Niet elk onderwerp rechtvaardigt een “beide kanten” benadering. Sommige standpunten worden gewoon niet ondersteund door empirisch bewijs of zijn gebaseerd op valse informatie. En journalisten moeten oppassen dat ze die niet presenteren als legitieme debatten. Doen ze dat wel, dan creëren ze een “valse gelijkwaardigheid.”

Leerkrachten: Betrek uw leerlingen bij de discussie op KQED Learn, een veilige plek voor middelbare scholieren om controversiële onderwerpen te onderzoeken en hun stem te laten horen. Klik om deze video en het lesplan op KQED Learn te bekijken.

Wat is valse gelijkwaardigheid?

Het is wanneer je twee tegengestelde kanten van een argument tegenover elkaar zet en het laat lijken alsof ze even zwaar wegen, terwijl dat in werkelijkheid niet zo is. En het presenteren van beide standpunten als geldig is een logische denkfout, of een “valse gelijkwaardigheid.”

Waarom komen valse gelijkheden voor in de journalistiek?

Bij nieuws moeten journalisten vaak snel beslissingen nemen, zonder veel tijd voor fact-checking. Propagandisten – mensen die de media willen gebruiken om een bepaalde zaak of overtuiging te verspreiden – maken vaak gebruik van de chaos van het laatste nieuws om geruchten en samenzweringstheorieën te verspreiden. Ze maken vaak valse social media-accounts aan, en gebruiken dan andere valse accounts om commentaar te geven en een bericht leuk te vinden. Zelfs getrainde journalisten kunnen in valse berichten trappen wanneer deze op grote schaal worden gedeeld door echt lijkende accounts op plaatsen als Twitter of Facebook. Valse gelijkwaardigheid komt ook voor wanneer nieuwszenders twee tegengestelde “kanten” van een kwestie uitnodigen om met elkaar in debat te gaan, maar de ene kant niet steunt op solide bewijs om zijn argument te onderbouwen. Beide kanten krijgen evenveel zendtijd en evenveel gewicht — waardoor een valse indruk van gelijkwaardigheid ontstaat. Het valse argument zal zich vaak via de sociale media verspreiden voordat het kan worden ontkracht.