Vraag: “Wat is Christelijke opwekking?”
Antwoord: Opwekking verwijst naar een geestelijk ontwaken uit een staat van sluimering of stagnatie in het leven van een gelovige. Het omvat de opwekking van een liefde voor God, een waardering van Gods heiligheid, een passie voor Zijn Woord en Zijn kerk, een overtuigend bewustzijn van persoonlijke en collectieve zonde, een geest van nederigheid, en een verlangen naar bekering en groei in gerechtigheid. Opwekking verkwikt en verdiept soms het geloof van een gelovige, door zijn of haar ogen te openen voor de waarheid op een frisse, nieuwe manier. Het houdt over het algemeen de connotatie in van een nieuwe start met een schone lei, die een nieuw begin markeert van een leven geleefd in gehoorzaamheid aan God. Opwekking doorbreekt de bekoring en de macht van de wereld, die de ogen van de mensen verblindt, en brengt zowel de wil als de kracht voort om in de wereld te leven, maar niet van de wereld.
In de Verenigde Staten veroorzaakte de eerste opwekking, ook wel de Eerste Grote Ontwaking genoemd, een opleving van toewijding onder protestanten in de jaren 1730 en 1740, die een blijvend stempel drukte op de Amerikaanse godsdienst. Het was het gevolg van gezaghebbende prediking die de kerkleden diep beroerde met een overtuigend besef van persoonlijke schuld en de ontzagwekkende aard van de verlossing door Christus. Door zich los te maken van droge rituelen en routineuze ceremonies, maakte de Great Awakening het christendom intens persoonlijk voor de gemiddelde persoon, zoals het ook zou moeten zijn, door een diepe emotionele behoefte te scheppen aan een relatie met Christus.
Opwekking bootst in veel opzichten de ervaring van de gelovige na wanneer hij of zij gered wordt. Het wordt in gang gezet door een ingeving van de Heilige Geest, die een bewustzijn schept van iets dat ontbreekt of verkeerd is in het leven van de gelovige en dat alleen door God rechtgezet kan worden. Op zijn beurt moet de christen vanuit zijn hart antwoorden en zijn of haar nood erkennen. Dan trekt de Heilige Geest op een krachtige manier de sluier weg die de wereld over de waarheid heeft geworpen, zodat de gelovigen zichzelf ten volle kunnen zien in vergelijking met Gods majesteit en heiligheid. Het is duidelijk dat zulke vergelijkingen grote nederigheid met zich meebrengen, maar ook groot ontzag voor God en Zijn werkelijk verbazingwekkende genade (Jesaja 6:5). Maar in tegenstelling tot de oorspronkelijke bekeringservaring, die een nieuwe relatie tot God teweegbrengt, vertegenwoordigt opwekking een herstel van de gemeenschap met God, waarbij de relatie behouden is gebleven, ook al had de gelovige zich een tijd lang teruggetrokken.
God roept ons door Zijn Heilige Geest op tot opwekking in een aantal situaties. De brieven van Christus aan de zeven gemeenten openbaren enkele omstandigheden die opwekking nodig kunnen maken. In de brief aan Efeze prees Christus de gemeente voor hun volharding en onderscheidingsvermogen, maar Hij verklaarde dat zij hun eerste liefde hadden verlaten (Openbaring 2:4-5). Vaak als de opwinding van de aanvaarding tot Christus koud wordt, verliezen we de ijver die we eerst hadden. Wij verzanden in het ritueel, gaan door de bewegingen, maar wij ervaren niet langer de vreugde van het dienen van Christus. Opwekking helpt om die eerste liefde en passie voor Christus te herstellen. Openbaring 2:10-11 verwijst naar de gemeente te Smyrna, die leed onder intense vervolging. De zorgen en beslommeringen van het leven kunnen ons neerhalen, ons emotioneel, lichamelijk en geestelijk uitgeput achterlatend. Opwekking kan ons verheffen tot nieuwe hoop en geloof.
Openbaring 2:14-16 spreekt over het probleem van het compromis met de wereld en het opnemen van wereldse waarden in onze geloofssystemen. Opwekking helpt ons om op de juiste manier te onderscheiden welke waarden wij zouden moeten aanhangen. Openbaring 2:20-23 bespreekt het probleem van het tolereren van valse leer in onze kerken. Wij moeten de boodschappen die wij horen onderzoeken en ze vergelijken met de boodschap van de Bijbel. Opwekking helpt ons om de waarheid te vinden. Openbaring 3:1-6 beschrijft een dode kerk, een kerk die naar buiten toe de bewegingen maakt, maar daaronder is niets. Hier is een beeld van een nominaal christendom, uiterlijk welvarend, bezig met de uiterlijke kenmerken van religieuze activiteit, maar verstoken van geestelijk leven en kracht. Opwekking helpt om geestelijk leven nieuw leven in te blazen. In Openbaring 3:11 worden we verder gewaarschuwd tegen zelfgenoegzaamheid, een leven dat geen vrucht draagt. Al deze scenario’s roepen op tot opwekking.
Het bewijs van opwekking, een grote uitstorting van de Heilige Geest op gelovigen, is veranderd leven. Grote bewegingen in de richting van gerechtigheid, evangelisatie, en sociale rechtvaardigheid komen voor. Gelovigen besteden opnieuw tijd aan gebed en het lezen en gehoorzamen van Gods Woord. Gelovigen beginnen hun geestelijke gaven krachtig te gebruiken. Er is belijdenis van zonde en berouw.