Er zijn straatparades in elke stad van het land, grootschalige vuurwerkevenementen en het traditionele concert voor het Capitool in Washington. Huizen zijn versierd met de vlag van de 13 rode en witte lijnen, voor de oorspronkelijke Dertien Koloniën van het grondgebied, en de 50 sterren, een voor elke staat van de Unie.

Grote tuinfeesten worden gehouden, met barbecue en bier, en velen nemen deel aan de klassieke hotdogwedstrijd in New York. Bovendien promoten winkels hun grote Independence Day kortingen om alles tegen ongelooflijke prijzen te kunnen kopen.

Op deze dag tonen miljoenen Amerikanen hun patriottisme; het is de meest trotse dag op de nationale kalender, de verjaardag van de natie. Maar waarom is 4 juli – de vierde juli – Amerika’s Onafhankelijkheidsdag?

Waarom 4 juli de grote feestdag is

De datum herdenkt 4 juli 1776, de dag dat 56 afgevaardigden van de Engelse koloniën in de Verenigde Staten in Philadelphia de Onafhankelijkheidsverklaring ondertekenden, met het zegel van grote mannen van dat toekomstige vaderland als Thomas Jefferson (een groot schrijver en later president), Benjamin Franklin, John Adams en Roger Sherman. Maar deze onvergetelijke dag heeft natuurlijk een verleden en een geschiedenis.

De eerste inwoners die vanuit Groot-Brittannië naar Noord-Amerika kwamen, vestigden zich in 1607 in het fort Jamestown in Virginia, en tegen het midden van de 18e eeuw waren er 13 Engelse nederzettingen verspreid over de hele Oostkust tussen New England en Florida.

Deze dertien koloniën, die later de oorsprong van een nieuwe natie zouden worden, lagen van noord naar zuid: Massachusetts, New Hampshire, Rhode Island, Connecticut, New York, Pennsylvania, New Jersey, Delaware, Maryland, Virginia, North Carolina, South Carolina en Georgia.

Hoewel de Britse regering de economische zaken van de koloniën ten behoeve van haar bestuurde, hadden zij allen een zekere autonomie: lokale overheden, eigen wetten en organisatie van hun interne aangelegenheden. Ze waren ook verenigd door hun afkomst en hun morele en religieuze voorschriften (meestal protestants).

Na verloop van tijd begonnen de kolonisten een gevoel van collectieve identiteit te delen. En in 1763 gaf één gebeurtenis de aanzet tot de strijd voor burger- en individuele rechten, en de oorsprong van de onafhankelijkheidsrevolutie: de buitensporige verhoging van belastingen en douanerechten door de centrale regering in Londen.

Ondanks de overwinning na de Zevenjarige Oorlog die Frankrijk had verdreven van zijn kolonialistische aspiraties in Noord-Amerika, verkeerde Engeland in een ernstige financiële crisis en kampte het met een schuld van 132 miljoen pond. Er werd toen besloten dat de economische kosten van de troepen en de plaatselijke gevechten door de Dertien Koloniën moesten worden gedragen. Zij moesten meer middelen inbrengen.

The Road to Freedom

De opeenvolgende maatregelen die werden opgelegd door de regering van koning George III van Engeland waren niet welkom bij de kolonisten die oppositiegroepen en discussiebijeenkomsten begonnen te organiseren om de volgende stappen te plannen.

De situatie werd nog verergerd toen Engeland een staand leger naar Noord-Amerika stuurde om het hoofd te bieden aan mogelijke aanvallen van andere mogendheden of Indianen, maar ook om de binnenlandse smokkelhandel onder controle te houden. Het onderhoud van deze troepen bracht nieuwe uitgaven met zich mee die nieuwe inkomsten vereisten, en de Kroon legde hoge belastingen op de invoer van thee op, een besluit dat het onbehagen van de “Amerikanen” nog vergrootte.

In september 1774 kwamen vertegenwoordigers van de Dertien Koloniën in het geheim bijeen op het Eerste Continentale Congres in Philadelphia, Pennsylvania. George Washington, John en Samuel Adams en andere patriotten namen eraan deel, en de motie was om een reeks rechten te eisen: op leven, op vrijheid, op eigendom. Naast het uiten van hun ongenoegen over de betaling van belastingen, het aansporen van de koloniën om de aankoop van Britse goederen te boycotten.

De Verklaring van Onafhankelijkheid

De situatie was al onhoudbaar. En het jaar daarop kwamen vertegenwoordigers van de Dertien Koloniën bijeen op het Tweede Continentale Congres, ook in Philadelphia, waar een groep van wat nu worden beschouwd als de grondleggers van de Verenigde Staten de Onafhankelijkheidsverklaring opstelden.

Thomas Jefferson, een van de meest vermaarde intellectuelen van die tijd en later president, werd belast met het schrijven van het ontwerp, dat later werd herzien door patriotten als Benjamin Franklin en John Adams en Roger Sherman. Zij verklaarden dat zij een nieuwe natie zouden vormen, vrij en onafhankelijk van Groot-Brittannië, die zij de “Verenigde Staten van Amerika” zouden noemen.

Op 2 juli 1776 werd het document unaniem goedgekeurd door alle 56 leden van het Congres. En twee dagen later, op 4 juli, werd het door alle aanwezigen ondertekend.

In een van de openingsalinea’s van de wet staat: “Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: Dat alle mensen gelijk zijn geschapen; dat zij door hun Schepper begiftigd zijn met bepaalde onvervreemdbare rechten; dat daartoe behoren leven, vrijheid en het nastreven van geluk; dat ter waarborging van deze rechten onder de mensen regeringen zijn ingesteld, die hun wettige machten ontlenen aan de instemming van de geregeerden; Dat wanneer enige regeringsvorm destructief wordt voor deze beginselen, het volk het recht heeft deze te hervormen of af te schaffen, en een nieuwe regering in te stellen die op deze beginselen is gebaseerd, en hun bevoegdheden te organiseren in een vorm die zij het meest geschikt achten om hun veiligheid en geluk te verzekeren.

De Onafhankelijkheidsoorlog duurde nog zeven jaar, met massale gevechten tussen de Britse troepen en het leger van de kolonisten, met generaal George Washington aan het roer, die jaren later de eerste Amerikaanse president zou worden.

Het einde van het conflict kwam op 3 september 1783 met de ondertekening van het Vredesverdrag, in Parijs, tussen Groot-Brittannië en de Verenigde Staten van Amerika. Op die dag werden de grenzen van de nieuwe natie vastgesteld, werden belangrijke punten voor het staken van de vijandelijkheden overeengekomen en erkende Engeland officieel de onafhankelijkheid van zijn 13 voormalige Noord-Amerikaanse koloniën.

Na de ratificatie van de grondwet van de Verenigde Staten, die op 4 maart 1789 van kracht werd, begon op 30 april George Washington uit Virginia aan de eerste van zijn twee ambtstermijnen.

In 1797 werd hij voor één termijn opgevolgd door Jhon Adams uit Massachusetts. Hij zou worden opgevolgd door Thomas Jefferson uit Virginia voor nog eens twee termijnen. Alle vaders van het land. En sindsdien heeft de Amerikaanse democratie zich in de afgelopen 231 jaar zonder één enkele staatsgreep of institutionele onderbreking ontwikkeld.