De transformatie van het Amerikaanse gezin heeft zich de afgelopen tien jaar verdiept, omdat een steeds diverser scala aan regelingen het paradigma van trouwen-met-kinderen heeft vervangen.

Huwelijk speelt een kleinere rol binnen gezinnen, omdat meer mensen het leggen van de knoop uitstellen, samenwonen zonder te trouwen of scheiden. Een uitzondering hierop zijn paren van hetzelfde geslacht, die in een hoger tempo trouwen nadat ze in 2015 het nationale recht wonnen in een uitspraak van het Hooggerechtshof. Los daarvan komen meergeneratiehuishoudens steeds vaker voor, waarbij meer kinderen opgroeien in gezinnen met meerdere generaties.

Het vertegenwoordigt allemaal een toenemende afstand van de kerngezinsstructuur die decennialang als traditioneel werd beschouwd. De veranderingen versterken verschuivingen die zich sindsdien hebben voorgedaan en die het idee van één dominant gezinstype hebben uitgewist. In het begin van de jaren zestig werd tweederde van de kinderen opgevoed in gezinnen met een man als kostwinner en een echtpaar. Daarentegen is er vandaag de dag niet één gezin-en-werk regeling die de meerderheid van de kinderen omvat, zeggen demografen.

“Dat dominante model nam af, maar het is niet zo dat het werd vervangen door één ding,” zegt Philip Cohen, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Maryland. “Het werd vervangen door een pauwenstaart, een overvloed aan verschillende arrangementen.”

Deze fragmentatie zorgt ervoor dat bedrijven hun aanpak reviseren. Huizenbouwers ontwerpen huizen met meer flexibiliteit, om tegemoet te komen aan een grotere variëteit van gezinsarrangementen. En fabrikanten van consumentenproducten passen de verpakkingsgrootte aan en laten in hun reclame steeds meer gezinstypes zien.