Melanine is een naam voor het aromatische biopolymeer en de organische halfgeleider die verantwoordelijk is voor de kleur van de menselijke ogen en huid. Dezelfde chemische stof wordt ook aangetroffen in de veren van vogels, de schubben van vissen, de vacht van dieren en de chitine van insecten. Melanine is intact aangetroffen in fossielen. Micro-organismen bevatten ook melanine.
Melanine zit in de inkt van koppotigen. Sepia is het Griekse woord voor de zwarte stof die wordt uitgestoten door sepia officinalis, de gewone inktvis. Melanine gewonnen uit die inkt is momenteel meer dan $350 per gram meer waard dan goud.
Er zijn drie melanines. Pheomelanine is rood en geel. Eumelanine is bruin en zwart. Bij planten is allomelanine ook bruin en zwart. Hoewel sommigen spreken van een “neuromelanine”, is het eigenlijk eumelanine dat een neurologische functie vervult.
Melanogenese, de naam voor het chemisch metabolisme dat melanine doet ontstaan, is niet één enkel universeel proces. Pheomelanine en eumelanine volgen een soortgelijke route tot de L-dopaquinone fase van hun vorming. In dat stadium zal toevoeging van L-cysteïne pheomelanine opleveren; afwezigheid van L-cysteïne resulteert in eumelanine.
Huidkankerpercentages en sterfgevallen door melanoom zijn het hoogst bij mensen met de minste hoeveelheid huidmelanine. Het tegenovergestelde is waar voor mensen met de hoogste hoeveelheid huidmelanine.
Zoals alle polyacetylenen, heeft melanine een hoog elektrisch geleidingsvermogen. Melanine werd voor het eerst als een halfgeleider bewezen in 1973, toen Dr. John Mcginness en Dr. Peter Proctor een melanine bi-stabiele schakelaar vervaardigden.