Cranberries zijn een van de enige grote commerciële vruchten die inheems zijn in Noord-Amerika. Tijdens de feestdagen wordt er veel aandacht aan besteed, maar zijn het wel echt bessen?

Het korte antwoord:

Nee, cranberry’s zijn geen bessen.

Het lange antwoord:

Je kunt ze roosteren, sausen, tot sap verwerken en ze een prominente plaats geven bij zowel de Thanksgiving- als de kerstmaaltijd. Maar wat velen denken dat een van de meest voorkomende bessen in het Amerikaanse feestdagen dieet is helemaal geen bes.

Zowel veenbessen en hun naaste neef de bosbes zijn niet echt bessen. In plaats daarvan zijn ze geclassificeerd als epigynous, een soort fruit algemeen genoemd valse bessen. Wat maakt ze vals? Wetenschappelijk gezien wordt een bes geproduceerd uit de bevruchte eierstok van een bloem. Veenbessen groeien echter onder het bloeiende deel van hun plant. Terwijl normale bessen uit hun bloem ontspruiten en deze aan de wijnstok vervangen, rijpt een veenbes naast de bloem.

Veel vruchten vertrouwen de verspreiding van hun zaden toe aan hongerige dieren, maar veenbessen vertrouwen op het water voor de verspreiding. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, groeien veenbessen niet in het water. De cranberryplant legt zijn wortels gewoonlijk langs de oever van een waterlichaam en gedijt op een bodem die rijk is aan turf, klei, zand en rotsen.

Cranberryranberryranberryranken groeien over het water en zodra ze voldoende gerijpt zijn, vallen de vruchten eraf. Ze worden dan langs het wateroppervlak naar afgelegen beddingen gevoerd, waar de zaden op hun beurt kunnen uitgroeien tot meer cranberryplanten. Veenbessen hebben een ongelooflijk drijfvermogen in vergelijking met andere vruchten, dankzij een reeks kleine luchtzakjes die zich in hun kern bevinden. Hierdoor kunnen ze gemakkelijk op het wateroppervlak drijven, als kleine boeien.

Cranberry’s krijgen hun zuurheid door hun evolutie naar verspreiding via water. Bosbessen daarentegen zijn zoeter, omdat ze zijn geëvolueerd om suiker te produceren om dieren te verleiden hun vruchten te eten en hun zaden te verspreiden.

Hoe werden veenbessen dan geassocieerd met Thanksgiving?

De inheemse Amerikanen hadden een geschiedenis van het gebruik van wilde veenbessen. Voor hen was het meer dan een voedingsmiddel. Ze gebruikten het om stoffen te verven, dierlijk vlees te conserveren en wonden te behandelen. Volgens een populaire legende hielpen de Indianen de vroege Europese kolonisten door een aantal vroege strenge winters heen door hen te laten zien hoe ze veenbessen konden gebruiken.

Velen geloven dat het feit dat veenbessen bij de eerste Thanksgiving werden gebruikt, te maken zou kunnen hebben met deze connectie.

De teelt van veenbessen is in de loop der jaren ook geëvolueerd. Vroeger werden ze zorgvuldig met de hand geplukt, maar uiteindelijk realiseerden de boeren zich dat als ze de moerassen waar cranberry’s groeien onder water zetten, het fruit blijft drijven en ze van het oppervlak kunnen afschuimen. Deze ontwikkeling hielp de cranberryteelt in het moderne tijdperk te brengen.

Wat is je favoriete toepassing voor cranberry’s? Saus? Sap? Een garnering? Heb je het ooit geprobeerd op een Thanksgiving broodje met restjes? (Probeer dat dit jaar eens en u zult er geen spijt van krijgen)