Consequenties van E=mc2

Als je er eenmaal over begint na te denken, zijn de gevolgen van de formulering van E=mc² vergelijking verbluffend. Einstein stelde een wereld voor waarin massa slechts energie is die wacht om ‘vrijgelaten’ te worden. En niet zomaar wat energie – een enorme hoeveelheid ervan.

Het gemiddelde gewicht van een volwassene is 62 kg. Zo iemand heeft, volgens Einstein, een rust-energie van 5.6 × 1012 mega-joule (MJ). Je kunt het controleren met onze E mc2 calculator. Ter vergelijking, de bom die op Nagasaki werd gegooid had een energie van 8.4 × 107 MJ. In essentie, als je erin slaagt te exploderen en al je restenergie vrij te maken (wat niet haalbaar is… nog niet), zou je dezelfde vernietiging veroorzaken als meer dan 66.000 atoombommen. Zeggen dat het veel is, is zeker een understatement.

Deze formule was een redder in nood voor iedereen die probeerde te begrijpen hoe het universum werkt. Het verklaarde waarom radioactieve materialen niet ‘smelten’ terwijl ze stromen deeltjes uitstoten (het komt door de extreme efficiëntie van het omzetten van massa in energie). Het verklaarde ook waarom de sterren hun waterstof, hun primaire brandstof, niet gedurende miljarden jaren opgebruiken. Plotseling leek de leeftijd van het heelal veel geloofwaardiger.