De economen James Andreoni van de Universiteit van Californië, San Diego, en Lise Vesterlund van de Universiteit van Pittsburgh melden in dit verband dat, terwijl veel vrouwen er de voorkeur aan geven gelijkelijk te delen, “mannen meer geneigd zijn ofwel volmaakt egoïstisch ofwel volmaakt onbaatzuchtig te zijn”. Het kan zijn dat betekenisvol contact met vrouwen een van de krachten is die mannen doen neigen naar grotere onbaatzuchtigheid.
Het opwarmend effect van vrouwen op mannen heeft belangrijke implicaties voor onderwijs en werk. In scholen moeten we goed nadenken over hoe we kinderen in groepen indelen. In 1971, in de nasleep van de Texaanse school desegregatie, Elliot Aronson, een psycholoog aan de Universiteit van Californië, Santa Cruz, gevalideerd een eenvoudige maar krachtige aanpak voor het verminderen van stereotypen en vooroordelen.
Hun kernidee was dat leerlingen zouden leren elkaar te respecteren en om elkaar te geven als ze op elkaar moesten vertrouwen wanneer ze in kleine groepen samenwerkten aan gemeenschappelijke doelen. Professor Aronson maakte elke student verantwoordelijk voor het onderwijzen van de groep over een ander onderwerp dat zou worden behandeld op een komende test. Het was als werken aan een legpuzzel: de groep had stukjes informatie van elk lid nodig om het algemene begrip samen te stellen dat op de test zou worden gemeten. Na het experiment namen de stereotypen en vooroordelen af – de leerlingen stonden significant minder vijandig tegenover elkaar – en de minderheidsleerlingen haalden betere cijfers.
Wat zou er gebeuren als elk klaslokaal de legpuzzelstructuur zou volgen, met studiegroepen van gemengd geslacht die jongens de kans geven om van meisjes te leren? Naast het vergaren van kennis, zouden ze misschien ook iets leren over lesgeven, helpen en zorgen voor anderen. Als sommige van die jongens opgroeien tot rijke mannen, lijken ze misschien minder op Scrooge en meer op meneer Gates – of worden ze in ieder geval minder snel je rijke buurman die weigert zijn deel van het snoeien van de heg te betalen. Of je (niet zo) oudoom die altijd eerste klas vliegt maar je kinderen goedkope verjaardagscadeautjes stuurt.
Op het werk hebben we dringend behoefte aan meer vrouwen in leidinggevende functies. We weten al uit uitgebreid onderzoek dat bedrijven beter af zijn als ze meer vrouwen in topmanagementfuncties hebben, vooral als het om innovatie gaat. De professoren Dezso en Ross hebben onlangs aangetoond dat wanneer bedrijven tussen 1992 en 2006 vrouwen in hun topmanagementteams opnamen, zij gemiddeld 1 procent meer economische waarde genereerden, wat meestal neerkwam op meer dan 40 miljoen dollar.
We erkennen de directe voordelen die vrouwen als leiders meebrengen, waaronder vaak uiteenlopende perspectieven, samenwerkingsstijlen, toewijding aan mentorschap en een scherp begrip voor vrouwelijke werknemers en klanten. Maar we hebben de gunstige effecten die vrouwen hebben op de mannen om hen heen grotendeels over het hoofd gezien. Is het mogelijk dat wanneer vrouwen deel gaan uitmaken van topmanagementteams, zij mannelijke collega’s stimuleren om werknemers royaler te behandelen en kennis vrijer te delen? Toename van motivatie, samenwerking en innovatie in bedrijven kan niet alleen worden gevoed door de directe acties van vrouwelijke leiders, maar ook door hun invloed op mannelijke leiders.
Het wordt vaak gezegd dat achter elke grote man een grote vrouw staat. In het licht van de diepgaande invloed die vrouwen kunnen hebben op de vrijgevigheid van mannen, is het misschien juister om te zeggen dat voor elke grote man een grote vrouw loopt. Als we verstandig zijn, volgen we haar voorbeeld.