Je hebt haar gezien op de apps: Tina, of T. Of misschien nam ze de vorm aan van de ijsjesemoji, of ging ze door het leven als “PNP”. Meth-gebruik in de homogemeenschap is verreikend – en geen enkele vorm van herstel werkt voor iedereen.

Door Barrett White

Online dating apps zoals Grindr zijn een geweldige manier om individuen in de homogemeenschap te ontmoeten, maar je merkt misschien een paar jongens op die op zoek zijn naar iemand met de naam Tina. Blijf scrollen en je zult merken dat, op onverklaarbare wijze, er meerdere anderen zijn van wie de autocorrectie al hun Ts in hun bios en beschrijvingen met hoofdletters moet schrijven, en frequente verwijzingen naar ijs.

Als je begint te denken dat dit een soort codetaal moet zijn – je hebt gelijk.

Deze kennis is oude hoed voor degenen die al enige tijd op de apps zijn geweest. Die signalen: “Tina”; de hoofdletter Ts waar ze niet thuishoren; PNP (wat “party n ‘play” betekent); of de term “chemsex” (een portmanteau van chemisch en seks); verwijzen allemaal naar methamfetaminegebruik, meestal in combinatie met seks. Vaak worden ook de ijsjes- en diamanten-emoji’s gebruikt.

Meth is een zeer verslavende drug, en binnen de LGBTQ+-gemeenschap treft het gebruik homoseksuele mannen onevenredig. Het gebruik van meth verhoogt de geslachtsdrift en verlaagt remmingen, waardoor het bijzonder wenselijk is voor individuen die op zoek zijn naar langdurige, ongeremde seksuele ervaringen – dat is precies waarom het in populariteit is gegroeid op hookup-apps. Maar onveilig gebruik kan gemakkelijk leiden tot het delen van naalden, wat een bekende verspreider is van HIV en hepatitis, onder anderen.

En als je Tina eenmaal aan de haak hebt geslagen, is de breuk nooit gemakkelijk.

“We hebben een echt robuuste herstelgemeenschap in Houston,” zegt Susie Loredo, een maatschappelijk werker voor verslavingszorg bij Legacy Community Health, die ongeveer 2.500 wekelijkse herstelbijeenkomsten in de stad per week noemt. “Maar Houston loopt achter op andere grote Amerikaanse steden in termen van meth-specifieke programma’s voor volwassenen.”

Een ander probleem, vervolgt Loredo, is dat het leeuwendeel van de beschikbare bijeenkomsten in Houston op onthouding is gebaseerd, wat betekent dat van iemand wordt verwacht dat hij zich vanaf de eerste dag volledig onthoudt van het gebruik van stoffen tijdens het herstel (of het nu alcohol, drugs, seks, of in dit geval meth is). Dat is een probleem omdat niet alle mensen op dezelfde manier herstellen, en niet alle mensen kunnen cold-turkey stoppen. Voor sommigen kan de mogelijkheid om geleidelijk aan een herstelprogramma te werken het verschil zijn tussen een succesvol herstel en een terugval.

Bij het doorverwijzen van patiënten naar herstel, nemen Legacy maatschappelijk werkers zoals Loredo het profiel van de patiënt zwaar in overweging, en helpen zo te bepalen welk type herstelprogramma het beste voor het individu zou kunnen werken. Veel herstelprogramma’s zijn 12-stappen, gebaseerd op het geloof in een hogere macht, zoals God. Hoewel ideaal voor sommigen, deze omgeving is niet een fix-all voor een brede en diverse gemeenschap.

“Veel mensen hebben religie-van-oorsprong trauma’s,” zegt Loredo. “Dat is echt een beladen kwestie voor veel mensen in de LGBTQ+-gemeenschap. Sommigen van hen zijn afgewezen door hun religie van herkomst, en ik denk dat dat een soort van grote vraag is wanneer je pas nuchter bent, of het zelfs overweegt.”

Een ander herstelprogramma waarnaar Legacy patiënten kan verwijzen, omvat SMART Recovery, een kleine groepssetting waarin “deelnemers de kracht in zichzelf vinden en ontwikkelen om te veranderen en een vervullend en evenwichtig leven te leiden dat wordt geleid door het wetenschappelijk onderbouwde en verstandige 4-Puntenprogramma.”

Andere organisaties in de stad, zoals de in Montrose gevestigde Houston Harm Reduction Alliance (HHRA), werken ook aan het verminderen van de negatieve bijwerkingen van middelengebruik. Voor hen is de missie gebaseerd op het verminderen van schadelijk gedrag. HHRA pleit bijvoorbeeld voor veilig naaldgebruik. Zij kunnen dit doen door een oordeelvrije omgeving aan te bieden met testen op HIV en hepatitis, terwijl ze een ondergronds naaldenruilprogramma exploiteren. Naaldruil, hoewel niet legaal in Texas, is een door CDC aanbevolen praktijk.

“We tonen respect voor onze agenten,” zegt David Duffield, voorzitter van HHRA. “We proberen schone naalden in de gemeenschap te krijgen. Anderhalf van de 10 nieuwe HIV-diagnoses, en 2 van de 10 hepatitis-diagnoses zijn afkomstig van intraveneus drugsgebruik.”

HHRA pleit al jaren voor de legalisering van naaldenruilprogramma’s in Texas. Duffield zegt dat verdere stigmatisering van de gemeenschap alleen maar leidt tot meer onveilig gedrag. Voor degenen die momenteel worstelen met middelengebruik, is de verbinding met oordeelvrije tests en zorg van vitaal belang voor herstel.