Te weinig vitamine C in de bloedstroom blijkt samen te hangen met meer lichaamsvet en tailleomvang. Voedingsonderzoekers van de Arizona State University melden dat de hoeveelheid vitamine C in de bloedstroom rechtstreeks verband houdt met vetoxidatie – het vermogen van het lichaam om vet als brandstofbron te gebruiken – zowel tijdens lichaamsbeweging als in rust.
Bonnie Beezhold, een afgestudeerde student in het laboratorium van Dr. Carol Johnston, presenteerde de meest recente studie, over het effect van vitamine C-depletie tijdens een kortetermijndieet, op 3 april tijdens Experimental Biology 2006 in San Francisco. De presentatie maakte deel uit van het wetenschappelijke programma van de American Society for Nutrition, Inc. (ASN).
Voordat ze begonnen met een gecontroleerd vetarm dieet van vier weken, werden 20 zwaarlijvige mannen en vrouwen op geslacht en lichaamsgewicht gerandomiseerd in ofwel een Vitamine C-groep, die dagelijks een 500 mg vitamine C-capsule nam, ofwel een controlegroep, die een capsule nam die er identiek uitzag als de vitamine, met een placebo. Noch de deelnemers, noch de onderzoekers wisten wie welke capsule kreeg, totdat het onderzoek was afgelopen. Alle deelnemers volgden een vetarm dieet dat de onderzoekers individueel aanpasten om langzaam gewichtsverlies te bevorderen (ongeveer twee pond per week). Het dieet bevatte 67 procent van de USRDA (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid) voor vitamine C (40 mg/d).
Aan het begin van de klinische studie hadden de deelnemers met de laagste concentraties vitamine C in hun bloed de hoogste lichaamsvetmassa en hadden ze de neiging om vet niet goed te oxideren in vergelijking met hun minder zwaarlijvige tegenhangers. Naarmate de deelnemers het vier weken durende dieet volgden, waarbij een constante hoeveelheid vitamine C werd geconsumeerd, steeg de vitamine C-concentratie in het bloed van de deelnemers die vitamines innamen met 30 procent en daalde deze met 27 procent in de controlegroep, waarvan de enige vitamine C-inname bestond uit de 67 procent van de USRDA die in het voedsel zat. Naarmate de vitamine C-bloedconcentraties daalden, daalde ook het vermogen van de deelnemers om vet te oxideren (een vermindering van 11 procent).
Het sterk gecontroleerde dieet werkte voor alle deelnemers. Hoewel de lichaamsvetmassa iets meer afnam in de vitamine C-groep, wat de statistische significantie benaderde maar niet bereikte, verloren beide groepen gemiddeld negen pond, wat aangeeft dat vitamine C-depletie geen invloed leek te hebben op het vermogen om op korte termijn gewicht te verliezen. Maar omdat de studie vroege bevindingen in Dr. Johnston’s laboratorium van een afname in vetoxidatie ondersteunde, bestuderen de onderzoekers nu of de impact van vitamine C-status geassocieerd is met een geleidelijke toename in lichaamsvet bij niet-diëtende individuen.
Het is belangrijk om de impact van vitamine C-tekort te begrijpen, zegt Dr. Johnston, omdat het ongeveer 15 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten treft, vergeleken met slechts 3-5 procent 25 jaar geleden. Ze gelooft dat de toegenomen verwerking van de voedselvoorziening een deel van het probleem is, omdat vitamine C in voedingsmiddelen wordt vernietigd door blootstelling aan licht, zuurstof en / of warmte.
Hoe beïnvloedt vitamine C de vetoxidatie en daarmee het risico op gewichtstoename en zwaarlijvigheid? Vitamine C is een essentiële cofactor voor de biosynthese van een klein eiwitachtig molecuul dat bekend staat als carnitine. Carnitine zorgt voor de verplaatsing van vetmoleculen naar de plaats van de faxoxidatie in weefselcellen. Wanneer cellen geen toegang hebben tot vetmoleculen, ontstaat een gevoel van vermoeidheid omdat het energiemetabolisme wordt beïnvloed. Bovendien heeft vet de neiging zich in weefsels op te hopen wanneer de carnitineconcentraties verlaagd zijn.
Dit onderzoek werd ondersteund door een subsidie van het General Mills, Bell Institute of Health and Nutrition.