Wetenschappers bestuderen vogels om allerlei redenen: om betere robots te bouwen of om te leren hoe je langer kunt leven. Wat ze vaak ontdekken, is dat de meeste vogels verbazingwekkend zijn. Hier zijn zes vogels die wij behoorlijk cool vinden, waaronder de vogel van de dag: de kalkoen.

1. Kraaien

Net als mensen herkennen kraaien gezichten en vormen associaties met die gezichten – en om dat voor elkaar te krijgen, blijken de hersenen van beide soorten op vergelijkbare manieren te werken.

“De regio’s in de kraaienhersenen die samenwerken, lijken niet op de regio’s die samenwerken bij zoogdieren, inclusief mensen,” zegt John Marzluff, hoogleraar milieu- en boswetenschappen aan de Universiteit van Washington. “Deze regio’s werden verondersteld te werken bij vogels, maar tot nu toe niet gedocumenteerd.”

Eerdere onderzoeken naar de neurale circuits van dierlijk gedrag zijn uitgevoerd met behulp van goed bestudeerde, vaak gedomesticeerde, soorten zoals ratten, kippen, zebravinken, duiven en resusmakaken-maar niet met wilde dieren zoals de 12 volwassen mannelijke kraaien in deze studie.

De kraaien werden gevangen door onderzoekers die allemaal maskers droegen die de onderzoekers “het dreigende gezicht” noemden. De kraaien werden nooit op een bedreigende manier behandeld, maar het feit dat ze gevangen waren, creëerde een negatieve associatie met het masker dat ze zagen.

Toen, gedurende de vier weken dat ze in gevangenschap waren, werden ze gevoed door mensen die een ander masker droegen dan het eerste – dit masker werd “het zorgzame gezicht” genoemd. De maskers waren gebaseerd op de gezichten van echte mensen en beide droegen neutrale uitdrukkingen, zodat de associaties die de kraaien maakten, gebaseerd waren op hun behandeling.

2. Valken

Twee genomen van valkjes onthullen hoe intense evolutionaire druk hen tot waaghalsroofdieren heeft gemaakt.

“Dit is de eerste keer dat de genomen van roofvogels zijn gesequenced en de bevindingen zijn echt onthullend, met name in de evolutie van de Slechtvalk – de snelste soort in het dierenrijk,” verklaart Mike Bruford, auteur van de studie en een professor aan de Cardiff University School of Biosciences.

“Ons onderzoek toont aan dat onder sterke selectiedruk, Slechtvalken zich zeer snel hebben moeten aanpassen om te overleven.

“We hebben kunnen vaststellen dat specifieke genen, die de ontwikkeling van de snavel reguleren, zich hebben moeten ontwikkelen om de druk te weerstaan van het inslaan van hun prooi met een snelheid van wel 300 km/u.

“De vorm van de snavel van de valk heeft zich ook moeten ontwikkelen om het vlees van zijn prooi te kunnen verscheuren.”

3. Jan-van-genten

Kolonies van noordelijke jan-van-genten, die ver naar zee vliegen om te voeden, geven ons begrip van hoe dieren foerageren een nieuwe vorm.

Kolonies van jan-van-genten onderhouden uitgestrekte exclusieve visgebieden, maar toch doen ze niets om territorium af te dwingen of grenzen te communiceren.

“De gangbare opvatting is dat exclusieve foerageerterritoria worden geassocieerd met soorten zoals mieren, die agressief de voedselgebieden rond hun kolonies verdedigen, maar dit opent de deur naar een geheel nieuwe manier van denken over territorium,” zegt Ewan Wakefield, postdoctoraal onderzoeker aan de faculteit biologische wetenschappen van de Universiteit van Leeds.

4. Kolibries

Om een robot te bouwen die net zo behendig kan vliegen als een vogel, gebruikte David Lentink, een assistent-professor werktuigbouwkunde aan de Stanford University, een ultra-snelle Phantom-camera die meer dan 3.300 beelden per seconde kan opnemen bij volledige resolutie, en een verbazingwekkende 650.000 bij een minuscule resolutie.

De technologie stelt wetenschappers in staat om de biomechanische wonderen van de vogelvlucht op een ongelooflijk fijne schaal te visualiseren.

Anna’s kolibries slaan hun vleugels ongeveer 50 keer per seconde, wat voor menselijke ogen niets anders is dan een groene waas. “Onze camera filmt 100 keer sneller dan de refresh rate van het menselijk zicht,” zegt Lentink. “We kunnen een enkele vleugelslag verspreiden over 40 frames, en ongelooflijke dingen zien.”

Studenten Andreas Peña Doll en Rivers Ingersoll filmden kolibries die een nooit eerder vertoond “schuddend” gedrag vertoonden: Terwijl de vogel van een tak dook, wiebelde en verdraaide hij zijn lichaam langs zijn ruggengraat, op dezelfde manier als een natte hond zou proberen om zich af te drogen. Met 55 keer per seconde hebben kolibries de snelste lichaamsbewegingen onder de gewervelde dieren op de planeet – bijna twee keer zo snel als een muis.

De beving duurde slechts een fractie van een seconde, en zou nooit zijn gezien zonder de hulp van de hogesnelheidsvideo.

5. Ara’s

Door het volledige genoom van een scharlaken ara te sequencen, hopen onderzoekers meer te weten te komen over de genetica achter de lange levensduur en intelligentie van de vogel.

Macara’s komen voor in tropisch Midden- en Zuid-Amerika, van Zuid-Mexico tot Noord-Argentinië. Het vangen van de vogels voor de huisdierenhandel, plus het verlies van habitat door ontbossing in hun geboortestreek, heeft hun aantal sinds de jaren 1960 sterk doen dalen. Er zijn 23 soorten ara’s, en sommige daarvan zijn al uitgestorven, terwijl andere bedreigd zijn.

Ara’s kunnen 50 tot 75 jaar oud worden en leven vaak langer dan hun eigenaars.

“Ze worden beschouwd als een van de meest intelligente vogels en ook als een van de meest aanhankelijke – men gelooft dat ze gevoelig zijn voor menselijke emoties,” zegt Ian Tizard, van het Schubot Exotic Bird Health Center aan de Texas A&M University.

“Met prachtige veren die felgekleurd zijn, hebben sommige ara’s een spanwijdte van bijna een meter. Ze paren ook meestal voor het leven en kunnen zo snel vliegen als 35 mijl per uur.”

6. Kalkoenen

Om te bepalen hoe menselijke spieren en pezen samenwerken, bestudeerden onderzoekers van Brown University en UC Davis kalkoenen, waarvan de poten een spier-peesstructuur hebben die lijkt op die van mensen en waarvan de loophouding (met de poten onder het lichaam) grotendeels die van ons nabootst.

De onderzoekers rustten kalkoenen uit met speciale sonarsensoren ingebed in een kuitspier die veranderingen in de lengte van de spierfascikels registreerden op 1.000 keer per seconde als de kalkoen landde van een sprong. Andere apparaten maten de kracht op de spier bij de landing, terwijl een slow-motion videocamera de veranderingen in pootconfiguratie bij de landing vastlegde om te begrijpen hoe spieren en pezen werden gebogen en uitgerekt.

Ze ontdekten dat pezen in de benen fungeren als schokdempers, die bescherming bieden op het moment van impact, terwijl de spieren minder dan een seconde later bijspringen om de resterende energie te absorberen

Via futurity.org