De Slag bij Cannae was een veldslag die in 1018 plaatsvond tussen de Byzantijnen onder de Catepan van Italië Basil Boioannes en de Longobarden onder Melus van Bari. De Longobarden hadden ook enkele Normandische ruiterhuurlingen ingehuurd onder hun leider Gilbert Buatère, terwijl Boioannes op zijn verzoek een detachement van de elite van de Varangische Garde naar zich toe had laten komen om de Normandiërs te bestrijden.
| Slag bij Cannae | ||||
|---|---|---|---|---|
| onderdeel van de Normandische verovering van Zuid-Italië | ||||
| Datum | Locatie | Resultaat | ||
| Beleggers | ||||
| Byzantijnse Rijk |
Lombarden
|
|||
| Commandanten en leiders | ||||
| Basil Boioannes | Melus van Bari Gilbert Buatère † |
|||
De slag was desastreus voor de Longobarden, die werden verpletterd. Melus van Bari wist te ontsnappen naar de Pauselijke Staten en uiteindelijk naar het hof van de Heilige Roomse keizer Hendrik II in Bamberg. De Noormannen verloren hun leider, Gilbert Buatère, en het grootste deel van hun groep. Wat overbleef van deze groep Noormannen was echter de eerste van velen die naar Zuid-Italië gingen.
Binnen een jaar zou een Normandisch garnizoen worden gelegerd in Troia, betaald door het Byzantijnse Rijk.