Vrienden uit onze kindertijd of adolescentie zijn speciaal, hoeveel tijd er ook is verstreken tussen bezoeken. Deze onweerstaanbare banden zijn het resultaat van gedeelde wortels tijdens de vormingsjaren. Onze jeugdvrienden en tienerliefdes beleefden met ons alle prachtige, vreselijke, saaie en gênante momenten die ons hielpen te maken tot wie we nu zijn.
Toch kunnen ouders, wanneer kinderen jong zijn, deze relaties als onbelangrijk beschouwen. Als het gezin moet verhuizen naar een nieuwe gemeenschap en de goede vrienden van de kinderen moeten worden achtergelaten, so what? Ze zullen nieuwe vrienden maken, verzekeren de ouders hen. Maar is een vriend net zo inwisselbaar als speelgoed, of zit er meer achter vriendschap? Waarom zijn we zo opgetogen als we op volwassen leeftijd lang verloren vrienden herontdekken, als ze, zoals sommige ouders geloven, zo overbodig voor ons waren als kinderen?
Even meer, gekleineerd door veel ouders, is de liefde van een tiener (of pre-tiener) voor een vriendje of vriendinnetje. Volwassenen verwijzen naar deze relaties met vernederende taal, noemen ze “gewoon puppy liefde,” en deze romantische banden worden niet serieus genomen. Ouders twijfelen aan het vermogen van tieners om te weten wat liefde is, maar toch accepteren zij de uitspraken van hun tieners, “Ik hou van jullie, mam en pap,” met volle waardering en op nominale waarde. Als volwassenen accepteren dat tieners echt van ouders kunnen houden, zouden zij dan ook niet moeten accepteren dat tienerromances “echte” liefde zijn?
Recreatieve afspraakjes zijn betrekkelijk nieuw. Jaren geleden trouwden tieners hun eerste liefje direct na de middelbare school. Deze mannen en vrouwen van de Tweede Wereldoorlog generatie trouwden op jongere leeftijd dan hun Baby Boomer kinderen of hun Generatie X of Millennial kleinkinderen. Maar het onderwijs is verlengd, en mensen trouwen later.
De leeftijd van de puberteit, echter, is gedaald. Wat ook de redenen hiervoor zijn, het bereiken van de puberteit beïnvloedt de leeftijd van de eerste liefde en de eerste seksuele ervaring. Het is nu zeldzaam om te trouwen met een eerste liefde. De tieners van vandaag daten niet om een partner te kiezen, maar voor hun plezier. De eerste liefdeservaring is echter niet minder krachtig dan in de jaren veertig. Volwassenen die de kracht van de band – of de impact van het verlies van een eerste liefde – onderschatten, zijn misschien vergeten wat een klap het was toen ze hun eigen eerste liefde verloren. Ze kunnen zelfs proberen tieners te troosten met luchtige lessen: een verrassend aantal mannen en vrouwen schreef me om zich bitter te beklagen over ouders die jaren geleden grapten: “Maak je geen zorgen! Vriendjes/vriendinnetjes zijn net bussen… elke 10 minuten komt er een nieuwe!” Dit was niet nuttig, en het was niet grappig. Het verlies van een eerste liefde kan voor sommige tieners zo verpletterend zijn dat ze zelfmoordneigingen krijgen.
De pijn van de breuk zal met de tijd verdwijnen, maar de liefde kan tientallen jaren begraven en sluimerend blijven. Hoewel de meeste mannen en vrouwen bevredigende partners vinden na het verbreken van de eerste liefde, zijn er volwassenen die hun huwelijksjaren doorbrengen met het besef dat “er iets ontbreekt”. Zij blijven denken aan hun verloren eerste liefdes. Misschien als ze met hun eerste liefdes waren getrouwd toen ze jonger waren, zeggen ze me, hadden ze duurzame en bevredigende huwelijken kunnen sluiten, maar ze zullen het nooit weten. Deze romances werden onderbroken – vaak door de bemoeienis van hun ouders.
In mijn recente enquête onder 1.600 mensen (die nog nooit een hereniging met een verloren liefde hadden geprobeerd), in de leeftijd van 18 tot 92 jaar, zei 56% van de deelnemers dat ze niet terug zouden willen naar hun eerste liefdes, 19% wist het niet zeker – maar 25% zei dat ze het wel zouden doen!
Zelfs de volwassenen die geen huidige belangstelling voor hun eerste liefdes hadden, met inbegrip van degenen die alleen bittere herinneringen hadden, onthulden dat deze vroege romances hun leven lang hun houding over de liefde beïnvloedden, en zelfs over zichzelf.
Hoe langer ik verloren liefdes en reünies van verloren liefdes bestudeer, hoe duidelijker het me wordt hoe belangrijk jonge liefde werkelijk is. De eerste liefde, de jonge liefde, is inderdaad echte liefde. Deze intense liefde komt niet elke 10 minuten langs. Voor sommige mensen, komt het misschien maar een keer in hun leven.