Vuurmieren steken

Hoe een vuurmier steekt

In slechts één vuurmierennest leven duizenden vuurmieren. Als een nest wordt verstoord, komen honderden mieren onmiddellijk naar buiten, klimmen op de verstoorder, inclusief mensen, en steken. Er is enige discussie over wat de mieren ertoe brengt om tegelijkertijd te steken in plaats van afzonderlijk. Over het algemeen duurt het 10 tot 20 seconden nadat ze op het slachtoffer zijn geklommen voordat het steken begint

Vuurmier steekt angel in menselijke huid.

Een enkele werkmier kan meerdere malen bijten en steken. De werkster hecht zich aan de huid met haar kauwende monddelen (onderkaken) die aan de huid trekken, deze dichtknijpen en iets optillen. Dit veroorzaakt een prikkende sensatie. Dan buigt de mier zijn rug, verdubbelt onder zijn achterlijf, en duwt de angel in de huid. Na het toebrengen van de eerste steek, kan de mier de angel verwijderen en, draaiend of draaiend met de kop, nog een aantal keren steken, waarbij een cirkelvormig patroon van steekplaatsen wordt achtergelaten.

Puisten op de hand van een zuigeling, gevormd door mierensteken. Foto door Kelly Palmer.

Veel mieren kunnen een persoon tegelijk steken. Omdat grote aantallen werkmieren samen in een nest zitten, gaat het meestal om meerdere steken. Als iemand een mierenhoop verstoort door erin te stappen, kunnen honderden mieren snel (1,6 cm per seconde) langs het been van de persoon omhoog kruipen. Binnen enkele seconden beginnen ze bijna gelijktijdig te steken. Meerdere steken kunnen leiden tot ernstige medische reacties, zelfs bij mensen met een normaal immuunsysteem. Zuigelingen, mensen met neurologische problemen, bejaarden en anderszins immobiele of onbewuste personen lopen een groter risico op meervoudige steken. Zulke mensen moeten niet alleen gelaten worden in gebieden waar vuurmieren voorkomen. Zie Brandmierensteken kunnen ernstig zijn.

De angel, gifklier en gif

Stinger – De angel van werkmieren is een aangepaste structuur voor het leggen van eieren, een ovipositor genaamd. Werkmieren zijn steriele vrouwtjes die geen eitjes kunnen produceren, dus hun legboor is een stinger. Mannelijke mieren, wespen en bijen bezitten geen angel.

Gifklier – Een gifklier die gif bevat, is aan de angel bevestigd. Koningin en gevleugelde voortplantingsmieren (ongepaarde koningin) hebben ook een gifklier. Zij gebruiken hun ovipositor echter niet als angel, zoals werkmieren.

Gif – Het gif van geïmporteerde vuurmieren wordt geproduceerd in de gifklier. Het bevat twee hoofdbestanddelen: alkaloïden en proteïnen. De olieachtige alifatische alkaloïden (d.w.z. de piperidine alkaloïde, Solenopsin A) zijn giftig voor de cellen. Piperidine is verwant aan piperine, het belangrijkste chemische bestanddeel van zwarte peper.

Het piperidine toxine doodt de cellen op de plaats van injectie en veroorzaakt een brandend gevoel. Hierdoor hopen de verdedigende witte bloedcellen van het lichaam zich op de injectieplaats op, waardoor een witte pustel wordt gevormd. Als de huid door krabben wordt beschadigd, kunnen bacteriën binnendringen, die een infectie veroorzaken.

Het gif bevat ook een eiwit (minder dan 1 procent) dat weinig of geen effect heeft op de meeste mensen. Voor diegenen die gevoelig zijn voor deze eiwitten, kan een steek echter leiden tot een ernstige allergische reactie, anafylaxie genaamd, waarbij de meest ernstige vorm anafylactische shock is. Onbehandeld kan een anafylactische shock binnen enkele minuten tot de dood leiden.

Reacties op mierensteken

Mensen verschillen sterk in hun gevoeligheid voor mierensteken, waarbij sommigen beweren resistent te zijn tegen het gif. Anderen zijn overgevoelig voor gif of hebben andere medische aandoeningen (bv. hartkwalen, diabetes) die kunnen leiden tot ernstige medische problemen of zelfs de dood als gevolg van een enkele steek. Er kan ook een secundaire bacteriële infectie optreden, waarvoor soms langdurige medische verzorging nodig is. Hoewel de meeste mensen veel steken kunnen verdragen, komen ernstige allergische reacties (anafylaxie) voor bij minder dan 1 procent van de mensen die door vuurmieren zijn gestoken.

Gelokaliseerde huidreactie op gif. De plaats van de steek doet een paar minuten pijn en wordt dan rood; daarna zwelt het binnen 20 minuten op tot een bult of zwerm. Het intense branderige gevoel dat optreedt wanneer het gif wordt ingespoten, verklaart de populaire naam “vuurmier.”

Vuurmierensteekpuisten gevormd op de zijkant van de hand van de man. Foto door Bart Drees.

Binnen enkele uren tot een dag na de steek ontwikkelen de meeste mensen witte, met vloeistof gevulde puisten. Er zijn geen andere mieren bekend die dit soort reacties veroorzaken. De puisten blijven enkele dagen aanwezig en kunnen geïnfecteerd raken en medische verzorging vereisen. Bij de meeste mensen drogen de puisten na enkele weken op, maar bij sommige mensen kunnen de puisten leiden tot een bruin litteken dat vele maanden kan blijven bestaan of permanent kan worden. Hoewel steken meestal niet levensbedreigend zijn, kunnen ze gemakkelijk worden geïnfecteerd als de huid is gebroken.

Volledige lichaamsreacties. De symptomen van anafylaxie kunnen duizeligheid, misselijkheid, zweten, lage bloeddruk, hoofdpijn en kortademigheid zijn. Als ook maar één van deze symptomen optreedt, heeft de persoon onmiddellijk medische hulp nodig. Anafylactische shock kan tot de dood leiden. Mensen die symptomen vertonen die met een anafylactische shock in verband kunnen worden gebracht, moeten advies vragen aan een allergoloog voordat zij gebieden betreden waarvan bekend is dat er mieren zijn. Andere syndromen die zijn toegeschreven aan mierensteken zijn neuropathie, toevallen, cerebrovasculaire incidenten, en nefrotisch syndroom.

Bron: Fire Ant Project Fact Sheet, Medical Problems and Treatment Considerations for Red Imported Fire Ant Stings

Treating Fire Ant Stings

Verwijder de stekende mieren. Omdat werkmieren hun kaken (onderkaken) gebruiken om een hefboomeffect te krijgen om te steken, zitten ze stevig vast aan de huid of kleding. Door alleen maar in het water te springen of water over de mieren uit een kraan te laten lopen, verwijder je ze niet. De beste methode is ze er met de hand of met een doek stevig af te wrijven.

Voor kleine prikincidenten. De enige symptomen zijn pijn en de ontwikkeling van puisten. Steken kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare producten die de pijn verlichten en infectie voorkomen. Raadpleeg voor meer informatie uw apotheker of arts.

Bij ernstige prikincidenten. Als een steek ernstige pijn op de borst, misselijkheid, hevig zweten, ademnood, ernstige zwelling of onduidelijke spraak veroorzaakt, moet de persoon onmiddellijk naar een spoedeisende medische post worden gebracht.

Vermijden van steken door vuurmieren

De beste manier om medische noodgevallen in verband met vuurmieren te voorkomen, is te voorkomen dat u gestoken wordt. Leer bedreigende situaties te herkennen.

  • Zoek naar vuurmierhopen en zorg dat u er niet op of bij gaat staan.
  • Leer kinderen over het gevaar van vuurmieren.
  • Waarschuw bezoekers van uw landschap dat er vuurmierhopen aanwezig zijn.
  • Draag beschermende kleding tijdens buitenactiviteiten die in de buurt van vuurmiernesten kunnen plaatsvinden. Draag laarzen of stop broekspijpen in sokken.
  • Bestrijd mieren waar ze voorkomen op plaatsen die veel door mensen en huisdieren worden gebruikt.
  • Gebruik insectenwerende middelen op kleding of schoeisel. Deze behandelingen kunnen foeragerende mieren tijdelijk ontmoedigen.
  • Gebruik een snelle verdedigingsreactie. Werksters van geïmporteerde vuurmieren verdedigen hun nesten agressief tegen indringers. Wanneer vuurmierenhopen worden verstoord, haasten werkmieren zich snel naar de oppervlakte en klimmen op verticale voorwerpen zoals grassprieten, stokken, of poten van mensen of dieren die op of in de buurt van het nest staan. Om te voorkomen dat u gestoken wordt, verwijdert u de mieren zo snel mogelijk.
  • Verstoor mierennesten niet. Hoewel grote, zichtbare mierenhopen gemakkelijk te vermijden zijn, kan er onbedoeld op kleinere hopen of nesten met weinig bewerkte grond worden getrapt. Kolonies kunnen ook ontstaan onder trottoirs, asfalt, stenen, hout, of puin op de grond. Bovendien kan het betreden van een terp onvermijdelijk zijn in sommige gebieden met meer dan 200 terpen per hectare, zoals in gebieden waar de meervoudige koningin (polygyne) vorm van de vuurmier voorkomt. In droge perioden migreren kolonies vaak van de ene plek naar de andere op het grondoppervlak of in spleten. Mieren in migrerende kolonies zijn zeer defensief en moeten worden vermeden. Ook kunnen kolonies tijdens overstromingen in clusters drijven en een bedreiging vormen voor alles wat ze tegenkomen.
  • Let op foeragerende mieren (mieren op zoek naar voedsel). Mensen die in landschapsbedden of moestuinen wieden of door hoge vegetatie lopen, kunnen foeragerende werkmieren tegenkomen. Deze mieren steken graag, vooral als ze onder doeken of in huidplooien vastzitten. In mierenheuvels bevinden zich ondergrondse tunnels die door werkmieren worden gemaakt en die leiden naar openingen waar foeragerende mieren tevoorschijn komen. Wanneer zij de benodigde hulpbronnen ontdekken, rekruteren de voedselmieren andere werkmieren naar die plaatsen. Zo worden randen van waterplassen, vuilnisbakken en plaatsen met gemorst voedsel of suikerhoudende dranken plaatsen waar grote aantallen werkmieren samenkomen.
  • Soms dringen vuurmieren binnenshuis binnen. Werksters van vuurmieren kunnen gemakkelijk binnendringen in gebouwen via kleine kieren en spleten en foerageren in en rond wasgoed, kommen voor huisdieren, of andere plaatsen waar ze voedsel en water kunnen vinden. Soms trekken hele kolonies de gebouwen in en nestelen zich in holtes in muren of op andere plaatsen. Dit gebeurt vooral wanneer de omstandigheden buiten erg warm en droog worden of wanneer er overstromingen plaatsvinden in het onmiddellijke landschap. Het is bekend dat vuurmieren zich in bedden van kinderen of onbeweeglijke mensen nestelen. Een aantal ernstige meervoudige steekincidenten hebben zich binnenshuis voorgedaan in Texas (Drees 1995) en elders (deShazo et al. 1999).

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.