Voetbaltrainingen hebben zoveel verschillende facetten dat ze voor niet-ingewijden een beetje overweldigend kunnen lijken.

Voor de doeleinden van deze lijst hebben we de oefeningen geselecteerd die tijdens de voetbaltrainingen worden gebruikt en die elke voetballer tijdens het tussenseizoen niet graag uitvoert.

College football lentetraining is net om de hoek, en voetbalcoaches in het hele land zullen hun sadistische kant voelen schoppen als ze nieuwe manieren uitvinden om spelers te helpen uithoudingsvermogen op te bouwen – en pijn te voelen.

Als we er een gemist hebben, voel je vrij om ons te laten weten welke oefeningen je haatte in de praktijk.

Kruipen op handen en voeten is niet natuurlijk voor een mens.

Niet helemaal niet.

Bear crawls zijn een standaard oefening in de football training op zowat elk niveau van het spel.

En niet alleen een snelle kleine vijf-yard crawl.

De meest sadistische coaches zullen hun team meerdere keren de lengte van het voetbalveld laten kruipen.

40, 60, 80, 100

Dit is een andere loopoefening, maar het belangrijkste onderdeel van deze oefening is het sprinten.

Zulke lange afstanden joggen is moeilijk, maar niet verschrikkelijk.

Sprinting is absoluut bruut.

1. Start op een doellijn en zet 40 yards af en sprint de afstand 6 keer.
2. Zet 60 yards af en sprint de afstand 4 keer.
3. Zet 80 yards af en sprint de afstand 2 keer.
4. Bij de laatste set, ren 100 yards van doellijn naar doellijn, 1 keer.

Rest een minuut tussen de sprints.

En, tussen zoveel sprints, een minuut rust is lang niet genoeg.

Burpees

Sommigen noemen ze burpees.

Anderen noemen ze up-downs.

En weer anderen noemen ze squat thrusts.

Wat de naam ook is, deze beweging voelt soms meer aan als een vorm van middeleeuwse marteling dan een voetbaloefening.

Er zijn een ton van mogelijke variaties op deze oefening, die allemaal verschillende niveaus van pijn creëren, maar het uitgangspunt gaat ongeveer als volgt:

1. Speler begint recht te staan (niet beseffend welke intense pijn hem te wachten staat)
2. Speler zakt in hurkzit met handen op de grond
3. Speler strekt benen achter lichaam uit tot in plankpositie
4. Speler springt in één snelle beweging terug naar hurkzit
5. Speler keert terug naar staande positie

Een of twee zijn niet zo erg, maar als je er 25, 50 of 100 moet doen, zijn ze absoluut wreed en mogelijk onmenselijk.

Hopelijk ziet mijn oude coach dit niet, anders zal hij me vertellen wat een “mietje” ik ben geworden.

Gut-Busters

Deze oefening heeft veel verschillende variaties en namen.

Wij noemden het “gut-buster”, maar anderen noemen het “Commando Kelly” of gewoon circuit training.

Het is bruut, en omvat alles van sprints, tot bear crawls tot rennen op zijn plaats.

Hier is een variatie:

1. Stel de spelers op de doellijn
2. Op het fluitsignaal, maken de spelers hoge knieën terwijl ze op hun plaats lopen
3. Op het volgende fluitsignaal, voeren de spelers up-downs uit (plat op de grond vallen, buik en borst eerst)
4. Op het volgende fluitsignaal, rennen de spelers 10-yards en gaan door met rennen-op-plaats
5. Op het volgende fluitsignaal, laten de spelers zich vallen en doen push-ups
6. Op het volgende fluitsignaal, rennen de spelers 10 meter het veld af en blijven op hun plaats rennen
7. Op het volgende fluitsignaal laten de spelers zich op de grond vallen en doen sit-ups
8. Op het volgende fluitsignaal rennen de spelers 30 meter naar het middenveld en blijven op hun plaats rennen
9. De volgorde wordt herhaald tot de spelers de andere doellijn hebben bereikt

Verschillende oefeningen/oefeningen kunnen worden vervangen of toegevoegd, maar hoe deze ook wordt gedaan, het is geen favoriete oefening.

Train Run

Deze wordt ook onder verschillende namen gedaan. De meest voorkomende is “Indian Runs,” maar ook “switcheroo” en “catch me if you can.”

De meeste van deze oefeningen omvatten hardlopen, maar dit is de moeder van alle conditie oefeningen.

De belangrijkste reden waarom het zo brutaal is, is dat het afhangt van een heel team – niet alleen je conditie.

Het team stelt zich op in groepen van 15-20, en begint te joggen in een snel tempo rond het veld.

Op het fluitsignaal van de coach, moet de speler achteraan in de rij vertrekken, sprinten rond het veld tot hij de kop van de lijn inhaalt, en dan zijn plaats innemen aan het hoofd van het team.

Op het fluitsignaal, vertrekt de volgende speler, en zo verder langs de hele lijn.

Met een echt sadistische coach (laat me er een zien die dat niet tot op zekere hoogte is) vindt hij manieren om het erger te maken.

Hij zou de lijn kunnen laten versnellen als de grootste aanvallende lijnspeler over het veld probeert te hobbelen. Of de speler die rond het veld rent achteruit laten lopen.

Het is geweldig voor de conditie, maar deze doet zeker pijn.

Snakes

Het enige dat erger is dan hardlopen tijdens two-a-days is misschien wel achteruit lopen of zijwaarts schuifelen.

Deze oefening combineert alle drie, waardoor het een van de minst verwachte oefeningen van het off-season.

Hierdoor gaat het:

1. Spelers stellen zich op aan de zijlijn van de doellijn.
2. Spelers lopen voorwaarts over de breedte van het veld.
3. Als de verre zijlijn is bereikt, zullen de spelers schuifelen naar de vijf-yard lijn.
4. Op de vijf-yard lijn, zullen de spelers terug pedaal breedte van het veld.
5. Spelers herhalen deze stappen tot het bereiken van de verre eindzone

Dus te beginnen bij een eindzone, spelers afwisselend rennen, shuffle en backpedal hun weg naar beneden het veld.

Overmatig gebruik van deze oefening kan helpen verklaren waarom de Big Ten-aanvallen soms zo voetballend lijken te zijn.

Lijnen

De meest elementaire van conditioneringsoefeningen en het wordt gebruikt door coaches die (A) extreem toegewijd zijn aan conditionering (B) hun spelers haten.

Beginnend bij de end zone, rennen de spelers naar de five yard line, raken de grond aan, rennen dan terug.

Na het aanraken van de grond daar, rennen ze naar de ten yard line, raken de grond aan, rennen dan terug.

Dit wordt herhaald de hele weg langs het veld.

Na afloop zijn er jongens die verkrampen, overgeven en naar lucht happen over het hele veld.

Door sommigen bekend als “gassers” of “zelfmoordenaars,” deze methode van conditioneren is effectief maar uiterst pijnlijk.

Mat Drills

Mat drills zijn anders waar je ook gaat.

Ze variëren afhankelijk van of de training binnen of buiten plaatsvindt, en welke drills de coach op een bepaalde dag wil gebruiken.

Normaal gesproken wordt een ruimte van ongeveer 15 yards bij 15 yards afgezet met behulp van kegels (indien buiten) of worstelmatten (indien binnen).

Lijnen van spelers bewegen van station naar station, doen verschillende oefeningen-burpees, high-knees, push-ups of welke andere duivelse oefening de coach besluit dat het team moet uitvoeren.

Deze oefening is geen grap.

Bleacher Report’s eigen Michael Felder geeft een uitstekende samenvatting van de winter conditionering drills, met inbegrip van mat drills, in dit stuk. Het zou een zeer accuraat beeld moeten geven van de moeilijkheidsgraad van deze oefening.