The Guide to Being Miserable

Er is een vaak geciteerd gezegde en het gaat ongeveer als volgt: Het broodje stront is in de ogen van de toeschouwer. OK, dat is niet het adagium, en het wordt ook niet vaak geciteerd. Het punt is dat waar je ook kijkt en wat je ook doet, uiteindelijk ben jij degene die beslist of het zuigt of niet.

Nu, ik weet wat je nu zegt: “Maar Mark, alles om me heen is honingraten en regenbogen. Kom op, laten we stoeien!”

En ik zeg tegen je: Nee. Hou verdomme je mond. Er is overal ellende en wanhoop om je heen en je weet het nog niet eens. Doorzoek de wereld en je vindt een oneindige bron van pijn en onrecht, je kunt een grenzeloos gebrek aan motivatie bij jezelf opwekken, je kunt een bodemloze zee van verdriet en spijt verdrinken. Zoek naar ellende en je kunt het vinden, op elk moment, onder elke omstandigheid…

Je hoeft alleen maar te weten hoe.

Veel mensen gaan door het leven met de gedachte dat ze nooit echt ellendig zullen zijn. Ze zien anderen die zich ellendig voelen en denken dat ze ermee geboren zijn. Anderen hebben geluk en worden geboren in ellendige gezinnen, of kregen een voorsprong en werden aangemoedigd om ellendig te zijn door leraren en vrienden toen ze opgroeiden. Het lijkt oneerlijk.

Maar ellende is iets dat iedereen kan bereiken als hij zijn zinnen erop zet. Je kunt je op elk moment ellendig voelen, waar dan ook, in een oogwenk. Het is een simpele keuze, en ik kan je laten zien hoe je die maakt.

Je hoeft niet klein en lelijk te zijn. Je hoeft niet blut of ongetalenteerd te zijn (maak je geen zorgen, genoeg miljonairs hebben een pistool in hun mond gestopt). Je hoeft geen verleden van seksueel misbruik te hebben of op jonge leeftijd in de steek gelaten te zijn. Er is altijd tijd voor iemand om dingen om te draaien en een mislukking te worden.

Mislukking is hier en nu mogelijk. Het enige wat je hoeft te doen is een paar simpele keuzes maken. Gelukkig voor jou heb ik vijf van de belangrijkste punten op een rijtje gezet om een ellendig en ellendig persoon te worden.

No Matter What Happens, Focus On What Sucks About It

Het mooie aan mens zijn en leven in zo’n complexe en onbegrijpelijke wereld is dat wat er ook gebeurt, het vinden van iets shit over het is nooit al te moeilijk. Onze geest is in staat om bijna alles te rationaliseren, dus waarom niet rationaliseren hoe alles verkeerd is? Zoals ik graag zeg, als het leven je limonade geeft, maak citroenen.

Homo’s wonnen gelijkheid van huwelijk? Nu zullen zelfs homo’s oud en verveeld worden met hun relaties. Ben je toegelaten tot een geweldige universiteit? Nu zul je meer moeten studeren, meer gestrest zijn en minder tijd hebben om te socialiseren. Heeft je moeder de loterij gewonnen? Nu gaat ze je ervan verdenken dat je alleen van haar houdt voor haar geld. Vriendin maakt je wakker met een pijpbeurt? Nu moet ze haar tanden poetsen. Twee keer.

De wereld kan een kloteplek zijn als je het toelaat.

Je bent altijd een slachtoffer

Wanneer je aan de klotekant van het leven blijft, is de belangrijkste component om jezelf ellendig te houden, besluiten dat niets ooit jouw schuld is en dat er niets is dat je kunt doen om het beter te maken. Elk onrecht is onrechtvaardig en je bent machteloos om het te verhelpen.

Als je op mensen in je omgeving let, zul je merken dat veel mensen verantwoordelijkheid nemen voor de rotte dingen in het leven. “O, ik werk meer, maar dat gebeurt nu eenmaal als je gepromoveerd bent tot manager!” Of “Ja, ik moet meer belasting betalen, maar dat betekent dat ik meer verdien, toch?” Of “Ja, onze liefdadigheidsorganisatie was niet in staat om AIDS te genezen, maar we hebben tenminste de verspreiding ervan gestopt in grote Oost-Afrikaanse landen.”

Wat een stelletje losers. Allemaal vrolijk en succesvol en zo.

Waarom zou je verantwoordelijkheid nemen voor je situatie en er het beste van maken als je in plaats daarvan een eeuwig slachtoffer kunt zijn en een constante stroom van sympathie en steun kunt eisen van iedereen om je heen? Wanneer je ervoor kiest een emotionele vampier te worden, kun je klagen over de eindeloze stroom van persoonlijke onrechtvaardigheden die nu bekend staat als je leven, terwijl je je nog steeds gerechtvaardigd voelt in het verspillen van ieders tijd en energie om je heen.

Niemand begrijpt je ooit

Van nu af aan zijn er twee soorten mensen in de wereld: 1) Mensen die het met je eens zijn en 2) mensen die ongelijk hebben. Wat je je realiseert als je je ellendig voelt, is dat de meeste mensen je niet begrijpen. Ze begrijpen niet wat je hebt doorgemaakt. Ze hebben nooit zoiets gevoeld als de ontberingen die jij hebt gevoeld. Als ze maar begrepen hoe vaak je moeder tegen je schreeuwde of het feit dat je tweede vriendin het via sms met je uitmaakte, dan zouden ze misschien een kleine glimp kunnen opvangen van de verschrikkelijke eenzaamheid van je dagelijkse leven.

Nee, je staat er alleen voor. Op een planeet van zeven miljard mensen zijn jouw ervaringen zo uniek en ondoorgrondelijk dat iedereen die probeert met je in contact te komen of je te begrijpen ofwel neerbuigend is ofwel ronduit manipulatief.

Regel over werkelijk alles

Als alles klote is, maar niemand anders het begrijpt dan jij, dan volgt daaruit logischerwijs dat je veroordeeld bent tot een leven lang mensen ervan overtuigen hoe fout ze zijn over, nou ja, alles.

Regel 4 is vooral belangrijk als iemand je probeert te helpen. Om je te helpen moeten ze je begrijpen. En om jou te begrijpen, moet je ze eerst uitleggen hoe verkeerd ze het hebben over jouw situatie.

Ze zeggen dat je op zoek moet naar een nieuwe baan of freelance moet gaan werken, zodat je uiteindelijk je huidige baan kunt opzeggen (die natuurlijk ZO klote is), maar ze begrijpen niet hoe slecht de banenmarkt op dit moment is en dat werken voor jezelf te instabiel is voor jouw levensstijl. Bovendien ben je niet naar een chique Ivy League school gegaan, dus je moet ze uitleggen dat je niet de connecties hebt die je nodig hebt om een echt “goede baan” te krijgen of iets te beginnen dat “je tijd waard” is. Je moet hen uitleggen dat je blijkbaar beter af bent als je je dagen doorbrengt met lijden op je rotbaan met een rotbaas en een rotloon en rotcollega’s om ’s avonds naar huis te kunnen gaan en het allemaal een paar uur te vergeten en misschien af en toe een vakantie naar Tucson te nemen om de paar jaar.

De omvang van je ongeluk kan voor veel mensen overweldigend zijn. Soms doen mensen alsof ze je begrijpen en beginnen dan met je eens te zijn. Ondanks hun aardige bedoelingen, zijn ze het alleen met je eens omdat ze medelijden met je hebben. Onthoud, alles is klote. Dus herinner ze eraan niet zo neerbuigend te doen en dat ze de lauwe poel van verdriet niet kunnen doorgronden die elk wakker moment je ziel doorstroomt.

Sommige mensen zullen zo ver gaan dat ze met je meeleven en je proberen te vertellen dat ze weten hoe je je voelt. Die zelfvoldane klootzakken. De arrogantie om te denken dat ze je pijn begrijpen! Daarover kun je ook maar beter ruzie met ze maken.

Zijn hatelijk en maken generalisaties

Het ding met iedereen die het altijd mis heeft, is dat ze na een tijdje net zo goed allemaal hetzelfde kunnen zijn. Als iedereen ergens ongelijk in heeft en alles is verknald, waarom zou je dan nog onderscheid maken?

Dit stelt je ook in staat om wat zelfingenomen verontwaardiging te oefenen, het toppunt van een ellendig, haatdragend mens zijn. Nog steeds een 7% loonkloof tussen mannen en vrouwen? Snij alle lullen van mannen af en voer ze terug aan hen in een hondenkooi. Zwarte mensen in de bijstand? Een stelletje luie klaplopers. Waar is Jim Crow als je hem nodig hebt?

Maar natuurlijk, je doet eigenlijk niets aan deze dingen. Jij bent de onbezongen heilige, de persoon die de onrechtvaardigheden van de wereld tolereert en nooit zijn eigen deel opeist. Zo kunt u uw rol als maatschappelijk slachtoffer tegen alle verwachtingen in volhouden. En je hebt altijd iets om met mensen over te twisten.

Waarom ellendig zijn?

Dus ik weet dat je waarschijnlijk zegt: “Goh Mark, dit is geweldig, ik voel me al slechter over mezelf! Maar waarom zou ik me de hele tijd zo ellendig willen voelen?”

Gelukkig dat je het vraagt.

Wanneer je je ellendig voelt, zullen er altijd mensen zijn die zullen proberen om je beter te laten voelen. Als je nooit in staat bent geweest om veel respect, liefde of zorg te krijgen in je leven, kun je tot de ontdekking komen dat ellendig zijn de aandacht van mensen trekt. Mensen zullen hun best doen om je ervan te overtuigen dat je je beter moet voelen en je de broodnodige bevestiging te geven waar je al zo lang naar snakt.

Wanneer je je ellendig voelt, kun je je veilig voelen in slachtofferschap in plaats van onzeker in verantwoordelijkheid. Actie ondernemen en de wereld veranderen is eng.

Wanneer je je ellendig voelt, verwacht niemand iets van je, en heb je altijd een excuus of iemand om de schuld te geven als er iets misgaat (wat altijd het geval zal zijn).

Wanneer je je ellendig voelt, krijg je het gevoel dat de wereld tegen je is in plaats van te accepteren dat de wereld je nauwelijks opmerkt, dat je moet werken en de bewondering en invloed moet verdienen waarnaar je zo wanhopig verlangt.

Wanneer je je ellendig voelt, kun je wachten tot iemand je komt redden in plaats van dat je jezelf moet redden.

Wanneer je ellendig voelt, kun je doen alsof de wereld je haat zodat niemand beseft hoezeer je jezelf haat.

Wanneer je je ellendig voelt, kun je de vergeten waarheid ontlopen dat je ergens onderweg diep gekwetst bent, en dat het op een dag weer goed komt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.