Tijdens de herfst van 1975 liep ik langs een platenzaak in de SmithHaven Mall op Long Island, toen mijn oog viel op een grote poster in de etalage van Sam Goodys. In die tijd was Sam Goodys een van de grootste platenzaken in de staat New York. Op de poster die mijn aandacht trok, stonden twee mannen die elkaar de hand schudden. Hoewel foto’s van handen schuddende mannen misschien niet zo ongewoon zijn, week het aspect dat een van de mannen in brand stond enigszins af van de gewoonte. Ik was toen pas dertien en leerde net over muziek, dus op dat moment had ik nog nooit van die man, “Pink Floyd”, gehoord. De albumhoes zag er echter zo cool en interessant uit dat ik mijn onwillige moeder smeekte om het Pink Floyd album voor mij te kopen. Ik nam het album mee en was compleet verrast door wat ik hoorde toen ik thuiskwam. Het was anders dan alles wat ik ooit eerder had gehoord. Terwijl ik naar de muziek luisterde, begreep ik nog steeds niets van de hoes, maar ik vond het prachtig om ernaar te staren terwijl ik naar de liedjes luisterde. Op de een of andere manier had dat zin, op een wat dubbelzinnige manier.

Maar deze lijst gaat niet over de muziek, het gaat over het kiezen van een aantal van de beste Pink Floyd album covers. In de dagen van de LP, cover art speelde een belangrijke rol in het punt van aankoop. De meeste fans die in de jaren zestig tot halverwege de jaren tachtig zijn opgegroeid met het kopen van platen, hebben verhalen over het staren naar de hoes terwijl ze naar het vinyl luisterden in de stilte van hun slaapkamer. We hebben geprobeerd uit te zoeken wat die Pink Floyd hoezen eigenlijk betekenden. Na wat onderzoek bij het opstellen van deze lijst zijn sommige vragen misschien beantwoord.

# 10 – The Piper at the Gates of Dawn

De hoes van het Pink Floyd album “The Piper at the Gates of Dawn,” staat als een van de weinige keren dat leden van Pink Floyd werden afgebeeld op de hoes van een vinyl album. Het album was de debuutplaat van Pink Floyd en werd uitgebracht op 5 augustus 1967. De hoesfoto werd gemaakt door fotograaf Vic Singh. De foto werd geschoten door het glas van een prismalens. Het concept van het kunstwerk was om de gevisualiseerde reactie van een LSD trip na te bootsen. In 1967 was LSD een populaire drug die door de jongerencultuur werd gebruikt en die verweven was met de concepten van psychedelische muziek en kunst. Wat naast de psychedelische concepten het meest interessant was aan de covershoot, was dat het prismaglas aan de fotograaf was gegeven door The Beatles George Harrison.

# 9 – Meddle

Het Pink Floyd Meddle album werd uitgebracht op 30 oktober 1971. Er is in de loop der jaren wat geroddeld dat dit een van de slechtste Pink Floyd album covers ooit is uitgebracht. De Hipgnosis art design groep die verantwoordelijk waren voor het artwork van veel van de Pink Floyd covers hebben ook commentaar gegeven dat ze niet tevreden waren met hun werk voor de Meddle cover. Ik ben het nooit eens geweest met die argumenten om een eenvoudige reden. Dertig jaar lang heb ik geprobeerd te achterhalen wat er op de hoes te zien was. De verbijstering van de foto en het ontwerp gaven geen enkele aanwijzing over waar ik eigenlijk naar zat te staren. De dubbelzinnigheid van het ontwerp is wat het voor mij het meest interessant maakte en waarom ik het heb opgenomen in de Top 10 Pink Floyd album covers lijst.

De Pink Floyd box set Shine On definieerde het proces en de bedoeling van de cover van Meddle. Op de hoes stond een afbeelding van een oor onder water. Het grote formaat van het oor was bedoeld om “de muzikale aard van de gebeurtenissen te vertegenwoordigen.” Er werd ook uitgelegd dat het gerimpelde effect van het water een verstoring in het proces van horen suggereerde. Door het gebruik van een speciaal soort foto-apparatuur die op de foto werd gebruikt, lijkt het beeld ondersteboven en omgekeerd, wat in feite het mysterie achter de foto verklaart.

Storm Thorgerson, Stylorouge, Pink Floyd Box Set, Pink Floyd Music, Sony Entertainment.1992

# 8 – A Momentary Lapse of Reason

Hadden ze in 1987 maar Photoshop gehad, dan had Pink Floyd zich heel wat geld kunnen besparen bij het maken van de hoes van hun album “A Momentary Lapse of Reason,”. Gefilmd op de Santron Sands in Noord Devon, maakten fotograaf Robert Dowling en creatief ontwerper Storm Thorgerson gebruik van de inzet van achthonderd ziekenhuisbedden op het zand voor hun epische shoot. Op de eerste opnamedag begon het te regenen, zodat de ploeg alle bedden moest ontmantelen en de volgende dag opnieuw moest beginnen.

Er waren drie tractoren en dertig arbeiders nodig om de bedden te verplaatsen, op te stellen en op het zand te plaatsen. Wie goed naar de foto kijkt, kan zien dat alle bedden ook waren opgemaakt met lakens en dekens. Het gebruik van ziekenhuisbedden definieerde de begrippen waanzin of ziekte, die voortvloeiden uit de titel van het album. Het was een briljant en doordacht artistiek ontwerp dat de concepten van productie en artisticiteit samenvoegde in een prijswinnende foto van fotograaf Robert Dowling en een van de meest interessante Pink Floyd covers uit de carrière van de band.

# 7 – Animals

Ik vraag me af hoeveel mensen zich realiseren dat de hoes van Pink Floyds album Animals een echte foto was van een opgeblazen varken dat over de fabriek vloog.Dit was minstens een decennium voordat computerprogramma’s en zelfs computers beschikbaar waren om te gebruiken in artistieke vormgeving. De eerste versie van Photoshop kwam pas in 1988 uit.

Op de eerste dag van de shoot brak het varken los van de touwtjes waarmee het aan het gebouw was vastgemaakt en zweefde weg voordat het neerstreek op een boerderij in Kent. De opname duurde drie dagen en uiteindelijk werd de ballon van het varken van de derde dag in de foto van het gebouw van de eerste dag geplakt. De schaduwen op de gebouwen, de rook van de schoorstenen, het zwevende varken, en de kleur van de foto maakten van de Pink Floyd Animals cover een kunstwerk dat nog steeds een van hun meest herkenbare ontwerpen is.

# 6 – Ummagumma

Uitgebracht op 25 oktober 1969, was de Pink Floyd album cover art voor hun LP Ummagumma een van de vroege album covers ontworpen door Hipgnosis. Een van de meest interessante covers door het gebruik van het Droste Effect. Echter, Pink Floyd album cover ontwerper Hipgnosis veranderde het concept van het Droste Effect (beeld binnen een beeld dat oneindig herhaalt) door de bandleden te herschikken binnen elk herhaald venster.

De Ummagumma cover is altijd een van de meest fascinerende covers geweest voor Pink Floyd fans omdat zo velen van ons altijd hebben gezocht naar verborgen aanwijzingen of diepere betekenis achter de objecten geplaatst in de foto’s. Waarom was dat GIGI album op de vloer geplaatst? Waarom werd de soundtrack van GIGI gekozen als het album om in het zicht te plaatsen. Deze keuzes van Floyd en Hipgnosis hebben er altijd voor gezorgd dat Pink Floyd covers een genot zijn om te bezitten en te analyseren

# 5 – More

De cover van de soundtrack van de Franse film “More” werd gekozen om in de Top 10 Pink Floyd album covers lijst opgenomen te worden omwille van het gebruik van kleur tegen de silhouetten die op de cover afgebeeld staan. Uitgebracht tijdens de zomer van 1969, zou de oranje tint van de cover een nucleaire fall-out kunnen voorstellen in de schaduwen van het Koude Oorlog tijdperk van de jaren 1960.

De blauwe tint paste mooi bij het oranje in het creëren van een spookachtig effect dat resoneerde met de ambient texturale geluiden die Pink Floyd had gemaakt voor de soundtrack. De film had echter niets te maken met de Koude Oorlog of politiek en ging grotendeels over heroïneverslaving. Toch geeft de albumhoes een gedenkwaardig en beklijvend beeld dat je niet snel vergeet.

# 4 – A Saucerful of Secrets

De diepe superimpostionele mix van verschillende items op de hoes van Pink Floyds A Saucerful of Secrets LP biedt albumpuristen een van de beste argumenten om vinylalbums te verdedigen als het medium bij uitstek voor rockmuziek. Het is onmogelijk dat een kleine hoes van een compact disc of nog erger een digitaal hoesicoon de ingewikkelde ontwerpen kan laten zien die een grote 12×12″ albumhoes aan de kijker presenteert. Triest, triest, triest.(Ja ik weet dat dat geen zin is)

A Saucerful of Secrets is niet voor niets een van de Top 10 Pink Floyd album covers.Uitgebracht op 29 juni 1968, werd het album opgenomen in de EMI studio’s genesteld aan de stoeprand van Abbey Road. De albumhoes is door de band beschreven als “representatief voor de wervelende droomachtige visioenen van verschillende veranderde staten van bewustzijn.” Men kan uren naar de covers kijken en de betekenissen achter de verschillende beelden en kleuren interpreteren. Album art gaat allemaal over interpretatie door de luisteraar. Pink Floyds albumhoes Saucerful of Secrets bood ruimschoots de gelegenheid om de verbeelding de vrije loop te laten, ongeacht de staat van bewustzijn waarin de luisteraar gevangen werd gehouden.

Pink Floyd Box Set, Pink Floyd Music, Sony Entertainment.1992 p.32

# 3 – The Division Bell

Talk about making a statement. Bam! Deze covers raken je meteen. Twee tegenover elkaar geplaatste hoofdsculpturen in een groot veld bij het aanbreken van de dag. Ik wist echt niet wat het betekende, maar kunst gaat niet altijd over interpretatie, soms neem je kunst gewoon in je op en geniet je gewoon van de pure schoonheid van de foto. De zilveren kleur en de scherpe focus van de sculpturen tegen de achtergrond van de blauwe lucht en de bruine velden, gaven de kijker een foto die het hoofd op hol bracht (geen woordspeling bedoeld). Bij herhaaldelijk kijken begon ik echter na te denken over de betekenis achter de lichten die gericht waren op de monden van beide sculpturen. En toen Bam ! wist ik het weer. De vier lichten bij de mond van beide sculpturen waren eigenlijk geplaatst om de tanden van één gezicht voor te stellen dat in de camera staart. Oké, misschien wist iedereen dat al, maar het duurde een paar jaar voor ik het zag.

Storm Thorgerson had het weer gedaan. De briljante Pink Floyd album ontwerper was gekomen met een prachtige foto van twee echte sculpturen geschoten met een echte camera tegen een echte achtergrond. Wat een normaal proces leek te zijn om fotografische kunstwerken te maken met echte organische voorwerpen, is in de moderne tijd enigszins verloren gegaan door het gebruik van digitale beelden. Om dergelijke beelden te kunnen visualiseren, creëren en fotograferen is de vaardigheid vereist van een briljant en creatief kunstenaar. Storm Thorgerson en zijn team bij Hipgnosis hebben in de loop der jaren enkele fascinerende Pink Floyd albumcovers gemaakt. De foto op de hoes van The Division Bell was een van de beste van Storm Thorgerson.

# 2 – Dark Side of the Moon

Kun je een andere albumhoes of logo bedenken dat de erfenis van Pink Floyd meer definieert dan de Dark Side of the Moon hoes? Denk eens aan alle Pink Floyd tee shirts, kalenders, posters en notebook covers die in de loop der jaren zijn gedrukt. De meerderheid van die artikelen hebben allemaal het Dark Side of the Moon logo gebruikt, meer dan welk ander Pink Floyd logo dan ook. Als ik naar de cover kijk, moet ik denken aan het oude gezegde van de blues muzikant: “less is more.” Het hoesontwerp dat Hipgnosis aan de band Pink Floyd voorstelde, toonde een eenvoudige zwarte achtergrond achter het artwork van een prisma en een spectrum van licht.

Het verhaal achter de ontwikkeling van het hoesontwerp van Dark Side of the Moon begon met het verzoek van de band om een paar veranderingen aan te brengen in het patroon van eerdere albumhoesontwerpen. Roger Waters had met Storm Thorgerson gesproken over de druk van het toeren onder het mom van ambitie. Waters vertelde over zijn gevoelens over de waanzin van ambitie en hoe de driehoek een symbool was van ambitie en denken. Richard Wright had een meer grafische en minder picturale album cover gewild dan de band op vorige albums had gebruikt. Wright benadrukte het belang om iets te hebben, “een beetje stijlvoller dan voorheen,” om Richard Wright’s eigen woorden te citeren.

De band had ongeveer zeven verschillende hoesontwerpen voor de Dark Side of the Moon albumhoes voorgelegd gekregen. Binnen een paar seconden kozen alle bandleden dezelfde prisma-hoes. De Hipgnosis groep heeft die presentatie van het Dark Side of the Moon artwork uitgeroepen tot de kortste ontwerpvergadering ooit.

De Dark Side of the Moon cover is verkozen tot nummer 1 op vele top tien Pink Floyd Album Covers lijsten. De album cover is ook geprezen als behorend tot de top tien lijsten van de beste rock and roll albums covers aller tijden. De genialiteit achter het ontwerp en de impact die de albumhoes heeft gehad op de verzadiging van het Pink Floyd logo in de populaire cultuur van de twintigste en eenentwintigste eeuw valt niet te ontkennen. Uiteindelijk was het dus heel moeilijk om niet voor de Dark Side of the Moon-albumhoes als nummer 1 op deze lijst te stemmen. Maar daar gaat het nu eenmaal om bij het maken van lijstjes.

Storm Thorgerson, Stylorouge, Pink Floyd Box Set, Pink Floyd Music, Sony Entertainment.1992

Ibid:

# 1 – Wish You Were Here

Toen het Wish You Were Here album voor het eerst werd uitgebracht, was de vinylverpakking verpakt in zwart plastic met alleen een sticker op de voorkant van de hoes. De sticker was cirkelvormig met twee mechanische armen die elkaar de hand schudden. Volgens de liner notes van de Pink Floyd box set Shine On, was de betekenis van de handdruk het definiëren van een leeg gebaar De leegte van het gebaar was een triest eerbetoon geweest aan enkele van de problemen waarmee de band Pink Floyd in het verleden te maken had gehad in de muziekbusiness.

Achter de zwarte verpakking zou de klassieke albumhoes zitten waarop twee zakenmannen staan afgebeeld die elkaar de hand schudden. De foto van een van de zakenmannen in brand was bedoeld om de kunst van het krijgen verbrand in een slechte deal vertegenwoordigen. Het leven van muzikanten draait om de resultaten van slechte deals. Ik ben er zeker van dat Pink Floyd hun deel van slechte deals heeft gehad gedurende hun carrière. Of in ieder geval gaven ze stem aan de geschiedenis van slechte deals die het lot van zoveel muzikanten hebben bepaald.

Een van de sentimenten die het verbrand zijn in een slechte deal of een relatie weerspiegelen is het gevoel alleen te staan met lege handen. De verpakking van het Pink Floyd album bevatte veel foto’s die de gevoelens van eenzaamheid, wanhoop, en het verlangen naar verloren geliefden uitdrukten. Net zo duidelijk als de titel, Wish You Were Here , drukte het artwork de intentie van de lyrische inhoud uit op een ander vlak. Maar voor jonge tienerfans waren al die artistieke interpretaties niet zo evident als de analyse voor volwassenen. Eerlijk gezegd, kreeg ik niets mee van die grafische interpretaties toen ik de plaat voor het eerst kocht als dertienjarige. Ik dacht gewoon dat het er heel cool uitzag en dat het iets buitensporigs was om aan mijn andere naïeve vrienden van de middelbare school te laten zien, die ook nog nooit van Pink Floyd hadden gehoord. Maar de diepe betekenis achter het ontwerp van de Wish You Were Here hoes presenteerde fans met de meest complexe verpakking die de band tot dan toe had gedaan.

De kern van die verpakking was de klassieke albumhoes die door Columbia Records werd gebruikt bij de promotie van het album. In de herfst van 1975 hing die hoes in de etalages van platenzaken over de hele wereld. Pagina’s in rock magazines zoals Circus, Cream, en Rolling Stone waren gekocht om grote afbeeldingen van de Pink Floyd Wish You Were Here album cover te tonen. Na het ongelooflijke succes van Dark Side of the Moon had de band zijn handen vol aan het opvolgen van een van de grootste albums aller tijden. Hoewel de meeste fans het er waarschijnlijk over eens zullen zijn dat hoe geweldig de muziek op Wish You Were Here ook was, het album toch achterbleef bij Dark Side of the Moon. Maar wat Pink Floyd Album Covers betreft, staat het, althans hier op deze lijst, gemakkelijk op nummer één.