De late jaren ’80 tot midden jaren ’90 was een van de grootste tijdperken van de R&B muziek voor vrouwen, omdat ze met hun opzwepende stemmen in het middelpunt van de belangstelling stonden en de soundtrack van ons leven verzorgden. Miki Howard met haar onmiskenbare vocalen en soulvolle gebrul had een van de meest opvallende stemmen van de keizerlijke periode met hits als Love Under New Management, Baby Be Mine, en That’s What Love Is (duet met Gerald Levert). De voor een Grammy Award genomineerde, volmondige R&B zangeres, wier vele songs getint zijn met melancholie, heeft een leven geleid dat verre van goudeerlijk is-drugsmisbruik, kindermisbruik, mishandeling van echtgenoten, en wrange label-deals. Miki is hard; ze is rauw, ze is een wandelende, pratende, pittige klaagzang van zelfverlossing.

Miki’s tegenslagen hebben alleen maar geholpen om haar drive te voeden voor de successen die ze in haar carrière heeft meegemaakt. Nu, op 58-jarige leeftijd, leeft de moeder van drie kinderen het leven in een nieuw jasje, op haar eigen voorwaarden, en ze geniet er elke minuut van. Ze geniet met volle teugen van de rol van oma en treedt af en toe op in verschillende zalen in het land. Stralend, nog steeds mooi en zo echt als maar zijn kan, serveerde Miki het BOLD, terwijl ze met me babbelde over hoe het hebben van een essentiële eigenschap als vasthoudendheid de reden is waarom ze vandaag nog steeds hier is.

50BOLD: Je gegeven naam is Alicia Michelle Howard waar komt Miki vandaan? Is het een bijnaam die je als kind hebt gekregen of heeft iemand in de industrie hem afgekort?

Miki: Je gaat helemaal terug naar het begin! Het is een tijdje geleden. Ik was in mijn tienerjaren. Ik stond op het punt om op te nemen en er was een vrouw in mijn kerk wiens naam Miki was; ze was een etnische mix van Aziatisch en zwart. Ze was zo mooi. De kerkvrouw was echt klassevol en ik wilde net als haar zijn als ik opgroeide. Ik hield ook van haar naam die mooie boom betekent in het Japans.

50BOLD: Mooie boom, mooi!

Miki: Platenproducer, Augie Johnson, met wie ik eerder in mijn carrière samenwerkte, vertelde me dat ik een andere naam nodig had om in deze business te zijn, dus noemde ik mezelf naar de kerkvrouw.

50BOLD: Heel mooi. Werd je in de kerk erkend voor je zangtalent?

Miki: Nee dat was ik niet.

50BOLD: Zong jij ook niet in de kerk?

Miki: Oh, bedoel je of ik in het kerkkoor zong?

50BOLD: Eigenlijk kan ik me niet uit een open lift zingen!

Miki: Iedereen kan in een kerkkoor zingen. Mijn ouders waren de populaire zangers in de kerk. Ik zat in het koor en er waren zoveel betere zangers dan ik. Ik klaagde altijd dat ik nooit iets mocht zingen.

50BOLD: Je had het over wijlen Augie Johnson, en volgens de made-for-TV biopic, Love Under New Management: The Miki Howard Story, die u in 2016 produceerde, herkende hij uw talent en hielp hij uw zangcarrière in het begin te stimuleren. Kun je iets vertellen over je relatie met Johnson?

Miki: Nou, Augie Johnson zat in een groep genaamd Side Effect en ze hadden hits genaamd Always There, Keep The Same Old Feelings en het nummer waar ik vooral van hield was SOS. Ik wilde zingen en hij hielp me veel. Hij leerde me zo veel over alle professionele dingen die ik moest leren over de business. Augie, hij was echt een geweldige artiest. Hij zong met de Robert Mitchell Boys Choir toen hij een kind was. Augie was op het nummer met Frank Sinatra. Hij was een echte professional die me zelfs op dansles nam.

50BOLD: Nu heb ik een paar vragen over je vader en moeder, want je muzikale afstamming is behoorlijk indrukwekkend. Ik herinner me iets wat je zei tijdens een interview op een Sirius XM show dat hilarisch was. Ik geloof dat je zei dat je 16 was toen je Augie ontmoette en hij was 29. Je hebt verklaard dat Augie ouder was, je had enige genegenheid voor hem ontwikkeld en vanwege zijn leeftijd zou dit worden opgevat als …

Pedofilie! Ja, weet je iedereen praat over al die dingen die mij zijn overkomen… “Je werd misbruikt, in elkaar geslagen,” dit en dat…. Ik kijk veel naar Iyanla Vanzant, de spirituele lerares op televisie en zij zegt altijd, dat je tot de kern van je problemen moet komen. Nou, weet je hoe het vroeger was toen een situatie niet cool was! Niemand van 29 jaar oud zou iets moeten doen met een 16-jarige, of een minderjarige. Begrijp je wat ik bedoel?

50BOLD: Ik ben het met je eens. Je hebt het radio-interview goed gedaan en je hebt het verteld zoals het is!

Miki: Oh ja! Weet je, mijn familie komt uit het Zuiden, mijn ouders kwamen uit Mississippi en als je op je 14e, of zelfs op je 16e, niet getrouwd was, werd je beschouwd als een Oude vrijster. Toen mijn moeder 27 was, werd ze beschouwd als een Old Maid.

50BOLD: Je vader Clay Graham zong bij de Pilgrim Jubilees, en je moeder Josephine Howard zong bij de Caravans; ze waren behoorlijk populair.

Miki: Mijn moeder en mijn vader waren erg populair. Mijn vaders eerste hitplaat met de Pilgrim Jubilees heette Stretch Out; het werd goud. De man van Chess Records die in de film te zien was, Cadillac Records, produceerde de plaat. En mijn moeder zong met de Caravans en James Cleveland. Ze traden zowat overal in de VS op en in sommige delen van de UK, en verspreidden de gospelmuziek over de hele wereld. Ze waren ook erg goed voor hun collega-artiesten.

50BOLD: Aangezien je ouders uit de gospelwereld kwamen, hoe vonden ze het dat je seculiere muziek zong?

Miki: Fantastisch! Er was geen aarzeling van hun kant, niets; ze steunden me echt in mijn beslissing om wereldlijke muziek te zingen. Mijn moeder leefde om me echt betrokken te zien raken bij mijn carrière. Ze had lange gesprekken met mij over de befaamde casting bank waar nu zoveel over gesproken wordt. Ze waarschuwde me dat ik voorzichtig moest zijn op de ladder van succes, omdat ik op de weg naar beneden zou kunnen vallen.

50BOLD: Mijn moeder zei me altijd dat ik mensen moest behandelen zoals ik zelf behandeld wil worden. Als je gewoon kunt blijven praten over je leven voordat je de Miki Howard werd die we allemaal kenden. Toen ik je biopic bekeek, zag ik dat je moeder je vroeg om haar huis te verlaten, en je was toen pas 16 jaar.

Miki: Absoluut! Ja, mijn moeder zette me eruit toen ik 16 was. Toen ik ouder werd, voelde ik dat God dit met een reden liet gebeuren; ik moest mijn huis verlaten.

50BOLD: Wat was de specifieke reden dat je op zo’n jonge leeftijd je huis moest verlaten?

Miki: Mijn moeder geloofde, dacht ik, dat ik volwassen was. Ik ging uit dansen, of naar de muziekstudio en kwam soms later dan mijn avondklok thuis. Maar ik denk dat de ex-gevangene waarmee mijn moeder trouwde, veel te maken had met haar beslissing om me uit huis te plaatsen. Hij was een beetje jonger dan mijn moeder en was gewoon een verschrikkelijk persoon. Hij probeerde me te molesteren door bovenop me te springen als ik in bed lag en mam aan het werk was. Weet je, hij was echt vervelend, dus ik probeerde zo veel mogelijk uit huis te blijven en dat maakte mijn moeder van streek. Toen mam erachter kwam dat haar man me probeerde te molesteren, zei ze: “Jij gaat eerder het huis uit dan hij.” En moeder zette me uiteindelijk buiten. Wauw..: De beslissing van mijn moeder om me het huis uit te zetten, heeft me jaren verwoest, maar ze was jong. Mijn moeder stierf toen ze 41 was.

50BOLD: Mijn condoleances…. Als je een film ziet, vraag je je vaak af hoeveel er Hollywood is en hoeveel er echt is. Laten we het eens hebben over je rijpingsproces. Je moeder liet je op je 16e het huis uit gaan. Heeft de verhuizing je eerder volwassen gemaakt?

Miki: Ik denk dat ik altijd al een volwassen persoon was, vooral omdat ik vanaf mijn negende letterlijk op mezelf was. Als kind werden we vaak alleen gelaten en ik was de jongste in het gezin van mijn moeder. Ik had luierverantwoordelijkheden. Ik had geen echte kennis van de werking van het dagelijks leven, niet van het begrip van het leven van gewone, normale mensen. Ik was de hele tijd in de buurt van muzikanten en artistieke mensen; dit was mijn leven.

50BOLD: Denk je dat in de entertainmentbusiness zitten je rijpingsproces heeft versneld?

Miki: Ja.

50BOLD: Laten we het eens over je latere jaren hebben. Hoe besloot je dat zingen de richting was die je op wilde?

Miki: Ik wilde niets anders doen dan zingen. Ik groeide op met de Caravans; er waren vijf geweldige zangeressen in die groep-Shirley Caesar, Inez Andrews Cassietta George, DeLois Barrett Campbell, en Albertina Walker, oh mijn God! Ik was bij hun elke repetitie, zij waren mijn vocale invloeden.

50BOLD: En ze hebben je enorm beïnvloed?

Miki: Zeker!

50BOLD: Waren er andere muzikale invloeden vroeg in je leven?

Miki: Ik werd geïnspireerd door Aretha Franklin, Nancy Wilson, Abbey Lincoln, oh my gosh, Nina Simone, dat waren allemaal stellaire opname-artiesten die mijn vroege muzikale invloeden waren. Rosie Gaines was een evangeliste zangeres, ze was ontzagwekkend en ik wilde ook zoals haar zijn. Er waren een paar zangeressen in ons kerkkoor die geweldige zangers waren en ik zei dan: ‘Zo goed zal ik nooit klinken!’ Ik kan maar doorgaan met het noemen van muzikale invloeden.

50BOLD: Ja. Ik wil het hebben over je tijd bij Side Effect, maar voordat ik dat doe, speelde je Billie Holliday in de film uit 1992, Malcolm X. Je hebt altijd al willen optreden met een vleugje jazz; vertel over dit aspect van je muzikale interesse.

Miki: Nou, laat me je vertellen, ik ben opgegroeid met het luisteren naar en bewonderen van die vroege jazzartiesten. Ik had nooit aan R&B gedacht, het dichtste dat ik er ooit bij in de buurt kwam was Aretha Franklin. Ik ben een jazz zangeres. Ik was een jonge artiest en dacht dat ik veel tijd had om mijn jazz ding te gaan doen. Nu lijkt het wel of ik bijna nooit aan jazz toekom.

50BOLD: Ik voel de passie die je op dit moment met ons deelt als je het hebt over je gevoelens voor het zingen van jazz. Laten we het even over Side Effect hebben. Je had de hit Georgie Porgie. Werd dat beschouwd als je eerste leadzanger hit plaat of was er een plaat daarvoor?

Miki: Ik weet het niet. Ik zong gewoon wat de groep van me vroeg. Ik denk niet dat iets wat ik ooit met de groep gezongen heb een hit werd.

50BOLD: Dus dat was een van de voornaamste redenen waarom je besloot om soloartiest te worden?

Miki: Nou, ik wilde in de eerste plaats nooit deel uitmaken van een zanggroep. Ik was jong en dacht dat ik een paar dingen kon leren en aan mijn vak kon werken.

50BOLD: Was Whitney Houston op dat moment in de scene?

Miki: Ze was toen nog niet in de scene. We zongen allemaal in een club die de Roxie heette. Elke woensdagavond hadden ze een talenten showcase. Whitney werd ontdekt. Ik werd ontdekt. Karen White werd ontdekt. Weet je, we waren allemaal op de radar van de mensen van A34658>R op zoek naar talent. Het was fijn. Het was leuk. Ik wou dat de mensen van A4658>R nog steeds talent in de spotlight zetten. Het was een standaard elke woensdagavond ding. Artiesten brachten hun A-game naar de showcase en het was zo spannend.

50BOLD: Heb je Whitney überhaupt leren kennen?

Miki: Natuurlijk! Whitney en ik kwamen uit dezelfde plaats. Whitney’s moeder en mijn moeder waren vriendinnen. We kenden elkaar allemaal, Dionne Warwick, Dee Dee Warwick, velen van hen zaten in de Sweet Inspirations, ze kwamen allemaal uit de kerk.

50BOLD: Je groeide op in Mississippi en daarna verhuisde je familie naar Chicago?

Miki: Nee, mijn moeder kwam uit Memphis en mijn vader, uit Mississippi. Mijn hele jonge jaren bracht ik door in Memphis, en toen verhuisden we naar Chicago. Ik ben eigenlijk geboren in Chicago, meegenomen naar Memphis, teruggebracht naar Chicago, verhuisd naar Detroit en toen naar LA!

50BOLD: Er was Side Effect en toen was Miki Howard op haar eigen. Laten we het eens hebben over de nacht dat je in de studio was om een bepaald nummer op te nemen waarvan je wist dat het een hit zou worden, wat was dat nummer?

Miki: Ik heb nooit gedacht dat mijn liedjes hits zouden worden. Ik vond de liedjes goed genoeg maar ik kwam niet uit hits, ik kom uit passie. Je moest je lied kennen en het uitvoeren alsof je het voor God zong; dit is waar ik vandaan kwam.

50BOLD: Dus je had geen speciaal gevoel bij het lied, “Come Share my Love?”

Miki: Ik hou niet eens van Come Share My Love!

50BOLD: Je hield niet van het liedje?!

Miki: Toen ze me de demo voor Come Share My Love gaven, dacht ik bij mezelf: ‘Oh wow, ze hadden me een beter liedje kunnen geven! Ik probeerde leven in het liedje te blazen.

50BOLD: Nou, je hebt zeker leven in het liedje geblazen!

Miki: Zo zie je maar wat ik weet over hits. Ik weet het niet! Wat ik wel weet over een liedje is of ik er van hou of niet. Het liedje waar ik gevoelens voor had was Love Under New Management, ik kreeg rillingen bij het luisteren naar de demo en ik zei: “Oh, dat is een goeie!” Ik wist echter niet dat het nummer een hit zou worden. Het nummer Baby Be Mine gaf me kippenvel op mijn armen en als ik deze reactie krijg, weet ik dat een nummer goed is.

50BOLD: Is er een directe correlatie tussen je liedjes en de relatie die je op dat moment hebt?

Miki: Natuurlijk, allemaal! Weet je, als je in de dertig bent, heb je altijd een relatie. Wanneer je in een relatie zit, heb je de neiging om te denken dat het elke keer het echte werk is, dus ik zou zeggen dat al mijn liedjes vertellen over een relatie waarin ik me op dat moment bevond.

50BOLD: Allemaal? Dus als we het hebben over het liedje, Love Under New Management, wie was er in je leven en was er een direct verband tussen je relatie en dat specifieke liedje?

Miki: Ik was met Gerald Levert op dat moment. Ik hield van Gerald. Love Under New Management werd opgenomen voordat ik trouwde en zelfs voordat ik mijn ex-man ontmoette. Toen ik het duet That’s What Love Is met Gerald opnam, hadden we een goede kleine affaire. Maar als je ouder wordt, begrijp je dat relaties gebeuren en zeg je tegen jezelf, oké, nu snap ik het. Gerald was als mijn werk man, we werkten echt geweldig samen. Je weet hoe sommige filmsterren samen een film maken, en dan hoor je dat ze een relatie hebben die niet standhoudt, nou, mijn situatie met Gerald was een beetje vergelijkbaar. Maar ik hield echt van Gerald en zijn familie.

50BOLD: Toen ik de biopic bekeek, zag ik dat je echte gevoelens had voor wijlen Gerald Levert. Dus laat me je vertellen wat me verbaasde, je associatie met de overleden rapper Eazy E!

Miki: Ja, Eazy E was een aardige vent, zo schattig en zo knap. Hij was ook erg rijk en erg slim. Hij heeft me veel dingen geleerd.

50BOLD: Klopt het dat hij je adviseerde om de zaken van je muziek in eigen handen te nemen?

Miki: Absoluut!

50BOLD: Ik was geschokt toen ik hoorde dat Eazy E zo zakelijk onderlegd was!

Miki: Ik kon hem niet Eazy E noemen. Ik wist niet eens dat hij Eazy E was toen ik hem ontmoette. Hij was Eric. Hij was een aardige vent voor me. En hij leerde me een hoop goede dingen. Hij kleedde zich als Boys in the Hood maar dat was helemaal niet wie hij echt was! Hij kwam nooit naar mijn huis gekleed in urban kleding. Hij droeg tennis shorts en witte shirts. Hij vroeg me eens om hem een lift te geven. We stopten eerst bij Nordstrom’s waar hij kleding kocht die Eazy E zou dragen en hij kleedde zich om.

50BOLD: Dus hij behield die persona om zakelijke redenen?

Miki: Eazy E had zichzelf gebrandmerkt voordat branding branding was.

50BOLD: Je hebt helemaal gelijk. Hij brandmerkte zichzelf voordat branding branding was. Ok, dus toen ging je acteren met de film Malcolm X.

Miki: Acteren, dat is iets dat je moet kennen en liefhebben om te doen. Ik hou nergens genoeg van om ’s morgens om 4 of 5 uur op te staan, de hele dag in een trailer te zitten en dan mensen tegen je te laten praten als vuilnis! Je gaat er echt doorheen met acteren. Nou, je mag mijn caravan hebben, dank je. Ik ga niet de hele dag in een paardentrailer zitten; ik heb mijn tol al betaald.

50BOLD: Nee, ik begrijp het. Was je Billie Holiday aan het kanaliseren toen je haar speelde in Malcolm X? Ik hoef Billie niet echt te kanaliseren. Ik voel me alsof ze een deel van mij is. Ik ben als een van haar kinderen. Veel van die back-in-the-day zangers hadden geen dochters zoals Aretha en Billie. Ik speelde de rol alsof ik Billie’s dochter was.

50BOLD: Ja, ik snap het.

Miki: Mij werd verteld dat ik er high of dronken uit moest zien. Ik had zoiets van fuck you man! Ik moet eruit zien alsof ik waardigheid heb en in mijn hoofd een groot artiest ben, snap je wat ik bedoel? Iedereen wil blijven hameren op Billie’s tekortkomingen. We weten dat Billie een drugsverslaafde was en ze stierf aan alcoholisme en drugscomplicaties.

Billie was veel te jong toen ze overleed. Maar dat is niet het punt; hier heb je een vrouw die meer geld verdiende dan entertainers als Frank Sinatra, Fred Astaire, en Ginger Rodgers. Ze was de best betaalde entertainer op een bepaald moment. Billie had een stijl en gratie die mensen nog steeds proberen te imiteren. Het was dus belangrijk dat ik haar met enige waardigheid portretteerde.

50BOLD: Ik zou nalatig zijn als we het niet over de demonen van de entertainmentindustrie zouden hebben. Maar wat de rol van Billie Holiday betreft, heb je auditie gedaan of hebben ze je gezocht? Ik werd twee keer gebeld voor de rol van Billie. Ik weet niet wie de filmdirecteuren nog meer in gedachten hadden voor de rol van Billie. Ik kreeg regels voor de rol, maar ik kon ze niet uitspreken omdat ze stom waren en als Spike Lee lucht krijgt van mijn commentaar, so what! Ik zal nooit de tekst vergeten die voor de rol geschreven was; ik had zoiets van, wie zou dit in godsnaam zeggen? Billie zou zeker niet de tekst hebben uitgesproken die ik kreeg!

50BOLD: Huiselijk geweld is nu de hele tijd in het nieuws. Volgens je film, heb je huiselijk geweld meegemaakt.

Miki: Absoluut, het is de waarheid!

50BOLD: Hoe heb je de beslissing genomen om uit een relatie te stappen die mishandelend was?

Miki: Als iemand me slaat, is er geen beslissing te nemen! Fysieke mishandeling is waanzin! Door de relatie voelde ik me gekrenkt, dus ik kon niet blijven; ik moest gaan! Er was geen beslissing te maken over blijven of weggaan als je geslagen wordt. Toen het met mij gebeurde, was mijn relatie definitief voorbij. Weet je, mannen die mishandelen staan niet toe dat je gewoon wegloopt.

50BOLD: Welk advies zou u vrouwen geven die worden mishandeld.

Miki: Ik zou zeggen: je moet weg uit een mishandelende relatie; je moet weg! Je hebt meer kans om vermoord te worden door een mishandelaar, dus je moet bereid zijn om voor het leven te kiezen! Helaas willen veel vrouwen niet weggaan. Zij geloven dat hun misbruiker hen nooit echt pijn zal doen. Ze zeggen dingen als, “Ik vermoord een klootzak” maar toch blijven ze, en voor veel van deze vrouwen lijkt misbruik op voorspel!

50BOLD: Nou dat is een interessante beschrijving.

Miki: Ik bedoel dat het echt is.

50BOLD: De entertainmentindustrie heeft je blootgesteld aan demonen. Laten we het daar eens over hebben. Hoe heb je die demonen vernietigd? Werd je uiteindelijk op een morgen wakker en zei, “Ik ben er klaar mee?”

Miki: Oh jeetje. Het was waarschijnlijk onvermijdelijk. Ik was door de pijn van het verlies van mijn moeder gegaan. Ik had een slecht huwelijk meegemaakt. Ik was een alleenstaande ouder. Er gebeurden gekke dingen op carrièregebied. Er waren mensen in de industrie die wilden dat ik dingen deed die mijn moreel geweten niet zou toestaan en ze stonden me gewoon op de nek.

Ik begon om te gaan met mensen die zich overgaven aan drugs. Ik denk dat ik toen op een kwetsbaar en laag punt was. Ik begon te blowen, en deed dat ook een beetje.

Mijn moeder was er niet meer. Mijn zus was gestorven. Op een gegeven moment realiseerde ik me gewoon, ik had kinderen en dus kon ik absoluut geen drugsverslaafde zijn! Ik wist niet dat ik een verslaving had. Er was toen nog geen Google en ik wilde alles opzoeken over verslaving, dus ging ik naar een bibliotheek. Ik herinner me dat ik een boek oppakte waarin stond: als je je overgeeft aan drugs, dan moet je naar een dokter gaan om te vertellen wat je doet. Dus ging ik naar mijn dokter en vertelde het iedereen!

50BOLD: Je had een scène in je film waarin je een drugsdealer je Rolex-horloge gaf, is dit ook in het echt gebeurd?

Miki: Oh ja, ik heb een drugsdealer mijn Rolex gegeven! Als je in de showbusiness zit, ontwikkel je echt een harde huid en het enige wat je niet hebt is angst.

50BOLD: Nu heb je drie kinderen!

Miki: Ja.

50BOLD: En je hebt vrij genomen van de industrie om ze op te voeden.

Miki: Nou, ik vertelde je dat ik probeerde een drugsverslaafde te zijn en het werkte niet.

50BOLD: Miki Howard! Ik heb in de loop der jaren een aantal interviews gedaan, maar jij bent de beste; je bent hilarisch. Je hebt een zoon die Brandon heet; hoe heten je andere twee kinderen?

Miki: Nicolas en Kaitlen

50BOLD: Zitten ze in de muziekindustrie?

Miki: Nou, Nick doet catering. Hij is een Le Cordon Bleu Chef en verzorgde onlangs het verjaardagsfeestje van Tisha Campbell-Martin.

50BOLD: En je andere kinderen?

Miki: Nou, Kaitlen beheert mij omdat ik iemand moet hebben om mijn persoonlijke zaken te regelen, echt waar. En ik vertrouw haar, dus als ze steelt, mag ze het hebben! Want ze gaat het toch erven, niet? Het is van haar!

50BOLD: Hoe oud zijn je kinderen nu?

Miki: Oh gosh, 29, 33 en 34.

50BOLD: Je kleinzoon heet Justin?

Miki: Nee, de naam van mijn kleinzoon is Justice.

50BOLD: Vertel me eens over Miki Howard in deze tijd. Is ze gelukkig?

Miki: Oh mijn God…. Er zou een nieuw woord voor geluk moeten zijn! Ik ben zo gelukkig, ik ben echt gelukkig! In deze fase van mijn leven, kijk ik naar mijn familie en weet ik waar geluk om draait. Ik kan doen wat ik wil. Mensen vragen me, wat doe je? Ik antwoord met… “Wat de fffuuuccckkk, ik wil!”

50BOLD: Kan ik uw antwoord in 50BOLD.com ongewijzigd weergeven?

Miki: Dat klopt. Ik zei het, en dat is wat ik bedoel!

50BOLD: Dus je bent op dit moment op een echt goede plek?

Miki: Yep, soms bel of sms ik mijn oude label exec Sylvia Rhone, en zeg kom op, laten we een plaat maken en zij antwoordt, “You old bitch! Je gaat geen plaat maken! Je zou naar huis moeten gaan en op je kleinkind passen!”

50BOLD: Je bent zo’n iconisch talent, wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?

Miki: Wat er voor mij in het verschiet ligt, weet ik niet, het enige wat ik echt kan zeggen is wat God toelaat. Ik ben bereid om alles te doen wat God voor me neerzet dat een goede gelegenheid is. Ik verwacht te blijven zingen, doen wat ik doe. Ik heb zoveel projecten die mensen me proberen te laten doen, maar ik ben niet van plan om zomaar iets te doen.

50BOLD: Ben je überhaupt op de weg?

Miki: Ik ben veel onderweg. Ik heb dit hele jaar opgetreden in City Wineries. Ik heb opgetreden in de New York City Winery maar we hadden helemaal geen goed publiek. De producers van het evenement hebben niet echt goed reclame gemaakt. Ik verkoop echter uit op alle andere locaties.

50BOLD: Wanneer was je in New York City?

Miki: Ik bezocht New York City in de zomer; ik denk dat het misschien 1 augustus weekend was.

50BOLD: Vertel ons hoe onze fans meer over je te weten kunnen komen. Is er een website, en zit je op social media?

Miki: Mijn website is www.mikihowardmedia.com. Op Facebook, @MikiHowardFansOfficial; op Instagram, @MikiThat, en op Twitter, @MikiHowardLive

50BOLD: Een laatste opmerking, is er één ding dat je graag met onze lezers zou willen delen dat we nog niet van je weten? Bovendien, wat is je absoluut meest favoriete Miki Howard liedje?

Miki: Nou, ik moet je zeggen … wat mensen niet over mij weten is dat ik echt van kinderen hou. Als ik een zeer, zeer rijke vrouw zou zijn, zou ik voor andermans kinderen zorgen; dit is een diepe, diepe droom van mij.

Het liedje waar ik dol op ben is, Come Share My Love, soms komen de tranen er wel uit. Ik hou van Imagination omdat we een nieuwe standaard moeten zetten wat R&B betreft. Ik hou ook erg van Ain’t Nobody Like You.

50BOLD: Is er trouwens een Miki Howard live album?

Miki: Ja, het album heet Miki Howard Live In Concert en op de hoes draag ik een witte smoking tegen een zwarte achtergrond.

50BOLD: Is er nog iets dat je met onze lezers zou willen delen.

Miki: Als ik ooit in je stad ben, kom me dan opzoeken en we zullen een leuke tijd hebben.

50BOLD: Ik zal je zeker komen opzoeken Miki!