Welkom bij PDr’s Weekly Weigh-in! Elke week vragen we studenten geneeskunde en artsen om hun mening te geven over een aantal van onze meest gestelde pre-medische vragen.
De vraag van deze week: Hoe benaderde u “het secundaire diversiteitsessay” op uw secundaire sollicitaties?
Edward Chang, DGSOM MS3
Eerlijk gezegd had ik het behoorlijk moeilijk met de diversiteitsvraag. Ik wist niet hoe ver ik kon gaan met deze vraag en ik vond het moeilijk om op papier te zetten wat ik dacht dat mij uniek maakte zonder arrogant of clichématig te klinken. Op het moment dat ik solliciteerde, dacht ik ook dat deze vraag erg etnisch geladen was (ik had het gevoel dat ik niet “anders” kon zijn als een typische Aziatische Amerikaan uit een middenklasse gezin) maar terugkijkend realiseer ik me dat ik de vraag erg bekrompen benaderde. Als ik de vraag nu zou beantwoorden, zou ik de nadruk leggen op de unieke aspecten van mijn persoonlijkheid en de specifieke gevallen waaruit die unieke kwaliteiten blijken. Persoonlijk zou ik het niet over ras hebben, maar me eerder richten op hoe mijn unieke eigenschappen kunnen bijdragen aan de studentenpopulatie in het algemeen. Ik denk dat een paar dingen die mij maken tot wie ik ben, zijn:
Vanzelfsprekend hebben veel mensen deze eigenschappen, maar ik denk dat de combinatie van deze eigenschappen mij uniek maakt.
| Lees: Diversity in Medical Secondary Questions ||
Evan Laveman, DGSOM MS3
Toen ik vragen beantwoordde over diversiteit in mijn secundaire verklaringen, betrapte ik mezelf erop dat ik het woord ‘diversiteit’ onbewust interpreteerde als een verschil in ras, etniciteit, of sociaaleconomische status. Ik dring er bij iedereen op aan zich niet te laten beperken in hun benadering van het uitbeelden van hun eigen diversiteit. Wat mij onderscheidt is niet mijn huidskleur, religie of hoeveel geld mijn ouders verdienen. Wat mij onderscheidt is dat ik 7 jaar op dezelfde maritieme veiligheidsafdeling heb gewerkt. Ik kreeg toestemming om mijn EMT licentie eerder te halen dan de meeste andere inwoners van Californië. Ik ben persoonlijk betrokken geweest bij het redden en verliezen van levens. Ik hou van de oceaan. Ik heb ooit in één dag 41 mijl langs de kust van Zuid-Californië gepeddeld. Ik heb geholpen bij de oprichting van een sociale broederschap op UCLA. Ik hecht waarde aan gemeenschap, kameraadschap, medeleven en dienstbaarheid. Ik probeerde een dagwandeling te maken op Mount Whitney in de sneeuw, en ik wist wanneer ik moest omkeren. Ik ben een harde werker, maar ik streef ernaar nooit zo hard te werken dat ik mijn houvast verlies. Er zijn veel kwaliteiten en eigenschappen die ik met anderen deel, en sommige zijn uniek voor mij, maar de constellatie van wat ik heb gedaan is een vingerafdruk die mij naar mijn gevoel definieert en mij divers maakt. Op deze manier heb ik ervoor gekozen vragen over diversiteit te beantwoorden – door me te richten op de actieve aspecten van mijn karakter, in plaats van op passieve identificatoren.
| Lees: Three Secondaries to Pre-Write |
Brandon Brown, UCSF MS2
Ik benaderde de vraag over diversiteit door gewoon te schrijven over wat mij tot een uniek individu maakte dat nieuwe perspectieven zou kunnen bieden aan de inkomende klas geneeskundestudenten. Diversiteit betekent niet alleen diversiteit in hoe je eruit ziet of waar je vandaan komt, maar ook hoe je ervaringen je als individu hebben gevormd en hoe je ervaringen een waardevolle toevoeging aan een groep vormen. Ik schreef over mijn familie, mijn opvoeding en enkele vaardigheden die ik heb verworven (bijv. programmeren) en hoe die mijn beslissingen en denkproces beïnvloeden en bijdragen aan het verbeteren van teamwerk.
| Check out: PDr’s Secondary Essay Prompts Database om te beginnen met pre-writing!
Evan Shih, DGSOM MS3
Als heteroseksuele Aziatisch-Amerikaanse man uit een immigrantengezin met aspiraties om te solliciteren naar de medische faculteit, stond ik niet bepaald bovenaan iemands diversiteitscontrolelijst, althans niet in de klassieke zin van “raciale achtergrond, seksuele identiteit, en sociale achtergrond”. Toch wilde ik de medische faculteiten laten zien dat ik, ondanks het feit dat ik opgroeide in een voorstedelijke gemeenschap, ervaringen had opgedaan die me zowel een verrijkte achtergrond als een ruimdenkend perspectief boden. Met mijn diversiteitsessay wilde ik laten zien dat ik graag meer wilde leren over de diverse patiëntenpopulatie die ik in de toekomst zou gaan dienen. Ik schreef over mijn ervaringen als vrijwilliger in een daklozenkliniek en over de veelheid aan achtergronden van patiënten in Groot-Los Angeles: recent ontheemde gezinnen, chronische cocaïneverslaafden, oorlogsveteranen, Latino-immigranten en talloze mensen uit de LGBT-gemeenschap.
Het werken in de daklozenkliniek liet me twee dingen zien: 1) Ik wist heel weinig over de wereld om me heen en 2) Als ik geneeskunde wilde beoefenen in Zuid-Californië, moest ik mijn Spaanse vaardigheden aanscherpen. Deze twee realisaties dwongen me om een zomerreis naar Cusco, Peru te plannen met een vriend. Gedurende 3 weken volgden we medisch Spaans, leerden we salsa dansen en wandelden we over de Inca Trail. Mijn multiculturele ervaringen in Peru en in de binnenstad van Los Angeles gaven me inzicht in de vele verschillende achtergronden van patiënten die ik als arts zou tegenkomen, en ik wilde scholen laten zien dat ik ervan overtuigd was dat ik hetzelfde enthousiasme en dezelfde capaciteiten kon inbrengen in de medische faculteit.