Democratie
De regeringsvorm waarmee we het meest vertrouwd zijn is democratieEen politiek systeem waarin de burgers zichzelf direct of indirect besturen., of een politiek systeem waarin de burgers zichzelf direct of indirect besturen. De term democratie komt uit het Grieks en betekent “heerschappij van het volk”. In Lincolns opzwepende woorden uit de Gettysburg Address is democratie “regering van het volk, door het volk, voor het volk”. In directe (of zuivere) democratieën beslissen de mensen zelf over het beleid en de verdeling van middelen die hen rechtstreeks aangaan. Een voorbeeld van zo’n democratie in actie is de stadsvergadering in New England, waar de inwoners van een stad eenmaal per jaar bijeenkomen en stemmen over de begroting en andere zaken. Dergelijke directe democratieën zijn echter onpraktisch wanneer het aantal mensen groter wordt dan een paar honderd. Representatieve democratieën komen dus veel vaker voor. In dit soort democratieën kiezen de mensen functionarissen om hen te vertegenwoordigen bij wetgevende stemmingen over zaken die de bevolking aangaan.
Representatieve democratie is praktischer dan directe democratie in een samenleving van enige omvang, maar politicologen noemen nog een ander voordeel van representatieve democratie. Althans in theorie garandeert zij dat de personen die een samenleving besturen en op andere manieren helpen functioneren, de personen zijn die over de juiste talenten, vaardigheden en kennis beschikken om dit te doen. In deze denkwijze zijn de massa’s mensen over het algemeen te onwetend, te ongeschoold en te ongeïnteresseerd om zelf een samenleving te besturen. De representatieve democratie zorgt er dus voor dat “de crème de la crème” naar boven komt, zodat de mensen die een samenleving daadwerkelijk besturen het meest gekwalificeerd zijn om deze essentiële taak uit te voeren (Seward, 2010).Seward, M. (2010). De representatieve claim. New York, NY: Oxford University Press. Hoewel dit argument veel waarde heeft, is het ook waar dat veel van de individuen die in de regering worden gekozen, ineffectief en/of corrupt blijken te zijn. Ongeacht onze politieke oriëntatie, kunnen Amerikanen veel politici bedenken op wie deze etiketten van toepassing zijn, van presidenten tot lokale ambtenaren. Zoals we bespreken in hoofdstuk 14 “Politiek en bestuur”, paragraaf 14.4 “Politiek in de Verenigde Staten” in verband met politiek lobbyen, kunnen gekozen functionarissen ook ten onrechte worden beïnvloed door campagnebijdragen van bedrijven en andere belangengroepen. In de mate waarin deze beïnvloeding zich voordoet, voldoet de representatieve democratie niet aan de idealen die door politieke theoretici zijn verkondigd.
Het belangrijkste kenmerk van de representatieve democratie is het stemmen bij verkiezingen. Toen de Verenigde Staten meer dan 230 jaar geleden werden opgericht, waren de meeste regeringen in de wereld monarchieën of andere autoritaire regimes (waarover dadelijk meer). Net als de kolonisten hadden de mensen in deze naties te lijden onder willekeurige macht. Het voorbeeld van de Amerikaanse Revolutie en de opzwepende woorden van haar Onafhankelijkheidsverklaring hebben de Franse Revolutie van 1789 en andere revoluties sindsdien helpen inspireren, omdat mensen over de hele wereld zijn gestorven om het recht te krijgen om te stemmen en politieke vrijheid te hebben.
Democratieën zijn zeker niet volmaakt. Hun besluitvormingsproces kan vrij traag en inefficiënt zijn; zoals zojuist gezegd, kunnen besluiten worden genomen voor speciale belangen en niet “voor het volk”; en, zoals we in eerdere hoofdstukken hebben gezien, kunnen er alomtegenwoordige ongelijkheden bestaan op het gebied van sociale klasse, ras en etniciteit, geslacht en leeftijd. Bovendien hebben niet in alle democratieën alle mensen stemrecht genoten. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld mochten Afro-Amerikanen pas na de Burgeroorlog stemmen, met de goedkeuring van het 15e Amendement in 1870, en vrouwen kregen pas stemrecht in 1920, met de goedkeuring van het 19e Amendement.
Naast het algemene stemrecht hebben mensen in democratieën ook meer vrijheid dan mensen in andere soorten regeringen. Figuur 14.1 “Vrijheid in de wereld (op basis van de omvang van politieke rechten en burgerlijke vrijheden)” toont de naties in de wereld op basis van de omvang van hun politieke rechten en burgerlijke vrijheden. De vrijste landen zijn te vinden in Noord-Amerika, West-Europa en bepaalde andere delen van de wereld, terwijl de minst vrije landen in Azië, het Midden-Oosten en Afrika liggen.