimte beperkt.

In de richel naast de stoel waren de bedieningselementen voor de rugleuning en de verlichting van de suite ingebouwd, evenals de afstandsbediening met touchscreen voor het IFE-systeem.

Aan de positieve kant vond ik de hoeveelheid ruimte die ik had geweldig – het probleem met de voetenruimte dat bij zoveel businessclass-producten voorkomt, was hier niet eens aan de orde. In bedmodus was het ruim genoeg. Ik kon draaien en keren zoveel als nodig was om het comfortabel te hebben.

Al met al was mijn stoel comfortabel en kon ik in een volledig vlakke positie liggen en meerdere uren slapen, wat voor mij een grote overwinning is. Maar na het horen van zo veel over de Apex suites, ik was teleurgesteld te worden in een minder-private midden zitplaats. Hoewel, nogmaals, ten minste een deel van de schuld voor dit kan vierkant worden geplaatst op mij niet boeken met genoeg tijd van tevoren.

Appariteiten en IFE

Wachtend op mijn stoel waren een klein kussen, een dikke deken, een hoofdtelefoon met ruisonderdrukking en een paar slippers.

De amenity kit was van Davi en leek sterk op de kit die ik had ontvangen op mijn eersteklas vlucht met Korean. De kit zelf was gemaakt van de bekende bruine stof, en binnenin zaten verschillende amenities, waaronder ooggel, lippenbalsem, gezichtscrème, een schoenlepel, tandenborstel en tandpasta, een haarborstel en een oogmasker.

Ik ben luchtvaartmaatschappijen die slippers aan passagiers verstrekken eeuwig dankbaar, want het is altijd lastig om mijn schoenen aan te trekken als ik naar het toilet wil of even een rondje door de cabine wil lopen.

De hoofdtelefoon met ruisonderdrukking deed zijn werk uitstekend, en ik ben dit extraatje van premium reizen steeds meer gaan waarderen, aangezien reizen met AirPods alleen al nog een ander apparaat vereist om goed te kunnen functioneren met IFE-systemen die een 3,5-mm hoofdtelefoonaansluiting hebben.

Het IFE-systeem zelf is een gebied waar Korean Air zeker een inspanning kan leveren om te verbeteren. De interface was niet de meest intuïtieve die ik ooit ben tegengekomen, en ik denk dat het verstandig zou zijn geweest als de luchtvaartmaatschappij de 23-inch toestellen had geïnstalleerd zoals ze dat in de eerste klas heeft gedaan (hoewel dat natuurlijk een van de weinige verschillen tussen de twee klassen is).

Ik had moeite om een film te vinden die me echt intrigeerde, maar uiteindelijk vond ik een interessant documentaireprogramma over de kunstgemeenschap in Kuala Lumpur, Maleisië, dat me bezig hield tot ik klaar was om te gaan slapen. Het systeem had een aanraakscherm, maar dat stond nogal ver van waar ik zat, dus in plaats daarvan bediende ik het met de afstandsbediening.

Wi-Fi werd niet aangeboden op deze vlucht, wat zowel een zegen als een vloek kan zijn, afhankelijk van de dag. Deze keer bleek het eigenlijk een zegen te zijn, want ik kon me volledig afstemmen, me concentreren op het beoordelen van de vlucht en, het allerbelangrijkste, slapen!

Food and Beverage

De bediening van het eten en de drankjes begon enkele minuten nadat ik aan boord was gegaan. De stewardessen kwamen langs en vroegen wat ik wilde drinken voor vertrek. Alcohol werd niet geserveerd op de grond, maar de guave sap dat Koreaanse geserveerd was absoluut heerlijk. Het sap werd geserveerd met een pakje geroosterde pinda’s met honing.

Het cabinepersoneel begon onmiddellijk na het opstijgen met de volledige maaltijdservice. Voor de eerste gang kwamen ze rond met een karretje met verschillende wijnen, champagne en sterke drank. Korean serveerde Perrier-Jouet Grand Brut in business. Het bood een selectie van bieren uit de hele wereld, en, zoals voor wijn, witten opgenomen 2014 Sumaq chardonnay uit Chili en t (wat een naam) uit Canada. Keuzes voor rood waren 2015 Sebastiani Sonoma County merlot uit Californië en 2016 Sumaq syrah. Sandeman Founders Reserve port was ook beschikbaar bij het dessert.

Je kon ook de volgende cocktails en aperitieven aanvragen bij de stewardessen: gin en tonic, martini, Tom Collins, Bloody Mary, screwdriver, whisky sour, kir royal, Campari en Tio Pepe droge sherry. De volgende sterke dranken werden aangeboden: Chivas Regal 18 jaar whisky, Johnnie Walker Gold, Glenfiddich single malt, Jack Daniel’s, Remy Martin cognac, Absolut wodka, Bacardi rum en Beefeater gin. Likeuren waren Bailey’s Irish Cream, Cointreau, crème de cassis en crème de menthe.

Ik vroeg om een glas champagne en plat water, en kreeg de amuse – een enkele gemarineerde garnaal.

Ik kon bij de lunch kiezen uit Koreaanse of westerse gerechten, en ik koos voor Koreaans. Het voorgerecht, dat voor beide opties hetzelfde was, bestond uit plakjes geschroeide tonijn met sesamdressing, en was heerlijk. Het was niet doordrenkt met dressing, maar je kon zien dat het er was.

Het hoofdgerecht was de bibimbap, die werd geserveerd met rundergehakt, seizoensgroenten, sesamolie, Koreaanse hete-peperpasta (dat spul is goud waard, zeg ik je), ingemaakte groenten en een rundvleessoepje aan de zijkant. (De bibimbap bevatte niet het gebruikelijke ei.) Ik heb genoten van de bibimbap, net als tijdens mijn eersteklas vlucht, maar was geen grote fan van de soep. Desalniettemin krijgt de Koreaan hoge cijfers voor het hoofdgerecht – het was echt heerlijk.

Het dessert bestond uit een kaasplankje met een paar druiven en vervolgens chocolade-ijs, geserveerd in een o zo luxe piepschuimen bakje.

Tijdens de vlucht en tussen de maaltijden door kon je om koekjes of ramen vragen. Ik zat behoorlijk vol, maar ik had toch nog plaats voor een chocoladekoekje, dat ik verslond voordat ik eraan dacht het te fotograferen.

Op ongeveer twee uur voor de landing werd het “diner” opgediend. Eerst kreeg ik een verse salade van een behoorlijke grootte, een leuke afwisseling van de meestal minuscule salades die ik tijdens het vliegen heb gekregen.

Voor het hoofdgerecht was er gesmoorde kippendij met bulgogi-saus geserveerd met witte rijst; een geroosterde kabeljauwfilet met witte tijmsaus geserveerd met spaetzle en groente ratatouille; en garnalen wonton noedelsoep geserveerd met zijkanten. Ik koos voor de kip bulgogi, die er niet veel uitziet op de foto, maar eigenlijk geweldig was – een perfecte comfort food voorafgaand aan de landing.

Service

Ik heb een uitstekende service ervaren vanaf het moment dat ik aan boord ging tot het moment dat ik het vliegtuig verliet. De stewardessen deden hun uiterste best om ervoor te zorgen dat ik comfortabel zat en alles had wat ik nodig had. Dit komt overeen met twee andere ervaringen die ik ook met Korean Air heb gehad, dus ik weet dat dit geen toevalstreffer is.

Als je met Korean vliegt, kun je een geweldige service verwachten, vooral in een premium cabine. Het enige waar ik de luchtvaartmaatschappij op zou kunnen afrekenen is dat er geen extra kussens aanwezig waren, wat een afknapper was omdat de kussens die werden verstrekt erg klein waren en gewoon niet zo geweldig. Bovendien werd de cabine veel te warm gehouden, althans naar mijn smaak.

Algemene indruk

Ik had een geweldige business-class vlucht op de 787-9 van Korean, maar ik denk dat het nog beter had gekund als ik naar een stoel aan het raam had kunnen gaan. Ik was comfortabel, genoten van twee geweldige maaltijden en ervaren top-notch service. De luchtvaartmaatschappij zou kunnen werken aan verbetering van de entertainment opties, zeker, maar gelukkig de schaarse IFE was niet te veel van een detractor deze keer rond. Ik zal zeker kijken te blijven Korean Air vliegen in de toekomst – en zou graag om te proberen dit product opnieuw … in een venster stoel, en, terwijl we toch bezig zijn, op de 747-8.

Editorial Disclaimer: Meningen die hier worden geuit zijn van de auteur alleen, niet die van een bank, creditcardmaatschappij, luchtvaartmaatschappijen of hotelketen, en zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door een van deze entiteiten.

Disclaimer: De reacties hieronder zijn niet verstrekt of in opdracht van de adverteerder van de bank. De reacties zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door de adverteerder van de bank. Het is niet de verantwoordelijkheid van de bankadverteerder om ervoor te zorgen dat alle berichten en/of vragen worden beantwoord.