Zeeslangbeet veroorzaakt eerste dode in Australië in meer dan 80 jaar

Een visser op een trawler die voor de kust van het Noordelijk Territorium is gestorven, wordt verondersteld de eerste persoon te zijn die in Australië in meer dan 80 jaar door een zeeslangbeet is gedood.

Kernpunten:

  • Harry Evans, uit het VK, stierf op een trawler nadat hij door een zeeslang was gebeten
  • Zijn moeder vertelde de media dat hij “zijn droom leefde” in de NT voor zijn dood
  • Deskundigen zeiden dat zeeslangenbeten vaker voorkomen in ontwikkelingslanden dan in Australië

Afgelopen donderdag werd Harry Evans gebeten en gedood door een zeeslang om ongeveer 12 uur:00 uur, toen hij een net aan boord van een trawler haalde, in de Golf van Carpentaria.

De 23-jarige uit Poole, Dorset, in het Verenigd Koninkrijk, had gewerkt voor de in Darwin gevestigde garnalentrawler Ocean Exporter, eigendom van WA Seafood Exporters.

De trawler bevond zich ongeveer 75 kilometer ten noordoosten van Bing Bong in de Golf toen om assistentie werd geroepen.

Een woordvoerder van de Australische Maritieme Veiligheidsautoriteit zei dat de bemanning van haar reddingscatamaran het vaartuig bereikte en de man kort na 14.00 uur AEST dood verklaarde.

Hoewel erelid van de Charles Darwin Universiteit, Dr Michael Guinea, zei dat hij geloofde dat de heer Evans de eerste trawlvisser was die ooit in Australië door een zeeslang werd gedood, was hij niet de eerste persoon.

Op 24 oktober 1935 meldde de West Australian dat een 23-jarige Japanse parelduiker genaamd Maso Fukami stierf nadat hij was gebeten in de buurt van Bathurst Island, bij Darwin.

Volgens Blanche D’Anastasi, een Phd-onderzoeker aan de James Cook University in Townsville, komen zeeslangenbeten in het buitenland veel vaker voor, vooral in ontwikkelingslanden in Azië, waar arbeiders vaak geen beschermende uitrusting dragen en slechte toegang hebben tot medische behandeling.

In Australië, waar zeeslangen beschermd zijn, zei mevrouw D’Anastasi dat trawlvisserijbedrijven arbeiders voorlichten over hoe ze met zeeslangen moeten omgaan en zichzelf moeten beschermen.

“Trawlvissers gaan elk jaar met honderden en honderden zeeslangen om tijdens hun dagelijkse werk,” zei ze.

“En ze zijn zich er allemaal terdege van bewust dat ze echt giftig zijn, maar als ze ze op een bepaalde manier hanteren en uit de buurt van het gezicht blijven, kunnen ze ze relatief veilig hanteren.

“Het verbaast me niet dat het niet eerder is gebeurd, want ze bijten niet altijd en ze enten niet altijd.”

Zij zei dat als een sportvisser een zeeslang vangt, hij zijn lijn moet doorknippen, erop wijzend dat zeeslangen zeer giftig zijn en neven zijn van taipans en tijgerslangen.

Zij zei dat de dood van de heer Evans een “afschuwelijke tragedie” was, eraan toevoegend dat hij erg veel pech had gehad.

‘Hij leefde zijn droom’

De moeder van het slachtoffer, Sharon Evans, zei dat haar zoon had “gewerkt in een baan waar hij van hield” en dat ze “niet trotser op hem had kunnen zijn”.

“Harry was geen backpacker, hij werkte in een baan waar hij van hield en leefde zijn droom,” vertelde ze de Press Association.

Op Facebook, George Jackson-Carter postte: “RIP Harry Evans, je was een van de meest goedhartige en grappigste mensen die ik ooit heb ontmoet. Maakte altijd iedereen aan het lachen en glimlachen, mijn gedachten gaan uit naar George en zijn familie voor dit tragische verlies voor hen en iedereen die hem kende”.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.