Tom Watson, voluit Thomas Sturges Watson, (geboren 4 september 1949, Kansas City, Missouri, U.S.), Amerikaanse golfer die een van de dominante figuren van de sport was in de jaren zeventig en begin jaren tachtig.
Watson studeerde psychologie aan de Stanford University, waar hij deelnam aan het golfteam van de school. Na zijn afstuderen in 1971 werd hij lid van de Professional Golfers’ Association of America (PGA). Onder begeleiding van Byron Nelson won Watson zijn eerste PGA evenement, de Western Open, in 1974. Het jaar daarop veroverde hij de eerste van vijf British Open (Open Championship) titels; hij won ook in 1977, 1980, 1982, en 1983. Zijn andere grote kampioenschappen waren de Masters (1977, 1981) en de U.S. Open (1982). Hij maakte ook deel uit van drie Ryder Cup-winnende teams (1977, 1981, 1983). Hij was zes keer PGA Player of the Year (1977-80, 1982, 1984) en werd in 1988 opgenomen in de World Golf Hall of Fame.
Watson, bekend om zijn putting en chipping capaciteiten, won zijn 39ste PGA evenement in 1998. Het jaar daarop trad hij toe tot de Champions Tour, die voor golfers van 50 jaar en ouder is. In 2009 haalde Watson de krantenkoppen toen hij op 59-jarige leeftijd het grootste deel van het Open Championship aan de leiding ging, maar op de laatste dag verloor in een play-off over vier holes. Hij is de auteur van verschillende boeken over golf.