Heb je het verhaal gehoord van de gretige experimenteerder die een ballon doorslikte? De resultaten deden zijn … hypothese in duigen vallen.

Een gedurfde onderzoeker, als onderdeel van een vroeg onderzoek naar de oorzaken van honger, vastte alvorens een leeggelopen ballon in te slikken die aan een luchtbuis was bevestigd. Toen hij zijn maag bereikte, werd de ballon opgeblazen. Opnames van drukveranderingen in de darmen van onze arme doctor toonden aan dat de maag samentrekt wanneer hij leeg is. Het zijn deze spiersamentrekkingen die de honger vóór de lunch veroorzaken, en lang werd gedacht dat zij ook ons verlangen naar voedsel veroorzaakten.

Maar verder onderzoek bewees dat het verlangen niet alleen zonder samentrekkingen blijft bestaan, maar ook in afwezigheid van een maag! (Vraag niet naar de zielige sukkel die dat heeft bewezen.)

Het blijkt dat honger niet vanuit de buik spreekt, maar vanuit de hersenen (het knorren van onze magen is eigenlijk de beweging van spijsverteringsgassen en -sappen in de dunne darm). De hypothalamus in de hersenstam regelt grotendeels het eetgedrag. Je kunt je dus afvragen hoe het zit met de hypothalamus van iemand die zich volpropt met ballonnen, zelfs in naam van de wetenschap.

Volg Life’s Little Mysteries op Twitter @llmysteries. We zijn ook te vinden op Facebook & Google+.