Velen van ons gaan nu de winter in, wat betekent dat we te maken krijgen met de barre kou en sneeuw. De meeste mensen hebben wel een vriend of familielid die nauwelijks van zijn auto naar kantoor kan komen zonder te klagen over de kou. Gelukkig voor hen hebben zij de luxe van klimaatregeling! Witstaartherten hebben niet zoveel geluk. Zij doorstaan de kou en sneeuw 24 uur per dag, 7 dagen per week. Het is geen verrassing dat de winter een verwoestende tijd kan zijn voor herten, dus hoe overleven ze? In dit artikel bespreken we enkele aanpassingen die herten hebben om de winter door te komen.

Val en vroege winter eetgewoonten

Het overleven van de winter is geen gemakkelijke taak, en daarom beginnen herten zich in de herfstmaanden voor te bereiden op de winter. Dit is het moment waarop zowel bokken als hinden proberen aan te komen door vetrijk voedsel te eten, zoals eikels wanneer die beschikbaar zijn. Maar het is niet alleen het voedsel dat ze eten dat hen helpt een laag vet aan te maken. Herten vertonen ook een zogenaamde verplichte gewichtsreactie. In wezen beginnen alle herten met het omzetten van voedsel in vet om zich voor te bereiden op de winter, ongeacht de kwaliteit van de beschikbare voeding. Dit is slechts één van de aanpassingen die herten hebben om zich voor te bereiden op de komende wintermaanden.

In het bijzonder bokken hebben het zwaar in deze periode, omdat ze tot 25% van hun lichaamsgewicht kunnen verliezen door de jacht op hinden tijdens de bronst. Dit is deels de reden waarom je volwassen bokken in december overdag naar voedselbronnen ziet gaan. Ze moeten proberen wat van de vetreserves aan te vullen die ze tijdens de bronst zijn kwijtgeraakt, zodat ze een kans hebben om de rest van de winter te overleven.

Januari

Hoewel januari voor u misschien een barre wintermaand lijkt, is het voor herten nog maar het begin. Gelukkig hebben de meeste herten in januari nog genoeg vetreserves om door te branden, maar herten hebben ook nog andere strategieën om in deze maand energie te sparen.

Zodra de temperaturen beginnen te dalen en de sneeuwhoogte toeneemt, veranderen herten hun gedrag drastisch. Reeën gaan zich overdag meer verplaatsen om energie te besparen die ze nodig hebben om hun lichaamstemperatuur op peil te houden. Herten zullen ook hun toevlucht nemen tot voedsel met een hoge energie-inhoud, zoals sojabonen of maïsvelden. Deze energierijke voedselbronnen zullen niet noodzakelijk helpen om hun vetreserves aan te vullen, maar ze zullen de herten helpen om de calorie-inname te behouden die ze nodig hebben om de dag te overleven.

Hoewel velen van ons zich kuddes herten voorstellen die zich tijdens de winter in een geplukt sojabonen- of maïsveld voeden, maakt de landbouw slechts een deel uit van het dieet van een hert. Dus wat eten ze nog meer tijdens deze energetisch veeleisende periode? Houtig snoeihout is het antwoord. Wat is houtachtig snoeihout? Houtig snoeihout is eigenlijk precies wat het klinkt. Het is elk type houtige vegetatie waar herten aan de uiteinden of eindknoppen van de plant kunnen snoepen. Het type houtachtige vegetatie waar een hert de voorkeur aan geeft hangt af van het deel van het land waar het zich bevindt, maar enkele voorbeelden van hoogwaardige houtachtige vegetaties in noordelijke staten zijn zaailingen van espen, oostelijke hemlock, en als je in het hoge noorden bent, Canadese taxus. In feite, ongeacht de hoeveelheid landbouwgewassen beschikbaar in uw gebied, zal houtachtig gebladerte nog steeds ten minste 40% van het dieet van een hert uitmaken. Herten hebben zich in de loop van honderden jaren aangepast aan het eten van houtachtig snoeihout en dit soort voedsel helpt de pH-waarde in hun zeer complexe vierkamermaag op peil te houden. Het belang van houtachtig snoeihout voor herten is precies de reden waarom hertenbiologen en -beheerders de nadruk leggen op de noodzaak van habitatbeheer. Hoe meer habitatbeheer, hoe meer houtachtig snoeihout er beschikbaar is voor herten.

Een ander punt waar de meeste mensen geen rekening mee houden, is hoe moeilijk het voor herten is om genoeg graanafval van sojabonen- of maïsvelden te consumeren om te overleven. Gedurende het grootste deel van het jaar moeten herten 6 tot 10 pond voedsel per dag consumeren. Gelukkig vertraagt de stofwisseling van een hert tijdens de wintermaanden, zodat ze niet zoveel voedsel hoeven te consumeren. Maar toch is het moeilijk voor te stellen hoeveel maïskorrels of bonenstaken er nodig zijn om zelfs maar 3 tot 6 pond te wegen. Combineer dat met het feit dat de meeste landbouwvelden na de oogst worden omgeploegd, waardoor het vinden van afvalgraan nog moeilijker wordt. Het is gemakkelijk te zien waarom houtachtig snoeihout zo belangrijk is!

Februari

De meeste mensen beseffen hoe wreed februari is wat winterweer betreft. Sneeuwstormen, sneeuw, koude temperaturen en harde wind kunnen in deze maand voor vervelende dagen zorgen. Maar februari kan ook mooi weer brengen en hoop geven dat de lente voor de deur staat. Dit is echter niet noodzakelijkerwijs het geval voor herten. Herten hebben in januari al veel van hun wintervetreserves verbruikt, dus februari kan het begin van problemen zijn.

Migraties

Je denkt misschien niet aan witstaartherten als een stereotype treksoort. Over het algemeen denken mensen bij trekkende hoefdiersoorten aan kariboe’s, elanden, pronghorn’s of muildierherten. Biologen weten al een tijdje dat herten in noordelijke staten zoals Minnesota, Wisconsin, Michigan, Pennsylvania en New York eind januari en februari samenkomen en naar werfgebieden trekken. In deze gebieden kunnen honderden herten samenkomen, wat hen helpt de winter door te komen. Werfgebieden voorzagen de herten van oudsher van houtachtig snoeihout, maar boden hen ook de gelegenheid om gangen naar en uit het werfgebied te creëren. Deze gangen bestaan uit platgetrapte sneeuwpaden die een gemakkelijke verplaatsing mogelijk maken. Door deze gemakkelijke verplaatsing kunnen herten ook gemakkelijker ontsnappen aan roofdieren zoals wolven. Tenslotte bieden erfafscheidingen herten ook een groter vermogen tot thermoregulatie, ofwel het op peil houden van hun lichaamstemperatuur, doordat ze dekking bieden en het mogelijk maken dat meerdere dieren naast elkaar kunnen slapen.

Hoewel hertenmigraties in de noordelijke bossen veel voorkomen en al een tijdje zijn gedocumenteerd, werd er niet gedacht dat herten in door landbouw gedomineerde gebieden zoals de Dakota’s en het zuiden van Minnesota tijdens de wintermaanden migreren. Maar recent onderzoek heeft aangetoond dat in staten als North Dakota en South Dakota een hoog percentage van de herten toch tijdens de winter migreert. We denken over het algemeen dat de Dakota’s door landbouw gedomineerde gebieden zijn, dus waarom zouden herten moeten migreren? Onderzoek heeft dit nog niet helemaal uitgewezen, maar één van de meest logische hypotheses heeft te maken met voedsel en dekking. Zoals reeds vermeld, worden veel landbouwvelden onmiddellijk na de oogst omgeploegd. Dit laat een kaal landschap achter, aangezien de landbouw in sommige van deze regio’s tot 60% van het landgebruik kan uitmaken. Hoe dan ook, herten hebben misschien nog genoeg voedsel om januari en februari door te komen, maar wat gebeurt er als het voedsel op is? Je raadt het al! Dan is het tijd om groenere weiden te zoeken, letterlijk. Dus zelfs herten in gebieden met veel landbouw zullen migreren om de nodige grondstoffen te vinden om de rest van de winter door te komen. Hoewel voedsel bovenaan de lijst staat, mag je het belang van dekking tijdens de wintermaanden niet onderschatten. Onderzoek in de Dakota’s heeft ook aangetoond dat de kans dat volwassen hinden migreren afneemt naarmate er meer beboste gebieden in hun winterverblijfplaats te vinden zijn. Dit onderstreept niet alleen het belang van beboste gebieden voor de thermoregulatie van herten, maar ook het potentiële belang van houtachtig snoeihout tijdens de wintermaanden.

Maart

In als een leeuw, eruit als een lam. Dit oude gezegde beschrijft waarom maart de gevarenzone is voor de overleving van witstaartherten tijdens de winter. Hoe streng de maanden december, januari en februari ook waren, herten zijn eigenlijk vrij goed uitgerust om deze maanden te overleven, ongeacht het soort winterweer dat hen wordt toegeworpen. Herten verbranden hun vetreserves langzaam en gestaag. Dan breekt maart aan. Begin maart is over het algemeen nog steeds koud en guur, wat betekent dat herten nog steeds het laatste beetje van hun opgeslagen vetreserves moeten aanspreken. Tegen eind maart worden de temperaturen warmer en begint de sneeuw te smelten. Opwarming van de temperatuur betekent dat herten minder energie hoeven te verbruiken om zich warm te houden en betekent ook dat de sneeuw smelt. Door het afnemen van de sneeuwhoogte kunnen herten makkelijker voedsel vinden, omdat ze er met hun poten minder sneeuw voor hoeven te pakken. Zolang de temperaturen in maart blijven stijgen, is er niets aan de hand met de herten en zullen ze waarschijnlijk nog een winter overleven. Maar wat als het strenge winterweer aanhoudt in maart?

De meeste biologen zijn het er over eens dat niet zozeer de strengheid van de winter in januari en februari dodelijk kan zijn voor herten, maar wel hoe lang de strenge winter aanhoudt tot in de lente. Herten hebben zich aangepast om voldoende vetreserves op te slaan om de voorgaande maanden te overleven en deze reserves weer aan te vullen zodra het voorjaar eind maart en april begint. Als het strenge winterweer echter aanhoudt tot in maart, kunnen herten in de problemen komen. Tegen eind maart zijn de meeste voedselbronnen uitgeput, ongeacht de beschikbare voedselbronnen in die regio. Dit betekent dat als een hert geen voedsel meer kan vinden, het echt gevaar loopt te verhongeren. Dus wat kunt u doen om herten door deze stressvolle periode heen te helpen?

De Do’s en Don’ts van het voeren van herten

Er zijn helaas meer don’ts dan do’s als het gaat om het helpen van herten bij het overleven van een strenge winter. De grootste don’t is om GEEN grote hoeveelheid energierijk voedsel aan herten te geven, zoals gepelde maïs. Het is elk jaar hetzelfde verhaal; je hoort over iemand met goede bedoelingen die gepelde maïs buiten zet om herten te helpen de winter te overleven, maar dan meerdere herten dood aantreft op een paar meter afstand van de maïs stapel. Je vraagt je misschien af waarom herten prima kunnen overleven door graanafval en staande maïs te eten, maar gepelde maïs een grote bedreiging vormt voor hun overleving? Geloof het of niet, hoewel maïs een energierijke voedselbron is die herten kan helpen energetisch stressvolle periodes zoals de winter te overleven, is maïs in het algemeen niet het beste voedsel voor herten. Dat komt omdat maïs moeilijk te verteren is en de pH van hun maag verandert. Op zijn beurt moet de samenstelling van de bacteriën in de maag van een hert veranderen om hem te helpen de maïs te verteren. Wanneer herten zich voeden met afvalkorrels, consumeren ze over het algemeen niet snel genoeg genoeg maïs om schade aan te richten. En als herten zich voeden met stilstaand graan, eten ze meestal ook delen van de maïsstengel die als ruwvoer dient en helpt om de pH in hun maag op peil te houden. Het probleem is wanneer herten vrijwel onbeperkt toegang hebben tot gepelde maïs. Ze eten dan te veel maïs zonder dat er ruwvoer beschikbaar is, waardoor de pH in de maag van een hert zo snel stijgt dat het hert eraan kan sterven. Deze verandering in pH-waarde staat bekend als acidose, waardoor herten vrijwel onmiddellijk sterven. Hoewel deze mensen goede bedoelingen hebben, blijken hun acties dodelijk te zijn.

In het algemeen is er meer kwaad dan goeds aan het voeren van wilde dieren. Dus vermijd het voeren van herten met stapels maïs om ze te helpen strenge winters te overleven. Maar maak je geen zorgen, het is niet allemaal kommer en kwel, want er zijn een paar dingen die je kunt doen om herten te helpen de winter te overleven, vooral als je de mogelijkheid hebt om je jachtterrein te beheren.

Eén van de gemakkelijkste dingen die je kunt doen is het planten van een aantal voedselpercelen met maïs of bonen en deze de hele winter laten staan. Afhankelijk van de grootte van het perceel kunnen ze dienen als een belangrijke voedselbron gedurende de winter. Als je niet de mogelijkheid hebt om voedselpercelen aan te leggen op de plek waar je jaagt, maar er is nog steeds overvloedige landbouw, praat dan met de boer om een deal te sluiten om wat maïs of bonen te laten staan. Dit kan iets eenvoudigs zijn als het betalen van de boer voor het verlies van het niet oogsten van een bepaalde hoeveelheid gewassen. Wie weet heeft u zelfs geluk en doet de boer het zonder kosten voor u.

Een meer permanente oplossing is habitatbeheer. Door te praten met uw bioloog en boswachter kunt u beter begrijpen welke delen van uw hout en welke specifieke bomen mogelijk moeten worden gekapt. Het kappen van hout om de habitat te verbeteren lijkt misschien contra-intuïtief, maar in werkelijkheid zorgt het kappen van hout ervoor dat het zonlicht de bosbodem kan bereiken en de groei van de ondergroei in gang wordt gezet. Er zal zich dan kwalitatief goed snoeiafval van herten ontwikkelen, waaronder belangrijke houtachtige soorten. Onthoud, een hert kan niets eten dat hoger is dan een meter of zes boven de grond, dus als u in uw bos loopt en u kunt honderd meter of meer ver zien zonder dat enige vegetatie uw zicht belemmert, dan biedt u geen voedsel of dekking aan uw hertenkudde. Habitatbeheer vergt veel inspanning, maar heeft ook voordelen op de lange termijn.

Geloof het of niet, herten hebben verschillende aanpassingen en zijn redelijk goed uitgerust om de wintermaanden te overleven. Maar zelfs met al deze aanpassingen kunnen ze nog in de problemen komen als het winterweer tot eind maart en april aanhoudt. Hoewel u herten niet moet voeren om ze te helpen overleven, zijn er een paar dingen die u kunt doen als u zich zorgen maakt over herten die de winter op uw jachtterrein doorkomen. Als u de mogelijkheid hebt om dat te doen, zorg er dan voor dat u gewassen zoals sojabonen en maïs laat staan gedurende de winter. Dit is voedsel met een hoge energie-inhoud en zal de herten helpen te overleven. U zou ook moeten overwegen om uw habitat zo te beheren dat er gedurende deze maanden dekking en houtachtig gebladerte is. Herten zijn verbazingwekkende dieren en hopelijk helpt dit artikel u beter te begrijpen hoe ze strenge winters kunnen overleven!