Hoi allemaal, Als hoofd ouderling in mijn kerk , de Nederlandse gereformeerde kerk, had ik de gelegenheid om een aantal van de belangrijkste kwesties te bespreken. Je moet je realiseren dat onze kerk de Bijbel gebruikte om apartheid te rechtvaardigen. Ik kan nog steeds de argumenten om aparte ontwikkeling te rechtvaardigen met behulp van Israël als voorbeeld en we denken dat we het verlengde van Israël zelf.

Mijn punt is dit … de meeste christenen gebruiken de bijbel om onze standpunten, en in sommige gevallen kerkgemeenschappen te rechtvaardigen. De vroege kerk was net zo en argumenten zijn er in overvloed in de teksten. Als Nederlands hervormer geloven wij in drie drie beginselen van ons geloof. Gered door genade alleen, gerechtvaardigd door geloof alleen en de Bijbel alleen. Ik ben deze drie gaan beschouwen als bolwerken die mij in balans houden.
Verlost door genade alleen is voor mij geen probleem, omdat het mij wegneemt van een legalistisch geloof om te werken voor mijn redding. Dit betekent niet dat ik niet uitgedaagd word tot een leven dat in overeenstemming is met een leven dat veranderd is door die verlossing en een beter ethisch en zondeloos leven. Maar niets wat ik doe kan mij redden. Jezus liefde eist van mij vele dingen te doen in dit nieuwe leven dat Hij mij gegeven heeft. Dit brengt mij tot de tweede huurder. In overeenstemming met Johannes en Romeinen zijn mijn zonden gerechtvaardigd in Christus, omdat ik geloof en zijn verlossingsplan niet heb verworpen. En ten derde heb ik dit in de bijbel gelezen en alles wat ik voor deze verlossing nodig heb, staat in de bijbel, of het nu een historisch, letterlijk of metaforisch boek is. Niets anders. De bijbel alleen , geen ander boek of persoon.

Wanneer het aankomt op argumentatie zoals hierboven gebruik ik de bijbel niet meer als een wetboek of een boek dat mij wijsheid leert binnen specifieke contexten. Paulus had een context waarvoor hij advies gaf. Er is niemand die meer gecommitteerd is aan de genade boodschap en hij zou zich omdraaien in zijn graf als hij hoort hoe wij zijn brieven gebruiken als een nieuw wetboek. Jezus zelf riep op tot gezond verstand toen hij onderwees hoe de Torah moet worden toegepast. En als ik Torah zeg, verwijs ik niet naar Nomos, wat de Griekse vertaling is. Ik heb het over Gods weg en wil voor ons. Jezus vatte het samen in Heb God lief met heel je hart en je verstand en Heb je naaste lief. Argumenten over deze onderwerpen hebben de neiging om lelijk, liefdeloos en meestal volledig buiten de context te worden.

Dus, ga er niet van uit dat de manier waarop u en uw gemeente denken, de manier is waarop iedere christen denkt of de tekst begrijpt die voor hen ligt. Ik geloof in een God die springlevend is, die de bijbel gebruikt om ons over veel dingen te onderwijzen. Hij blijft actueel door met ons in gesprek te gaan in de context van onze eigen kennis en wij moeten leren hoe we de tekst in onze context en ons leven kunnen interpreteren. We hebben al vrouwen die voorganger zijn in onze kerk en die groot werk doen voor God. Onze seminaries hebben meer vrouwen dan mannen die theologie studeren. We staan midden in het debat over homoseksualiteit en hoewel we verdeeld zijn over de vraag of God een consensuele monogame verbintenis zou goedkeuren of niet, zijn we het erover eens dat alle zondaars welkom zijn in onze kerk en dat ze gerechtvaardigd worden door geloof alleen, gered door genade alleen, zoals de bijbel leert.

Ik kan en wil niet zeggen of wij op de goede weg zijn of niet maar ik weet op 59 jarige leeftijd dat niets zo zeker is als ik geloofde in mijn vroege twintiger jaren. dat dansen een zonde is, dat de mens het hoofd van de kerk is, dat God ons roept om ons af te scheiden van de heidenen, dat vrouwen geen les mogen geven, dat God alle homoseksuelen als verloren beschouwt omdat zij in een leven van zonde blijven.

Ik rust slechts in de zekerheid die mijn geloof mij brengt, dat ik een zondaar ben en op geen enkele wijze mijzelf kan helpen mijn redding te verdienen of indruk op God te maken met mijn beste pogingen, misschien ben ik de grootste zondaar van allen, sorry Paulus, ik geloof dat ik gered ben door genade alleen, en dat ik de opdracht heb om iedereen lief te hebben, dat ik hier ben zoals Christus om mensen te leiden naar verlossing, zie dat ik een rechtvaardig leven leef en bescherm, help de vertrapten, de gemarginaliseerden, de armen en hongerigen, de weduwe en de wees. Dit zouden de discussies van de dag moeten zijn. De kerk faalt hierin. Vandaar dat sommige christenen hun geloof verliezen. Bart Ehrman stelt dat hij agnost is geworden, niet door zijn studie van de bijbel, maar door het gebrek aan het zien van God in de lijdende wereld. Ik geef God niet de schuld, maar ons, de armen en benen van God, dat staat Hem niet toe door ons heen te leven en een echt verschil te maken in de wereld. Ik geloof wel dat ik uitverkoren ben, maar niet alleen om gered te worden, maar uitverkoren tot Gods dienst aan de wereld voor de wereld.