Lang bekend om hun coole cirkelvormige kalenders en hun praktijk van mensenoffers, waren Azteken ook wiskunde-whizzen.

De Azteken gebruikten hand-, hart- en pijlsymbolen om fractionele afstanden weer te geven bij het berekenen van landoppervlakten, zo hebben wetenschappers ontdekt. De onderzoekers verdiepten zich in Azteekse landbouwhandschriften om te begrijpen hoe de inheemse bevolking tot oppervlakteberekeningen kwam. De term Azteeks verwijst naar bepaalde etnische groepen die sociaal en politiek dominant waren in Centraal-Mexico in de jaren 1300 tot het begin van de jaren 1500.

Geograaf Barbara Williams van de Universiteit van Wisconsin, Rock County, en wiskundige Maria del Carmen Jorge y Jorge van de Universidad Nacional Autónoma de México analyseerden twee documenten die de agrarische eigendommen beschrijven van huishoudens in de stadstaat Tepetlaoztoc van ongeveer 1540 tot 1544.

“Dit zijn de enige prehispanic documenten die perimeter- en oppervlaktegegevens bevatten, voor zover ik weet,” zei del Carmen Jorge y Jorge. “De meeste documenten uit deze tijd zijn verloren gegaan.”

De onderzoekers probeerden de oppervlakteberekeningen te reproduceren en hadden aanvankelijk problemen. Toen ze zich realiseerden dat de pijl-, hand- en harttekeningen grondafstanden voorstelden, waren ze uiteindelijk in staat om tot dezelfde berekeningen te komen als de Azteken.

“Het systeem dat ze gebruiken om de gebieden vast te leggen is raadselachtig,” vertelde del Carmen Jorge y Jorge aan LiveScience. “

Elk symbool stond voor een afstand die kleiner was dan de standaard afstandseenheid, een landstaaf genoemd.

“Deze pijl, hart, en handen waren vergelijkbaar met wat we nu fracties zouden noemen,” zei del Carmen Jorge y Jorge. “Wij noemen ze maateenheden kleiner dan de lengte-eenheid. Stel je voor dat je inches hebt. Een inch is niet gewoon een deel van een voet, maar een meeteenheid op zich. Denk aan deze hart, hand, en pijl als individuele eenheden.”

De wetenschappers beschrijven hun bevindingen in de uitgave van 4 april van het tijdschrift Science. Het onderzoek werd gesteund door het Departamento de Matemáticas y Mecánica van het Instituto de Investigaciones en Matemáticas Aplicadas y en Sistemas-UNAM.

De Azteken hadden hun eigen vorm van rekenkunde. Zij gebruikten een basis-20 getallenstelsel, en duidden enen aan met lijnen en 20-en met punten. Bijvoorbeeld, 23 zou worden gesymboliseerd door één punt en drie lijnen.

De landbezit documenten werden oorspronkelijk geschreven voor belastingdoeleinden, denken de onderzoekers. De hoeveelheid geld die de inheemse bevolking aan de Spaanse veroveraars moest betalen, werd hoogstwaarschijnlijk bepaald door hoeveel bezit zij hadden.

“De Spaanse veroveraar die de leiding had over de stad, vroeg veel eerbetoon,” zei del Carmen Jorge y Jorge. “De Indianen wilden voor de Spaanse rechtbank bewijzen dat ze niet in staat waren om de eer te betalen die de Spanjaarden vroegen.”

Het soort wiskunde dat de Azteken gebruikten om landbezit te berekenen lijkt overeen te komen met hun kalenderwiskunde, die meer bekend is, zei Williams.

“Dit past heel mooi bij de wiskunde waar we meer bekend mee zijn, namelijk de wiskunde van de calendrie,” zei Williams. “Ze coördineerden de zonnekalender met de maankalender met Venus cycli. Ze deden het proportioneel, de ene cyclus met de andere.”

Het vermogen om berekeningen te maken met behulp van verhoudingen was tegen die tijd wijdverbreid in culturen.

“De Maya’s hadden dit ook,” zei Williams. “We zien het ook in het tellen van mensen en voorwerpen. Dit past allemaal heel mooi.”

• Top 10 Oude Hoofdsteden
• The Artifact Wars: Naties strijden om stukjes geschiedenis
• Math Idol: Kiezers kiezen grootste vergelijkingen